بدری آتابای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بدری کامروز (آتابای) (متولد ۱۳۰۶) کتابدار ایرانی است.جد او از طرف پدری به فتحعلی شاه قاجار و از طرف مادر به میرزا آقاخان نوری می رسد.او از شاگردان حبیب الله نوبخت و ابراهیم پورداوود بوده است.مدرک تحصیلی وی دکترای تاریخ و ادبیات از دانشگاه تهران و فوق لیسانس کتاب شناسی و کتابداری [۱] و دکترای افتخاری ادبیات فارسی از دانشگاه های کابل افغانستان۱۹۷۵-پاکستان ۱۹۷۶ و لنین شوروی ۱۹۷۷ [۲]

زندگی[ویرایش]

آتابای از سال ۱۳۴۹ تا بهمن ۱۳۵۷، رئیس کتابخانه سلطنتی ایران بود. او همسر ابوالفتح آتابای بود.[۳] آتابای برای تدوین کتاب فهرست نسخه‌های خطی کتابخانهٔ سلطنتی در سال ۱۳۵۶ برندهٔ جایزه سلطنتی کتاب سال شد.[۴] پس از انقلاب تمام اموالش مصادره شد و مدتی را در زندان گذراند. او در نهایت در شهریور ۵۸ با گذرنامه جعلی از ایران خارج شد. بعد از مدتی در دانشگاه الازهر و دانشگاه قاهره مصر به عنوان استاد دائم رشته ادبیات و زبان فارسی و تاریخ ایران و رشته نسخه‌شناسی استخدام شد.[۵]

آثار[ویرایش]

  • نگاهی به گوشه‌هایی از تاریخ ایران
  • فهرست نسخه‌های خطی کتابخانهٔ سلطنتی
  • فهرست آلبوم‌های کتابخانهٔ سلطنتی
  • فهرست تاریخ، سفرنامه، سیاحتنامه، روزنامه و جغرافیای خطی کتابخانه سلطنتی
  • فهرست قرآن‌های خطی کتابخانه سلطنتی
  • گلستان سعدی

منابع[ویرایش]

  1. تاریخ شفاهی ایران در دانشگاه هاروارد مصاحبه با بدری کامروز نوار شماره یک
  2. تاریخ شفاهی ایران در دانشگاه هاروارد مصاحبه با بدری کامروز نوار شماره دو
  3. «بدری کامروز آتابای: قرار بود شاه دو ماه بعد برگردد».
  4. بررسی روند ارائه جایزه کتاب از آغاز تا کنون در ایران، زهرا حسینی جوادی، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد کتابداری و اطلاع‌رسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، زمستان ۱۳۹۳
  5. تاریخ شفاهی ایران در دانشگاه هاروارد مصاحبه با بدری آتابای نوار شماره ۳ و ۴