بمباران سفارت چین در بلگراد توسط ایالات متحده آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تظاهرات ضد آمریکایی در نانجینگ

در ۷ مه ۱۹۹۹، در جریان بمباران یوگسلاوی (عملیات نیروهای متفقین) توسط ناتو، پنج بمب هدایت شونده مهمات حمله مستقیم مشترک ایالات متحده به سفارت جمهوری خلق چین در منطقه نیو بلگراد بلگراد اصابت کرد که منجر به کشته شدن سه خبرنگار چینی و خشم مردم چین شد. .[۱] به گفته دولت ایالات متحده، هدف بمباران اداره فدرال تأمین و تدارکات یوگسلاوی (FDSP) بوده‌است. پرزیدنت بیل کلینتون به خاطر این بمب‌گذاری عذرخواهی کرد و گفت که این یک حادثه بوده‌است.[۲][۳][۴] جورج تنت، مدیر آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در مقابل کمیته کنگره شهادت داد که این بمباران تنها بمباران در کارزار سازماندهی و هدایت شده توسط سازمان او بود،[۵] و اینکه سیا مختصات اشتباهی را برای یک هدف نظامی یوگسلاوی در همان خیابان شناسایی کرده بود.[۶] دولت چین در روز بمباران بیانیه ای صادر کرد و آن را «اقدامی وحشیانه» خواند.[۷]

در اکتبر ۱۹۹۹، پنج ماه پس از بمب‌گذاری، آبزرور[a] لندن همراه با پولیتیکن کپنهاگ، نتایج تحقیقات را با استناد به منابع ناشناس منتشر کرد که گفته بود بمب‌گذاری در واقع عمدی بوده‌است زیرا از سفارت برای انتقال ارتباطات ارتش یوگسلاوی استفاده می‌شد.[۸][۹] دولت‌های ایالات متحده و بریتانیا قاطعانه عمدی بودن آن را تکذیب کردند و مادلین آلبرایت، وزیر امور خارجه ایالات متحده، این داستان را «چرند» خواند و رابین کوک، وزیر امور خارجه بریتانیا گفت که «هیچ مدرکی برای پشتیبانی از آن وجود ندارد».[۱۰] در آوریل ۲۰۰۰ ، نیویورک تایمز نتایج تحقیقات خود را منتشر کرد که، این «تحقیق هیچ مدرکی مبنی بر اینکه بمب‌گذاری در سفارت یک اقدام عمدی بوده‌است، به دست نیاورد.»[۱۱]

درست پس از بمباران، اکثر چینی‌ها معتقد بودند که این بمباران عمدی بوده‌است و بسیاری همچنان بر این باورند که عمدی بوده‌است. با این حال، در نتایج مصاحبه‌های ساختارمند انجام شده در سال ۲۰۰۲، از ۵۷ درصد از کارشناسان روابط چینی-آمریکایی چینی که معتقد بودند بمباران عمدی بوده‌است، ۸۷٫۵ درصد به دخالت پرزیدنت کلینتون مشکوک نبودند.[۱۲]

در اوت ۱۹۹۹، ایالات متحده با پرداخت غرامت به قربانیان بمب‌گذاری و خانواده‌های آنها موافقت کرد.[۱۳] در دسامبر ۱۹۹۹، ایالات متحده موافقت کرد که خسارات وارده به سفارت را به چین بپردازد و چین نیز با جبران خسارت وارده به اموال ایالات متحده در جریان تظاهرات‌ها، موافقت کرد.[۱۴][۱۵][۱۶]

