تاپ گان: آتش در اراده
| تاپ گان: آتش در اراده | |
|---|---|
 | |
| توسعه‌دهنده(ها) | اسپکتروم هولوبایت (PC) میکروپروس (PS) |
| ناشر(ها) | اسپکتروم هولوبایت |
| سری | Top Gun  |
| سکو(ها) | داس، ویندوز، پلی‌استیشن، مک کلاسیک |
| تاریخ(های) انتشار | PC
|
| ژانر(ها) | شبیه‌سازی پرواز رزمی |
| حالت(ها) | تک‌نفره |
تاپ گان: آتش در اراده، یک بازی ویدیویی است که توسط اسپکتروم هولوبایت برای داس، ویندوز، پلی‌استیشن و مکینتاش توسعه و منتشر شده‌است. این بازی دارای مجوز در فرنچایز تاپ گان است. دنباله‌ای بازی تاپ گان: آشیانه هورنت که در سال ۱۹۹۸ منتشر شد.
بازی[ویرایش]
داستان کلی بازی بر روی شخصیت بازیکن، ماوریک متمرکز است که در کوبا، کره شمالی و لیبی با یک گروه مخفی از خلبانان مزدور به نام «کادر» می‌جنگد.
نسخه پلی استیشن تفاوت زیادی با نسخه‌های رایانه شخصی دارد و بر عمل بیش از شبیه‌سازی تأکید دارد. به‌طور خاص، برخاست و فرود قطع شد، و بازیکن هر مأموریت را با دشمنان نزدیک شروع می‌کند، نه اینکه مجبور باشد آنها را شکار کند.
توسعه[ویرایش]
تاپ گان: آتش در اراده توسط اسپکتروم هولوبایت در سال ۱۹۹۶ برای داس، ویندوز و پلی‌استیشن منتشر شد. پورت سیستم عامل مک در سال ۱۹۹۸ منتشر شد. این تنها عنوانی است که هر یک از بازیگران فیلم در آن حضور دارند و جیمز تولکان دوباره نقش خود را به عنوان یک افسر فرمانده بازی می‌کند (او در فیلم «استینگر» نامیده می‌شود، اما در آتش به اراده «هوندو» نامیده می‌شود).
بازخورد[ویرایش]
| ناشر | امتیاز |
|---|---|
| کامپیوتر گیمینگ ورلد |   (PC)[۳] |
| الکترونیک گیمینگ مانثلی | ۵٫۷۵/۱۰ (PS1)[۶] |
| گیم‌اسپات | ۳٫۸/۱۰[۴] |
| آی‌جی‌ان | ۳/۱۰ (PC)[۵] |
| نکست جنریشن | (PC, PS1)[۷][۸] |
| پی‌سی پاورپلی | ۶/۱۰[۹] |
نسخه داس بازبینی متوسطی دریافت کرد. یکی از منتقدان گفته‌است، بدون شبیه‌سازی، نداشتن کلیپ‌های ویدیویی و طرحی، این بازی بی‌معنا است. در حالی که او از انواع ماموریت‌ها، چندنفره شبکه ای و جنبه‌های گرافیکی تعریف می‌کرد، به ارزیابی منفی کلی خود از بازی پایبند بود. رابین جی کیم از کامپیوتر گیمینگ ورلد بازی را به دلیل «ماموریت‌های پر اکشن با فضای عالی و داستانی جذاب» تحسین کرد، اما پذیرفت که بازی از «گرافیک زمین لکه دار»، طراحی صدای ضعیف و مشکلات فنی رنج می‌برد.[۳]
یکی از منتقدان اذعان کرد که «تاپ گان نه یک بازی سبک پروازی است و نه ادعا می‌کند»، اما سادگی گیم‌پلی برای کسی که می‌خواهد سبک جت شوت‌ام‌آپ را با کمی بازی کند جذاب خواهد بود. یک خط داستانی برای حفظ علاقه آنها.[۹]
نسخه پلی استیشن نیز نقدهای متوسطی دریافت کرد. منتقدان خاطرنشان کردند که این بازی بیشتر یک بازی اکشن سنگین و سبک آرکید است تا شبیه‌ساز پرواز واقع‌گرایانه،[۱۰] اما در مورد اینکه آیا این انتخاب غیرمنتظره از سبک گیم‌پلی تا حد معقولی موفق بوده‌است اختلاف نظر داشتند. برخی ترکیبی از گیم پلی آرکید و سبک شبیه‌سازی را تحسین کردند،[۱۰] در حالی که برخی دیگر از عدم توالی برخاست و فرود و تفاوت کنترل‌ها با بیشتر سیم‌های پرواز انتقاد کردند. با این حال، منتقدان به‌طور کلی موافق بودند که گرافیک بسیار خوب است،[۱۰] و شکست دادن خلبانان دشمن به طرز کسل کننده ای آسان است.[۱۰]
این بازی بیش از ۳۷۵۰۰۰ نسخه فروخت.[۱۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ "MicroProse: Press Release: Top Gun: Fire At Will". 1998-01-20. Archived from the original on 1998-01-20. Retrieved 2023-04-15.
- ↑ "MicroProse: Press Release: Top Gun: Fire At Will". 1998-01-20. Archived from the original on 1998-01-20. Retrieved 2023-04-15.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Kim, Robin G. (May 1996). "Review: Top Gun: Fire at Will". Computer Gaming World. No. 142. pp. 202–204.
- ↑ Varner, Jim (May 2000). "Top Gun: Fire at Will". GameSpot.
- ↑ "Top Gun: Fire at Will". IGN. November 1996.
- ↑ "Review Crew: Top Gun: Fire at Will". Electronic Gaming Monthly. No. 84. Ziff Davis. July 1996. p. 26.
- ↑ "Top Gun". Next Generation. No. 18. Imagine Media. June 1996. pp. 125–6.
- ↑ "Top Gun". Next Generation. No. 20. Imagine Media. August 1996. p. 91.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ P., T. (May 1996). "Top Gun: Fire at Will". PC PowerPlay (1): 58–59.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ "ProReview: Top Gun: Fire at Will". GamePro. No. 95. IDG. August 1996. p. 62.
- ↑ Dunkin, Alan (April 8, 1998). "Top Gun License Lives". GameSpot. Archived from the original on October 6, 2000. Retrieved November 1, 2022.