جایزه رامون مگسیسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جایزه رامون مگسیسی
مدال این جایزه همراه با تصویر رامون مگسیسیی
اهداء برایسهم برجسته در خدمات دولت، خدمات عمومی، رهبری جامعه، روزنامه‌نگاری، ادبیات و هنرهای ارتباطی خلاق، صلح و تفاهم بین‌المللی و رهبری نوظهور
کشورفیلیپین
برگزارکنندهبنیاد جایزه رامون مگسیسی
نخستین دوره۱۹۵۸
وبگاه

جایزه رامون مگسیسی جایزه سالانه ای است که برای تداوم صداقت در حکومت‌داری، خدمت شجاعانه به مردم و آرمان‌گرایی عملی در جامعه دموکراتیک توسط رئیس‌جمهور سابق فیلیپین رامون مگسیسی تعیین شده‌است.[۱][۲] این جایزه در آوریل ۱۹۵۷ توسط متولیان صندوق برادران راکفلر مستقر در شهر نیویورک و با همفکری دولت فیلیپین تأسیس گردید.[۳][۴][۵]

پیش‌زمینه[ویرایش]

این جایزه به نام رامون مگسیسی، سومین رئیس‌جمهور جمهوری فیلیپین پس از جنگ جهانی دوم نامگذاری شده‌است. بنیاد جایزه رامون مگسیسی این جایزه را به افراد آسیایی می‌دهد که در رشته‌های مربوط به خود برتری کسب کنند. این جوایز در شش بخش اعطا می‌شد که پنج مورد دیگر در سال ۲۰۰۹ متوقف شد:

  • خدمات دولتی (۱۹۵۸–۲۰۰۸)
  • خدمات عمومی (۱۹۵۸–۲۰۰۸)
  • رهبری جامعه (۱۹۵۸–۲۰۰۸)
  • روزنامه‌نگاری، ادبیات و هنرهای ارتباطی خلاق (۱۹۵۸–۲۰۰۸)
  • صلح و تفاهم بین‌المللی (۱۹۵۸–۲۰۰۸)
  • رهبری اضطراری (۲۰۰۱–)
  • دسته‌بندی نشده (۲۰۰۹–)

پیشینه[ویرایش]

در ماه مه ۱۹۵۷، هفت فیلیپینی برجسته به هیئت امنای مؤسس بنیاد جایزه رامون مگسیسی پیوست، شرکتی غیرانتفاعی که وظیفه اجرای برنامه جوایز را داشت. بعداً، هیئت امنا متنوع و شامل آسیایی‌های برجسته از سراسر قاره آسیا و جزایر دور افتاده گردید.

بنیاد جایزه رامون مگسیسی افراد و سازمانهایی را در آسیا بدون در نظر گرفتن نژاد، عقیده، جنسیت یا ملیت که در رشته‌های مربوط به خود متمایز باشند و سخاوتمندانه به دیگران کمک کرده‌اند بدون پیش‌بینی به رسمیت شناختن از مردم، تشکر و قدردانی می‌کند. این جوایز به‌طور سنتی در پنج دسته اهدا می‌شود: خدمات دولتی؛ خدمات عمومی؛ رهبری جامعه؛ روزنامه‌نگاری، ادبیات و هنرهای ارتباطی خلاق؛ و صلح و تفاهم بین‌المللی.

برندگان[ویرایش]

برندگان جوایز رامون مگسیسی از مناطق مختلف آسیا می‌آیند، اگرچه مواردی وجود دارد که برندگان از کشورهای خارج از آسیا آمده‌اند طوریکه در کشورهای آسیایی خدمت کرده‌اند، کار کرده‌اند یا موفق به انجام کاری شده‌اند، اعطا می‌شود. از سال ۲۰۱۶، گیرندگان جوایز از بیست و دو کشور آسیایی از جمله سیما سمر از افغانستان می‌باشند.

منابع[ویرایش]

  1. Clare Arthurs (2000-07-25). "Activists share 'Asian Nobel Prize'". BBC News. Archived from the original on 25 December 2018. Retrieved 2008-02-20.
  2. Ann Bernadette Corvera (2003-10-08). "'03 Ramon Magsaysay Awardee: A League of Extraordinary Men & Women". Philippine Star. Archived from the original on 8 اكتبر 2008. Retrieved 2008-02-21. {{cite news}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  3. AsiaNews.it. "Magsaysay Awards, Asia's Nobel Prize, in the social and cultural fields". www.asianews.it.
  4. Ballaran, Jhoanna. "5 persons, 1 organization honored at 2017 Ramon Magsaysay Award".
  5. "'Asia's Nobel Prize': now more than ever". Archived from the original on 15 June 2018. Retrieved 3 June 2021.