اکسید ید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دی‌ید پنتوکسید

اکسید ید (انگلیسی: Iodine oxide) به هر ترکیبی گفته می‌شود که در فرمول شیمیایی آنها حاوی ید و اکسیژن باشد. رایج‌ترین اکسیدهای ید عبارتند از: ۱. پنتوکسید ید (I2O5): یک جامد کریستالی سفید رنگ که بسیار واکنش پذیر است و یک عامل اکسید کننده قوی است.

۲. تری اکسید ید (IO3): یک جامد زرد رنگ که به عنوان عامل اکسید کننده و معرف برای تشخیص نشاسته استفاده می‌شود.

۳. دی اکسید ید (IO2): یک جامد سیاه مایل به قهوه ای که هنگام گرم شدن ید در حضور اکسیژن تشکیل می‌شود.

۴. تتروکسید ید (I2O4): یک جامد قهوه ای تیره که به عنوان معرف برای تعیین ید در محلول‌ها استفاده می‌شود. اکسیدهای ید ترکیبات معدنی مهمی هستند که به‌طور گسترده در صنایع مختلف شیمیایی، آزمایشگاه‌های تحقیقاتی و کاربردهای پزشکی استفاده می‌شوند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]