القای الکترومغناطیسی
پدیدهٔ القای الکترومغناطیسی (به انگلیسی: Electromagnetic induction) هنگامی رخ می‌دهد که حول یک سیم پیچ، میدان مغناطیسی را کم یا زیاد کنیم. القای مغناطیسی که با نام القای الکترو مغناطیسی نیز شناخته می‌شود پدیدهای فیزیکی است که با تولید پتانسیل الکتریکی در پهنای یک رسانای برقی نمایان می‌شود.
در سال ۱۸۳۱ میلادی مایکل فارادی و جوزف هانری طی آزمایش‌های دریافتند با دور یا نزدیک کردن آهنربا به پیچه، عقربهٔ مغناطیسی آمپرسنج سری با پیچه تکان می‌خورد و مقداری ناچیز را نشان می‌دهد؛ به عبارت دیگر با تغییر میدان مغناطیسی در سیم پیچ، جریان الکتریکی به وجود می‌آید.
همچنین با تغییر سطح پیچه و یا تغییر زاویه بین حلقه و راستای میدان معناطیسی نیز می‌توان القای الکترومغناطیسی را مشاهده کرد.
هنگام ساختن آهنربا از سنجاق‌هایی، در واقع سنجاق اولی را اآهن‌ربایی آهنربا کرده‌است که سنجاق دومی را ربوده، همین‌طور سنجاق دوم و سوم و... همه آهنربا شده‌اند. اگر آهن‌ربای قوی‌تری داشته‌باشید می‌توانید زنجیر بلندتری بسازید اگر صفحه‌ای کاغذ یا مقوا، یا شیشه‌ای را مطابق شکل میان اهنربا و نخستین سنجاق گذارید، باز هم می‌توانید زنجیر مغناطیسی بسازید؛ یعنی بی تماس آهنربا با سنجاق، خاصیت مغناطیسی را در سنجاق ایجاد می‌کند. این پدیده -یعنی ایجاد خاصیت مغناطیسی در مادهٔ فرومغناطیسی با آهنربا حتی بی تماس با آن را «القای مغناطیسی» می‌گویند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
مطالعه بیشتر[ویرایش]
- ویدیوی‌های آموزشی القای الکترومغناطیسی در کلاس درس: [۱]
منابع[ویرایش]
- متن کتاب درسی فیزیک (۳) و آزمایشگاه - صفحهٔ ۱۷۷-۱۷۹
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون فیزیک است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
