پرش به محتوا

استیون فرای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
استیون فرای
فرای در ۲۰۱۶
نام هنگام تولداستیون جان فرای
زادهٔ۲۴ اوت ۱۹۵۷ ‏(۶۷ سال)
همپستید، لندن، انگلستان
محل تحصیلکالج شهر نوریچ
کالج کوئینز ، کمبریج
پیشه‌ها
  • بازیگر
  • مجری
  • کمدین
  • کارگردان
  • نویسنده
سال‌های فعالیت1981–اکنون
همسرالیوت اسپنسر (ا. ۲۰۱۵)
ثبت شده در ژانویه ۲۰۱۴
وبگاه
امضاء

استیون جان فرای (به انگلیسی: Stephen John Fry) (زادهٔ ۲۴ اوت ۱۹۵۷) بازیگر، مجری، کمدین، کارگردان و نویسنده انگلیسی است. او برای اولین بار در دهه ۱۹۸۰ به عنوان نیمی از کمیک دو نفره فرای و لوری، در کنار هیو لوری مطرح شد، و این دو در فیلم‌های کمی بیت فرای و لوری (۱۹۸۹–۱۹۹۵) و جیوز و ووستر (۱۹۹۰–۱۹۹۳) بازی کردند. او همچنین در مجموعه طرح‌های آلفرسکو (۱۹۸۳–۱۹۸۴) در کنار لوری، اما تامپسون و رابی کالترین و در بلک‌ادر(۱۹۸۶–۱۹۹۹) در کنار روآن اتکینسون بازی کرد. از سال ۲۰۱۱، او به عنوان رئیس مؤسسه خیریه سلامت روان فعالیت می‌کند.[۱]

نقش‌های بازیگری فرای شامل بازی در نقش اسکار وایلد در فیلم وایلد (۱۹۹۷) است، که برای آن نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم درام شد، بازرس تامپسون در راز قتل رابرت آلتمن گاسفورد پارک (۲۰۰۱)؛ و آقای جانسون در عشق و دوستی ویت استیلمن (۲۰۱۶) می‌شود. او همچنین در فیلم‌های ارابه‌های آتش (۱۹۸۱)، پدر خوب(۱۹۸۵)، ماهی‌ای به نام وندا (۱۹۸۸)، چیزهای روشن جوان(۲۰۰۳)، زندگی و مرگ پیتر سلرز (۲۰۰۴)، وی مثل وندتا (۲۰۰۵)، شرلوک هولمز: بازی سایه‌ها (۲۰۱۱) و مجموعه فیلم هابیت حضور داشته‌است. از جمله نقش‌های تلویزیونی او می‌توان به لرد ملچت در مجموعه طنز تلویزیونی بلک‌ادر در بی‌بی‌سی و شخصیت اصلی سریال تلویزیونی پادشاهی و قدرت مطلق و همچنین بازیگر مهمان در نقش دکتر گوردون وایت در سریال جنایی آمریکایی استخوان‌ها اشاره کرد. او همچنین چندین مجموعه مستند نوشته و ارائه کرده‌است، از جمله استیون فرای:زندگی مخفی افسرده شیدایی برنده جایزه امی، که او در مورد کشف اختلال دوقطبی خود ساخته‌است، و استیون فرای در آمریکا. او همچنین مجری طولانی مدت برنامه تلویزیونی تلویزیون بی‌بی‌سی QI با دوره تصدی از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۶ بود، و در طول آن نامزد شش جایزه تلویزیونی آکادمی بریتانیا شد. او اغلب در سایر برنامه‌های تلویزیونی مانند فقط یک دقیقه و ببخشید، سرنخی ندارم هم ظاهر می‌شود.[۲][۳][۴]

فرای علاوه بر کار در تلویزیون، نویسنده ای پرکار بوده و در روزنامه‌ها و مجلات مختلف مشارکت داشته و چهار رمان و سه زندگینامه موآب ظرفشویی من است، تواریخ سرخ کن و بیشتر احمق من را نوشته‌است. او همچنین به دلیل فعالیت در زمینه صداگذاری معروف است. او هر هفت رمان هری پاتر را برای ضبط کتاب‌های صوتی انگلستان خواند،[۵] داستان بازی‌های ویدئویی بزرگ‌سیاره کوچک و پرندگان فولادی(Birds of Steel) را روایت کرد و صدای خود را به مجموعه ای متحرک از توضیحات قوانین کریکت وام داد،[۶] وی همچنین مجموعه ای از انیمیشن‌ها دربارهٔ انسان‌گرایی سکولار را برای انجمن انسان‌گرای بریتانیایی روایت کرد.[۷]

