امیل دو بوا ریمون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
امیل دو بوا-ریمون
زادهٔ۷ نوامبر ۱۸۱۸
برلین، آلمان
درگذشت۲۶ دسامبر ۱۸۹۶ (۷۸سال)
برلین، آلمان
شناخته‌شده برایعصب محیطی، پتانسیل عمل
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیولوژی، الکتروفیزیولوژی

امیل دو بوآ ریمون (انگلیسی: Emil du Bois-Reymond؛ ۷ نوامبر ۱۸۱۸ – ۲۶ دسامبر ۱۸۹۶) یک دانشمند در زمینه فیزیولوژی و الکتروفیزیولوژی اهل آلمان بود.

هفت معمای جهان[ویرایش]

در ۱۸۸۰ بوا-ریمون سخنرانی مشهوری در فرهنگستان علوم پروس با پیش رو قرار دادن هفت معمای جهان ایراد کرد، او برای تعدادی از این معماها بیان داشت که نه علم و نه فلسفه هرگز نمی‌توانند توضیحی برایشان پیدا کنند. او به‌ویژه با اشاره به نکتهٔ محدودیت مفروضات مکانیکی دربارهٔ طبیعت در برخورد با مسائل قطعی آنها را متعالی مطرح کرده‌است، لیست هفت معما:

  1. طبیعت غائی ماده و نیرو،
  2. منشأ جنبش،
  3. منشأ حیات،
  4. تقدیرات ظاهراً غایت‌شناختی طبیعت، نه به عنوان یک «معمای کاملاً متعالی»،
  5. منشأ حسیّات ساده، پرسشی «کاملاً متعالی»،
  6. منشأ زبان و اندیشه هوشمند، که ممکن است هرکدام شناخته شوند اگر منشأ حسیات معلوم شود، و
  7. پرسش اختیار.

در خصوص شماره‌های ۱، ۲ و ۵ اذعان کرد: ما نمی‌دانیم و نخواهیم دانست.

منابع[ویرایش]

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Emil du Bois-Reymond». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ ژوئیه ۲۰۱۴.
  • «Emil du Bois-Reymond». دریافت‌شده در ۲ ژوئیه ۲۰۱۴.[پیوند مرده]

پیوند به بیرون[ویرایش]