بزرگراه ۲ آسیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بزرگراه آسیایی ۲
تقاطع‌های بزرگ
انتهای شرقیدنپاسار، اندونزی
انتهای غربیخسروی (قصر شیرین)، ایران
موقعیت
کشورهااندونزی، سنگاپور، مالزی، تایلند، میانمار، بنگلادش، هند، نپال، پاکستان و ایران
سامانه بزرگراهی
جاده‌های ارتباطی آسیا
AH۱ AH۳

بزرگراه ۲ آسیا (به انگلیسی: AH2)، بزرگراهی است که از دنپاسار در جزیره جاوه اندونزی شروع شده و پس از گذشتن از سنگاپور، مالزی، تایلند، میانمار، بنگلادش، هند، نپال و پاکستان، از مرز میرجاوه وارد ایران شده و در مرز خسروی در غرب ایران خاتمه پیدا می‌کند.[۱] طول این بزرگراه ۱۳۱۷۷ کیلومتر است.[۱][۲]

این بزرگراه بخشی از شبکه بزرگراه‌های آسیایی AH است که توسط 32 کشور برای عبور از قاره آسیا و رسیدن به اروپا امضا شده است.[۳]

اهمیت استراتژیک[ویرایش]

این بزرگراه آسیایی از مسیرهایی با اهمیت بین‌المللی در داخل آسیا و از داخل کشورهای عضو عبور می‌کند، بطوری‌که دسترسی به محل‌های مهم و استراتژیک اقتصادی را بین اعضا فراهم میسازد.[۴] محل‌های استراتژیک اقتصادی مانند مراکز اصلی کشاورزی و صنعتی، بنادر اصلی دریایی و رودخانه‌ای وفرودگاه‌های اصلی و همچنین جاذبه‌های جهانگردی.

استانداردهای طراحی و طبقه بندی[ویرایش]

استانداردهای طراحی بزرگراه آسیایی، حداقل معیارها و دستورالعمل‌های ساخت، بهبود و نگه‌داری مسیرهای مختلف بزرگراه را ارائه می‌دهد. بدین معنا که کلیه اعضا باید تلاش کنند در کشور خودشان استاندارد و ارتقاء سطح و نوسازی مسیرهای جدید رعایت گردد.[۵]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «Asian Highway Route Map» (PDF). The United Nations Economic and Social Commission for Asia and the Pacific (UN ESCAP). دریافت‌شده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۶.
  2. «About: AH2». dbpedia.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۷-۰۵.
  3. «Asian Highway Network». RideYourStory (به انگلیسی). ۲۰۱۸-۰۴-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۷-۰۵.
  4. مصوبات مجلس شورا. «قانون موافقتنامه بین دولتی شبکه بزرگراه آسیایی». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲.
  5. «قانون موافقتنامه بین دولتی شبکه بزرگراه آسیایی». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲.