جابر بن زید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جابر بن زید ازدی یُحْمَدی (یَحْمَدی) جَوفی حُرَفی با کنیه ابوالشعثاء (درگذشتهٔ ۹۳ق/۷۱۲م یا ۱۰۳ق/۷۲۱م یا ۱۰۴ق) فقیه، راوی حدیث و از تابعین صحابه بود.

اباضیه جابر بن زید را نخستین امام خود می‌دانند و به او اعتقاد بسیار زیادی دارند با این حال هیچ شاهدی بر اباضی بودن وی در دست نیست.

منابع[ویرایش]

  • اباضیه مسعود جلالی مقدم، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی