تلسکوپ ام‌پی‌جی/ رصدخانه جنوبی اروپا

مختصات: ۲۹°۱۵′۲۸″جنوبی ۷۰°۴۴′۱۲″غربی / ۲۹٫۲۵۷۸۶°جنوبی ۷۰٫۷۳۶۶۴۸°غربی / -29.25786; -70.736648
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
MPG/ESO telescope
رصدخانهرصدخانه لاسیا ویرایش این در ویکی‌داده
مکانبیابان آتاکاما
مختصات جغرافیایی۲۹°۱۵′۲۸″جنوبی ۷۰°۴۴′۱۲″غربی / ۲۹٫۲۵۷۸۶°جنوبی ۷۰٫۷۳۶۶۴۸°غربی / -29.25786; -70.736648 ویرایش در ویکی‌داده
سازماناینستیتوی اخترشناسی ماکس پلانک
رصدخانه جنوبی اروپا ویرایش این در ویکی‌داده
فرازا۲٬۳۷۵ متر (۷٬۷۹۲ فوت) ویرایش در ویکی‌داده
نخستین نور‏۲۲ ژوئن ۱۹۸۳‏ ویرایش این در ویکی‌داده
نوعتلسکوپ ریچی–کریتین ویرایش این در ویکی‌داده
قطر۲٫۲۰ متر (۷ فوت ۳ اینچ) ویرایش در ویکی‌داده
قطر دوم۰٫۸۴ متر (۲ فوت ۹ اینچ) ویرایش در ویکی‌داده
وضوح فضایی۰٫۳ ویرایش این در ویکی‌داده
گستره گردآوری۳٫۸ متر مربع (۴۱ فوت مربع) ویرایش در ویکی‌داده
فاصله کانونی عدسی۱۷٫۶ متر (۵۷ فوت ۹ اینچ) ویرایش در ویکی‌داده
استقراراستقرار استوایی ویرایش این در ویکی‌داده ویرایش در ویکی‌داده
وبگاهwww.eso.org/public/teles-instr/lasilla/mpg22/ ویرایش در ویکی‌داده
تلسکوپ ام‌پی‌جی/ رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی واقع شده
تلسکوپ ام‌پی‌جی/ رصدخانه جنوبی اروپا
موقعیت تلسکوپ ام‌پی‌جی/ رصدخانه جنوبی اروپا

تلسکوپ ام‌پی‌جی/رصدخانه جنوبی اروپا (انگلیسی: MPG/ESO telescope) یک تلسکوپ زمینی ۲٫۲ متری[۱] (۱۷٫۶ متری[۲] ) در رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) در سیلا، شیلی است. این تلسکوپ ساخت زایس است و از سال ۱۹۸۴ شروع به کار کرده‌است. رصدخانه این تلسکوپ را به‌صورت وام نامحدود از اینستیتوی اخترشناسی ماکس پلانک (MPIA)؛ به آلمانی (MPG) اجاره کرده‌است. در اکتبر ۲۰۱۳ تلسکوپ به MPIA بازگردانده شد. زمان رصدی تلسکوپ بین برنامه‌های رصد MPIA و انستیتوی فیزیک فرازمینی ماکس پلانک MPE تقسیم می‌شود، در حالی که عملیات و نگهداری تلسکوپ به عهدهٔ ESO است.[۳]

این تلسکوپ میزبان سه ابزار است: تصویرگر میدان عریض ۶۷ میلیون پیکسلی[۴] با میدان دیدی به بزرگی ماه کامل، که تصاویر شگفت‌انگیز زیادی از اجرام آسمانی گرفته‌است. آشکارساز نوری/نزدیک مادون قرمز انفجار پرتو گاما GROND، که درخشش‌های پس از قوی‌ترین انفجارهای جهان، معروف به انفجارهای پرتو گاما را تعقیب می‌کند. و طیف‌سنج نوری با وضوح بالا، FEROS، برای انجام پژوهش‌های دقیق ستارگان استفاده می‌شود.[۵]

از این تلسکوپ در نوامبر ۲۰۱۰ برای رصد جرم آسمانی اج‌آی‌پی ۱۳۰۴۴ استفاده شد و برای نخستین بار تصور وجود یک سامانه سیاره‌ای در یک جریان ستاره‌ای با منشأ فراکهکشانی کشف شد.[۶] با این حال، بررسی‌ها و تجزیه و تحلیل‌های بعدی در سال ۲۰۱۴ هیچ مدرکی دال بر چرخش سیاره‌ای به دور ستاره پیدا نکرد.[۷]

منابع[ویرایش]

  1. "The ESO/MPI 2.2m Telescope". ESO. 2 June 2014.
  2. "GROND - a 7-channel imager" (PDF). Retrieved 31 May 2013.
  3. "European Southern Observatory". ESO. 2 June 2014.
  4. "WFI—Wide Field Imager". ESO. 19 May 2014.
  5. "MPG/ESO 2.2-metre telescope". ESO. Retrieved 15 September 2015.
  6. Bowdler, Neil (18 November 2010). "'Alien' planet detected circling dying star". BBC News. Retrieved 15 September 2015.
  7. Jones, M. I.; Jenkins, J. S. (2014). "No evidence of the planet orbiting the extremely metal-poor extragalactic star HIP 13044". Astronomy & Astrophysics. 562: id.A129. arXiv:1401.0517. Bibcode:2014A&A...562A.129J. doi:10.1051/0004-6361/201322132. S2CID 55365608.

پیوند به بیرون[ویرایش]