اولین زیستگاه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اولین زیستگاه (انگلیسی: Habitat I) اشاره به اولین کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد سکونتگاه‌های انسانی، که در ونکوور، بریتیش کلمبیا در کانادا، ۳۱ مه - ۱۱ ژوئن ۱۹۷۶، توسط سازمان ملل متحد تشکیل شد، زیرا دولت‌ها شروع به تشخیص بزرگی و پیامدهای شهرنشینی سریع کردند.

در ۱۶ دسامبر ۱۹۷۶ مجمع عمومی قطعنامه ۳۱/۱۰۹ را تصویب کرد.[۱] این گزارش به گزارش کنفرانس، بیانیه ونکوور در مورد سکونت‌گاه‌های انسانی،[۲] توجه داشت که یک برنامه عملیاتی با ۶۴ توصیه برای اقدام ملی را ارائه می‌کرد. به عنوان یک نتیجه دیگر از کنفرانس، در سال ۱۹۷۷ قطعنامه مجمع عمومی ۳۶/۱۶۲ مرکز ملل متحد برای سکونتگاه‌های انسانی – UNCHS (هبیتات) را تأسیس کرد. کمیسیون سکونت‌گاه‌های انسانی، یک کمیسیون کارکردی از شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد را به‌عنوان نهاد حاکم تعیین کرد.

کنفرانس دوم در استامبول ترکیه در ژوئن ۱۹۹۶ و کنفرانس سوم در کیوتو مرکز اکوادور در اکتبر ۲۰۱۶ تشکیل شد.

بیانیه ونکوور[ویرایش]

در مقدمه این بیانیه توضیح داده شده است که سکونت‌گاه‌های انسانی غیرقابل قبول، احتمالاً با شهرنشینی کنترل نشده و رشد اقتصادی ناعادلانه تشدید می‌شود، مگر اینکه اقدام مثبت و عملی در سطوح ملی و بین‌المللی انجام گیرد.

در این بیانیه آمده است که «سرپناه و خدمات مکفی یک حقوق اساسی بشر است» و دولت‌ها باید از طریق کمک به مقامات محلی برای مشارکت بیشتر در امر توسعه ملی کمک کنند.[۲]

شرکت کنندگان[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «A/RES/31/109 - Habitat: United Nations Conference on Human Settlements - UN Documents: Gathering a body of global agreements». www.un-documents.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۳-۱۱.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «The Vancouver Declaration On human Settelments» (PDF).
  3. «Summary & Observations on Proceedingsof HABITAT U.N. Conference on Human Settlements Vancouver, 1976» (PDF). کاراکتر line feed character در |عنوان= در موقعیت 23 (کمک)

پیوند به بیرون[ویرایش]