ترشگیبان
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | کرمانشاه |
شهرستان | گیلان غرب |
بخش | مرکزی |
دهستان | گورسفید |
نام محلی | ترشگی بان |
مردم | |
جمعیت | ۳۵۰ نفر |
ترشگیبان در سمت جنوب شش کیلومتری جادهٔ گیلان غرب به قصرشیرین و در دهستان حومه قرار دارد.[۱] فاصلهٔ روستا از جادهٔ اصلی کمتر از یک کیلومتر راه آسفالته و تا مرکز شهر حدود شش کیلومتر است. نام روستا از دو جز ترشگی و بان تشکیل شدهاست. از جمله آثار باستانی روستا میتوان به وجود تپه ی چیاولگه که مربوط به دورهی اشکانیان و در یک کیلومتری شرق روستا وجود دارد اشاره کرد. این اثر تاریخی نزدیک به جاده ی ارتباطی گیلانغرب به قصرشیرین قرار گرفته است[۲].
نام[ویرایش]
ترشگیبان به معنای محل رویش گیاه ترشگ است. ترشگی یا ترشگ نوعی گیاه خوشخوراک مخصوص تعلیف دامها است. عشایر سابق از آن برای علوفه دادن برهها و بزغاله استفاده میکردند. در سابق که زمینهای بایر بیشتر بوده، بوتههای انبوه ترشگ سطح گستردهای را پوشانده بودند که اکنون سطح آن بسیار کاهش یافتهاست.
زبان و طوایف[ویرایش]
تکلم در روستا به گویش کوردی کلهری بوده و ساکنین آن از ایل کلهر و طوایف سیدیل، قمر، علیرضاوندی گیلانی، قلی وند و بعضی تیرههای دیگر میباشند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
علیزاده، علی اکبر (تابستان ۱۳۹۰). تاریخ و جغرافیای تاریخی گیلان غرب. باغ نی کرمانشاه.
ص. ۳۴۹. شابک ۵-۵۷-۲۶۹۹-۹۶۴-۹۷۸
منابع[ویرایش]
- ↑ خبرگزاری باشگاه خبرنگاران (۲۰۱۸-۰۴-۳۰). «باران، رودخانه فصلی ترشگیبان را پرآب کرد + فیلم». خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان | YJC. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۷.
- ↑ «تپه ی چیاولگه در یک کیلومتری شرق روستای ترشگیبان».
۴. «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵» درگاه ملی آمار ایران.
۵. [۱]
مهار آتش سوزی در مراتع دهستان حومه گیلانغرب | خبرگزاری صدا و سیما