اندرو کروملین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اندرو کروملین
زادهٔ۶ فوریهٔ ۱۸۶۵
جمهوری ایرلند
درگذشت۲۰ سپتامبر ۱۹۳۹
لندن
ملیتبریتانیا

اندرو کلود د لا چروئیز کروملین (انگلیسی: Andrew Claude de la Cherois Crommelin; ۶ فوریهٔ ۱۸۶۵ – ۲۰ سپتامبر ۱۹۳۹) اخترشناس اهل بریتانیا با تبار فرانسوی و قومی-مذهبی اوگنو بود که در کوشندان، شهرستان انتریم، ایرلند متولد شد.[۱][۲][۳][۴][۵] او در انگلستان در کالج مارلبرو و کالج ترینیتی، کمبریج تحصیل کرد. کروملین پس از مدتی تدریس در کالج لانسینگ، در سال ۱۸۹۱ شغلی دائمی برای خود در رصدخانه سلطنتی گرینویچ پیدا کرد.[۶][۷] وی در سال ۱۸۸۸ به انجمن سلطنتی اخترشناسان بریتانیا پیوست و از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۱ رئیس این انجمن بود. در سال ۱۸۹۵ به انجمن اخترشناسی بریتانیایی (BAA) پیوست و از سال ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۶ رئیس (پرزیدنت) آن بود و بخش دنباله‌دار آن را از ۱۸۹۸ تا ۱۹۰۱ و نیز ۱۹۰۷–۱۹۳۸ خود هدایت کرد.[۸]

در سال ۱۹۱۰ برای بررسی‌های خود در مورد دنباله‌دار هالی کروملین و و فیلیپ هربرت کوول به‌طور مشترک جایزه ژول جانسن را از انجمن اخترشناسی فرانسه دریافت کردند.[۹][۱۰]

آن دو برای این موفقیت «جایزه لیندمن» را نیز از انجمن ستاره‌شناسی در آلمان دریافت کردند.[۱۱][۱۲]

در سال ۱۹۱۴ کروملین کتاب مقدماتی نجوم را با عنوان «جهان ستاره» منتشر کرد.[۱۳]

کروملین چهار فرزند داشت که از این تعداد دو فرزند او در سال ۱۹۳۳ در یک سانحه کوهنوردی در پیلار راک، انردیل جان دادند.[۱۴] ادامهٔ مسیر اندرو کروملین از طریق دختر کروملین، آندرینا، به موفقیت رسید. نویسنده «مِی کروملین» یکی از عمو زاده‌های اندرو بود.

اندرو کروملین در مقام یک کارشناس خبرهٔ دنباله‌دارها، با محاسبهٔ مدارهای: «دنباله‌دار 1818 II»، «دنباله‌دار کوگیا-وینک 1873 VII» و «دنباله‌دار فوربس 1928 III» در ۱۹۲۹، پی برد و با محاسبه نشان داد که اینها همه فقط یک دنباله‌دار دوره‌ای واحد هستند.[۱۵][۱۶] از این رو، این دنباله‌دار نامی نسبتاً نامناسب؛ (دنباله‌دار "Comet Pons-Coggia-Winnecke-Forbes")، را به‌خود گرفت و دریافت کرد. هشت سال پس از درگذشت اندرو، در سال ۱۹۴۸، این دنباله‌دار تنها به نام او و به افتخار او «دنباله‌دار کروملین» تغییر نام یافت (امروز، در نامگذاری مدرن، ۲۷پی/کروملین نامگذاری شده‌است). این مورد مشابهی با دنباله‌دار انکی است، جایی که دنباله‌دار دوره‌ای به نام فردی نامیده می‌شود که مدار را تعیین می‌کند نه کاشف یا کاشفان احتمالاً چندگانه در چند ظهور را. در سال ۱۹۳۷ کروملین و مری پروکتور به‌طور مشترک کتابی با عنوان "دنباله‌دارها: طبیعت، منشأ و جایگاه آنها در اخترشناسی" منتشر کردند.[۱۷]

کروملین با سفرهایی در چندین رویداد خورشید گرفتگی، از جمله در سال‌های ۱۸۹۶، ۱۹۰۰ و ۱۹۰۵ شرکت کرد.[۱۸][۱۹][۲۰] در سال ۱۹۱۹ او به سوبرا، در برزیل رفت، و میزان انحراف نور ناشی از میدان گرانشی خورشید را اندازه گرفت.[۲۱] نتایج حاصل از این مشاهدات در تأیید نظریهٔ نسبیت عام، که آلبرت انیشتین در سال ۱۹۱۶ پیشنهاد کرده بود، بسیار مهم بود.