در ماه مه ۲۰۰۰ یک لایحه تجاری بزرگ ایالات متحده و چین در مجلس نمایندگان ایالات متحده تصویب شد که به قانون روابط ایالات متحده و چین در سال ۲۰۰۰ تبدیل شد[۱۷] که با ورود چین به سازمان تجارت جهانی ادغام شد.[۱۸][۱۹][۲۰] در ژوئن ۲۰۰۰، در جریان سفر مادلین آلبرایت، وزیر امور خارجه ایالات متحده به چین، هر دو طرف گفتند که روابط بین آنها بهبود یافته‌است.[۲۱]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Ponniah, Kevin; Marinkovic, Lazara (7 May 2019). "The night the US bombed a Chinese embassy". BBC News. Retrieved 12 October 2021.
  2. ↑ "CNN - Clinton apologizes to China over embassy bombing - May 10, 1999". CNN. May 10, 1999. Retrieved 2021-10-12.
  3. ↑ "Youth Violence and Embassy Bombing Apology | C-SPAN.org". CSPAN (به انگلیسی). May 10, 1999. Retrieved 2021-10-12.
  4. ↑ Dumbaugh, Kerry (April 12, 2000). "Chinese Embassy Bombing in Belgrade: Compensation Issues". EveryCRSReport.com (به انگلیسی). Archived from the original on 2021-10-28. Retrieved 2021-12-21. U.S. officials offered a number of apologies for the attack...May 10, 1999 – President Clinton, in opening remarks at a White House strategy meeting on children and violence, began with "I would like to say a word about the tragic bombing of the Chinese Embassy in Belgrade. I have already expressed our apology and our condolences to President Jiang and to the Chinese people...."
  5. ↑ Schmitt, Eric (July 23, 1999). "In a Fatal Error, C.I.A. Picked a Bombing Target Only Once: The Chinese Embassy". New York Times. Retrieved October 22, 2009.
  6. ↑ Tenet, George (July 22, 1999). "DCI Statement on the Belgrade Chinese Embassy Bombing House Permanent Select Committee on Intelligence Open Hearing". Central Intelligence Agency. Archived from the original on 29 March 2020. Retrieved October 4, 2006.
  7. ↑ "Chinese demand U.N. meeting after Belgrade embassy attacked". CNN. Archived from the original on April 2, 2015.
  8. ↑ Vulliamy, Ed; Holsoe, Jens; Vulliamy, Ed (October 17, 1999). "Nato bombed Chinese deliberately". The Guardian. London. Retrieved December 15, 2021.
  9. ↑ Holsøe, Jens; Larsen, Jørgen; Leijonhufvud, Göran (October 17, 1999). "Kina hjalp Jugoslavien" [China helped Yugoslavia]. Politiken (به دانمارکی). pp. 1, 10.
  10. ↑ Ponniah, Kevin; Marinkovic, Lazara (7 May 2019). "The night the US bombed a Chinese embassy". BBC News. Retrieved 12 October 2021. US Secretary of State Madeleine Albright decried the story as "balderdash", while British Foreign Secretary Robin Cook said there was "not a single shred of evidence" to support it.
  11. ↑ Steven Lee Myers (April 17, 2000). "Chinese Embassy Bombing: A Wide Net of Blame". New York Times. New York. Retrieved October 18, 2021. While the investigation produced no evidence that the bombing of the embassy had been a deliberate act, it provided a detailed account of a broader set of missteps than the United States or NATO have acknowledged...All of the officials interviewed by the Times said they knew of no evidence to support the assertion, and none has been produced.
  12. ↑ Moore, Gregory J. (2010). "Not Very Material but Hardly Immaterial: China's Bombed Embassy and Sino-American Relations". Foreign Policy Analysis. 6 (1): 23–41. doi:10.1111/j.1743-8594.2009.00100.x. ISSN 1743-8586. JSTOR 24909876. Of the 57% of the Chinese experts who believed the bombing was intentional, 87.5% believed President Clinton had no motives to do it and consequently they did not suspect his involvement.
  13. ↑ Chu, Henry (July 31, 1999). "U.S. to Pay $4.5 Million for Bombing of Chinese Embassy in Yugoslavia". Los Angeles Times (به انگلیسی). Archived from the original on 2021-12-21. Retrieved 2021-12-21.
  14. ↑ Laris, Michael (December 16, 1999). "U.S. , China Reach Deal On Embassy Payments". Washington Post (به انگلیسی). ISSN 0190-8286. Retrieved 2021-12-21.
  15. ↑ Rosenthal, Elisabeth (1999-12-16). "U.S. Agrees To Pay China $28 Million For Bombing". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2021-12-21.
  16. ↑ Dumbaugh, Kerry (April 12, 2000). "Chinese Embassy Bombing in Belgrade: Compensation Issues". EveryCRSReport.com (به انگلیسی). Archived from the original on 2021-10-28. Retrieved 2021-12-21.
  17. ↑ "HR 4444 - U.S. -China Relations Act of 2000 - National Key Vote". Vote Smart. Archived from the original on 2021-07-01. Retrieved 2021-12-21.
  18. ↑ Vita, Matthew; Eilperin, Juliet (May 25, 2000). "House Passes China Trade Bill". Washington Post (به انگلیسی). ISSN 0190-8286. Retrieved 2021-12-21.
  19. ↑ Lardy, Nicholas R. (May 10, 2000). "Permanent Normal Trade Relations for China". Brookings Institution (به انگلیسی). Archived from the original on 2021-12-10. Retrieved 2021-12-21.
  20. ↑ "China Trade bill (2000 - H.R. 4444)". GovTrack (به انگلیسی). Archived from the original on 2021-04-26. Retrieved 2021-12-21.
  21. ↑ Perlez, Jane (June 23, 2000). "With Relations Warming, Albright Presses China on Taiwan". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2021-12-21. More than a year after the NATO bombing of the Chinese Embassy in Serbia, the United States and China officially declared today during a visit by Secretary of State Madeleine K. Albright that the interlude of bitterness had given way to an era of improved relations.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «lower-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="lower-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بمباران_سفارت_چین_در_بلگراد_توسط_ایالات_متحده_آمریکا&oldid=39289598»