بهلول
نام او وکیر بن عمرو بود'بُهلول ('بهلول دانا، بهلول مجنون کوفی یا ابو وهیب بن عمرو صیرفی کوفی، ) یکی از عقلای مجانین سدهٔ دوم هجری و معاصر هارون‌الرشید بود. وی در کوفه رشد و نمو یافت و مردم محل او را با نام فارسی بهلول دانا[۱] می‌نامیدند. هارون و خلفای دیگر از او موعظه می‌طلبیدند. او در همان شهر ادب می‌آموخت و سپس خود را به دیوانگی زد. او در سال ۱۹۰ قمری درگذشت. اخبار و نوادر و اشعار زیادی به وی منتسب است.[۲]
وی شیعه و احتمالاً در سال ۱۸۸ق/ ۸۰۴م بود که هارون‌الرشید را ملاقات کرد.[۳] بهلول را از شاگردان امام کاظم دانسته‌اند. زمانی که از سوی هارون‌الرشید در معرض خطر قرار گرفت خود را به دیوانگی زد ولی در مواقع لزوم به مردم پند و اندرز می‌داد.[۴]
بهلول به معنی «مرد خندان» یا «کسی که خوبی‌های زیادی دارد» می باشد. علمای شیعه بطور معمول از جمله نورالله شوشتری و صاحب روضات الجنات بهلول را از عرفا، زهاد، حکما، فقها و شعرای شیعه می دانند.[۵][۶]
مقبره بهلول در بغداد قرار دارد و سنگ قبری به تاریخ ۵۰۱ قمری لقب او را «سلطان مجذوب» نوشته‌است. واژهٔ بهلول در عربی به معنای «شاد و شنگول» است.[۷]
پانویس[ویرایش]
- ↑ در دانشنامه اسلام به شکل: Buhlūldānā
- ↑ Ed(s). «Buhlūl al-Mad̲j̲nūn al-Kūfī.» Encyclopaedia of Islam. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C.E. Bosworth , E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2008. Brill Online. UNIVERSITEITSBIBLIOTHEEK LEIDEN. ۱۱ April ۲۰۰۸
- ↑ همان.
- ↑ نیازمند، عبدالله، لطیفه‌ها و حکایات شیرین بهلول عاقل، پیشاور: الازهر کمپنی، ۱۳۷۸.
- ↑ سیمای بهلول عاقل مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت
- ↑ بهلول عاقل و حکایت‌های تاریخی خبرگزاری کتاب ایران
- ↑ Encyclopaedia of Islam
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «بهلول». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ آبان ۱۳۹۱.
- دانشنامه جهان اسلام کتاب نام اوران
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به بهلول در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
