جزیره اریوموته
 | |
| جغرافیا | |
|---|---|
| مختصات | ۲۴°۱۷′۳۳″ شمالی ۱۲۳°۵۱′۴۳″ شرقی / ۲۴٫۲۹۲۵۰°شمالی ۱۲۳٫۸۶۱۹۴°شرقی |
| مجمع‌الجزایر | Yaeyama Islands |
| مساحت | ۲۸۹٫۲۷ کیلومتر مربع (۱۱۱٫۶۹ مایل مربع) |
| کرانه‌ها | ۱۳۰٫۰ کیلومتر (۸۰٫۷۸ مایل) |
| بیشترین ارتفاع | ۴۶۹٫۵ متر (۱٬۵۴۰٫۴ پا) |
| کشور | |
ژاپن | |
| جمعیت‌شناسی | |
| جمعیت | ۲۳۴۷ |
جزیره اریوموته بزرگ‌ترین جزیره یاایاما ژاپن است و بعد از خود جزیره اوکیناوادومین جزیره بزرگ در استان اوکیناوا است.
مساحت این جزیره ۲۸۹٫۲۷ است کیلومتر مربع و جمعیت آن تا سال ۲۰۰۵ سال ۲٬۳۴۷ نفر بوده‌است. این جزیره فاقد خط هوایی است و بیشتر بازدید کنندگان - بیش از ۳۹۰٬۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۶ - از ایشیگاکی با کشتی فاصله‌ای به طول ۳۱٫۴ کیلومتر طی می‌کنند. این جزیره از نظر اداری متعلق به تاکه‌تومی در استان اوکیناوا است. زیرساخت‌ها به یک جاده ساحلی واحد محدود می‌شود که دهکده‌ها را در سواحل شمالی و شرقی متصل می‌کند.
حیات وحش[ویرایش]
این جزیره به زیستگاه گربه ایریوموته مشهور است، گربه وحشی که گونه در معرض انقراض است که فقط در اریوموته یافت می‌شود. تا تاریخ ۲۰۰۷[بروزرسانی] تعداد این گونه از گربه ۱۰۰–۱۰۹ عدد تخمین زده می‌شود.[۱]
این جزیره دارای یک مار سمی به نام Trimeresurus elegans است که در گویش محلی به نام habu شناخته می‌شود، و گونه ای از افعی گودال که میزان گزش آن ۳٪ و معلولیت دائمی آن ۶–۸٪ است.[۲]
فرهنگ[ویرایش]
برخی از مردم جزیره از آنها گویش ایریوموتای زبان یاایاما را صحبت می‌کنند.
تاریخ[ویرایش]
این جزیره دارای شهرک‌های کمی از ماهیگیران و پرورش دهندگان برنج در مناطق ساحلی بود، اما هرگز جمعیت زیادی نداشت تا زمانی که معدن زغال سنگ ایریوموت بین سالهای ۱۸۸۹ و ۱۹۵۹ در این جزیره شروع به فعالیت کرد.
در طول جنگ جهانی دوم برخی از ساکنان ایشیگاکی را مجبور کردند تا به ایریوموت پناه ببرند، بسیاری از آنها به مالاریا مبتلا شدند. پس از جنگ، نیروهای ایالات متحده در ژاپن مالاریا را از جزیره ریشه کن کردند و از آن زمان جزیره بدون مالاریا بود. این جزیره، همراه با بقیه استان اوکیناوا، تا سال ۱۹۷۲ به عنوان قلمرو تحت کنترل ایالات متحده باقی ماند. ایریوموت در ۱۷ ژوئن ۱۹۷۲ به ژاپن بازگشت.
اقتصاد[ویرایش]
اقتصاد جزیره به غیر از گردشگری، با تولید محصولات کشاورزی، در درجه اول از آناناس، نیشکر، انبه، پرورش مروارید[۳] و ماهیگیری پایدار است.
منابع[ویرایش]
- ↑ 環境省. [(Fourth) Survey of the State of the Iriomote Cat's Habitat: Regarding the Results (notice)] (به ژاپنی) http://www.env.go.jp/press/press.php?serial=10060. Retrieved 10 June 2012.
{{cite web}}:|trans-title=requires|title=or|script-title=(help);|url=missing title (help) - ↑ U.S. Navy (1991). Poisonous Snakes of the World. New York: Dover Publications Inc. شابک ۰−۴۸۶−۲۶۶۲۹-X.
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2014-10-06. Retrieved 2014-10-03.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
پیوند به بیرون[ویرایش]
جزیره اریوموته راهنمای سفر از ویکی‌سفر
