تحقیق و توسعه در ژاپن
تحقیق و توسعه در ژاپن (انگلیسی: Research and development in Japan) تحقیق و توسعه به‌طور فزاینده ای برای اقتصاد ژاپن در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ اهمیت یافت و حمایت قابل توجهی از دولت ژاپن به دست آورد.
رشد تحقیق و توسعه[ویرایش]
ژاپن با بلوغ اقتصادی در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، به تدریج از وابستگی به تحقیقات خارجی دور شد. توانایی ژاپن برای انجام تحقیق و توسعه مستقل، به عاملی تعیین‌کننده در تقویت رقابت‌پذیری این کشور تبدیل شد. در اوایل سال ۱۹۸۰، آژانس علم و فناوری ژاپن، یکی از اجزای کانتی (اقامتگاه رسمی نخست‌وزیر (ژاپن)) (دفتر نخست‌وزیر ژاپن) آغاز «عصر استقلال فناوری ژاپن» را اعلام کرد. تا سال ۱۹۸۶، ژاپن نسبت به ایالات متحده آمریکا، نسبت بیشتری از درآمد ملی خود را به تحقیق و توسعه اختصاص داد. در سال ۱۹۸۹ نزدیک به ۷۰۰۰۰۰ ژاپنی مشغول تحقیق و توسعه بودند که بیشتر از تعداد فرانسوی‌ها، بریتانیایی و آلمان غربی بود. در همان زمان، ژاپن بیشتر از هر کشوری به جز ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی، مهندس تولید می‌کرد. روندهای مشابهی در استفاده از منابع سرمایه مشاهده شد. ژاپن در سال ۱۹۸۷ ۳۹٫۱ میلیارد دلار برای تحقیق و توسعه دولتی و خصوصی، معادل ۲٫۹ درصد از درآمد ملی خود (بالاترین نسبت در جهان) هزینه کرد. اگرچه ایالات متحده در سال ۱۹۸۷ حدود ۱۰۸٫۲ میلیارد دلار برای تحقیق و توسعه هزینه کرد، اما تنها ۲٫۶ درصد از درآمد آن به این هدف اختصاص یافت و این کشور را در رتبه سوم پس از ژاپن و آلمان غربی قرار داد.
شهرت ژاپنی برای اصالت نیز افزایش یافت. از ۱٫۲ میلیون ثبت اختراع ثبت شده در سراسر جهان در سال ۱۹۸۵، ۴۰ درصد ژاپنی بودند و شهروندان ژاپنی ۱۹ درصد از ۱۲۰۰۰۰ درخواست ثبت اختراع در ایالات متحده را دریافت کردند. در سال ۱۹۸۷ حدود ۳۳ درصد از اختراعات مربوط به رایانه در ایالات متحده ژاپنی بودند، همچنین ۳۰ درصد از اختراعات مربوط به هوانوردی و ۲۶ درصد از اختراعات ارتباطات ژاپنی بودند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Research and development in Japan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ ژوئیه ۲۰۲۳.