نام‌گذاری‌های افتخاری[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Davidson, C. R. (1940). "Andrew Claude de la Cherois Crommelin". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 100 (4): 234–36. Bibcode:1940MNRAS.100..234D. doi:10.1093/mnras/100.4.234. Retrieved 7 November 2015.
  2. "Obituary: Dr. A. C. D. Crommelin". The Observatory. 63 (788): 11–13. 1940. Bibcode:1940Obs....63...11. Retrieved 7 November 2015.
  3. Phillips, T. E. R. (1940). "Andrew Claude de la Cherois Crommelin". Journal of the British Astronomical Association. 50 (2): 75–78. Bibcode:1939JBAA...50...75. Retrieved 7 November 2015.
  4. Williams, Thomas R. (2014). "Crommelin, Andrew Claude de la Cherois". In Hockey, Thomas; Trimble, Virginia; Williams, Thomas R. (eds.). Biographical Encyclopedia of Astronomers. New York: Springer Publishing. pp. 483–484. doi:10.1007/978-1-4419-9917-7_9042. ISBN 978-1-4419-9917-7.
  5. Meadows, A. Jack (2004). "Crommelin, Andrew Claude de la Cherois". Crommelin, Andrew Claude de la Cherois (1865–1939), astronomer | Oxford Dictionary of National Biography. Oxford Dictionary of National Biography. Oxford, England: Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/57187.
  6. "Crommelin, Andrew Claude [D'Elacherois or De La Cherois] (CRMN883AC)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
  7. "A.C.D. Crommelin". www.crommelin.org. Retrieved 2021-05-21.
  8. "1939JBAA...50...75. Page 75". articles.adsabs.harvard.edu. Retrieved 2021-05-19.
  9. "EN-Janssen Prize – Société astronomique de France". saf-astronomie.fr. Retrieved 2021-05-21.
  10. "1910JBAA...20..387. Page 391". articles.adsabs.harvard.edu. Retrieved 2021-05-22.
  11. "Andrew Claude de la Cherois Crommelin | Science Museum Group Collection". collection.sciencemuseumgroup.org.uk (به انگلیسی). Retrieved 2021-05-21.
  12. Cowell, Philip Herbert; Crommelin, Andrew Claude De la Cherois (1910). Essay on the return of Halleys comet. University of California Libraries. Leipzig, In kommission bei W. Engelmann.
  13. CROMMELIN, Andrew Claude de la Cherois (1914). The Star World (به انگلیسی). Collins.
  14. "1933JBAA...43..387. Page 390". articles.adsabs.harvard.edu. Retrieved 2021-05-20.
  15. "1936AN....261...83C Page 83/84". articles.adsabs.harvard.edu. Retrieved 2021-05-21.
  16. "1929MNRAS..89..556C Page 556". articles.adsabs.harvard.edu. Retrieved 2021-05-21.
  17. Proctor, Mary; Crommelin, A. C. D. (1937). Comets. Osmania University, Digital Library Of India. The Technical Press Limited Company.
  18. "1898MmBAA...6R..23C Page 23". articles.adsabs.harvard.edu. Retrieved 2021-05-21.
  19. British Astronomical Association; Maunder, E. Walter (Edward Walter) (1901). The total solar eclipse, 1900; report of the expeditions organized by the British astronomical association to observe the total solar eclipse of 1900, May 28. University of California Libraries. London, "Knowledge" office.
  20. British Astronomical Association (1906). The Total Solar Eclipse, 1905: Reports of Observations Made by Members of the British ... (به انگلیسی). New York Public Library. Eyre and Spottiswoode.
  21. "1919Obs....42..368C Page 368". articles.adsabs.harvard.edu. Retrieved 2021-05-21.
  22. "(1899) Crommelin". (1899) Crommelin In: Dictionary of Minor Planet Names. Springer. 2003. p. 152. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1900. ISBN 978-3-540-29925-7.

پیوند به بیرون[ویرایش]