ابتدای زندگی

[ویرایش]

استیون جان فرای در ۲۴ اوت ۱۹۵۷ در منطقه همپستید لندن[۸] به دنیا آمد، او فرزند ماریان ایو فرای (نی نیومن) و فیزیکدان و مخترع آلن جان فرای (۱۹۳۰–۲۰۱۹) است.[۹][۱۰][۱۱][۱۲] او یک برادر بزرگتر به نام راجر و یک خواهر کوچکتر به نام جوانا دارد.[۱۳] ریشه مادربزرگ پدری‌اش در چشر و کنت بود.[۱۴][۱۵]خاستگاه خانواده فرای از مناطق شیلینگستون و منطقه بلندفورد فورم از دورست است. در اوایل دهه ۱۸۰۰، ساموئل فرای در ساری مستقر شد و فرزندانش در میدلسکس ساکن شدند.[۱۶] استیون در نوشته‌های زندگینامه‌ای خود و جاهای دیگر، ادعای رابطه با خانواده فرای مؤسس شرکت شکلات سازی معروف، جان فرای (یکی از امضا کنندگان حکم مرگ چارلز یکم)،[۱۷][۱۸][۱۹][۲۰] و بازیکن کریکت سی. بی. فرای را دارد.[۲۱][۲۲] مادر فرای یهودی است، اما او در خانواده مذهبی تربیت نشده‌است.[۲۳] پدربزرگ و مادربزرگ مادری، مارتین و رزا نویمان،[۱۲] یهودیان مجارستانی بودند که در سال ۱۹۲۷ از شورانی (در اسلواکی کنونی) به انگلستان مهاجرت کردند. والدین رزا، که در اصل در وین زندگی می‌کردند، به اردوگاه کار اجباری در ریگا فرستاده شدند. آنها در زمان هولوکاست توسط نازی‌ها کشته شدند.[۱۲][۲۳][۲۴] عمه و عموزاده‌های مادرش به اردوگاه آشویتس و اردوگاه کار اجباری اشتوتهوف فرستاده شدند و دیگر هرگز دیده نشدند.[۱۲]

فرای در روستای بوتون، نورفک بزرگ شد و در سنین پایین از چشام، باکینگهام‌شر نقل مکان کرد، او در مدرسه مقدماتی چشام تحصیل کرده بود. او قبل از رفتن به مدرسه آمادگی استاتز هیل در یولی، گلاسترشر، در سن هفت سالگی، به مدت کوتاهی در مدرسه ابتدایی کاستون در کاوستون،[۲۵] شرکت کرد و سپس در مدرسه اوپینگام(Uppingham) در راتلند، جایی که به خانه فرکرافت(Fircroft)پیوست و به عنوان یک «نابغه نزدیک به آسم» توصیف شد، تحصیل کرد.[۲۶] او در سال ۱۹۷۲ در سن ۱۴ سالگی سطح O همه رشته‌ها را به جز فیزیک گذراند،[۲۷] اما در نیم ترم منتهی به فرم ششم از اوپینگام اخراج شد.[۲۸] او بعداً از مدرسه پستون هم اخراج شد، یک مدرسه راهنمایی گرامری که اجازه نمی‌داد او به تحصیل در سطح A ادامه دهد.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Stephen Fry announced as president of Mind". Mind. Archived from the original on 7 August 2011. Retrieved 29 July 2011.
  2. ↑ "Stephen Fry steps down as QI host". BBC. Retrieved 24 April 2020.
  3. ↑ "Just a Minute: why it's never paused". The Guardian. Retrieved 24 April 2020.
  4. ↑ "I'm Sorry I Haven't A Clue returns to Radio 4". The Daily Telegraph. Retrieved 24 April 2020.
  5. ↑ "Stephen Fry – Harry Potter Audiobooks". hpaudiobooks.com. Archived from the original on 19 September 2020. Retrieved 24 April 2020.
  6. ↑ "About the Laws of Cricket | MCC". www.lords.org.
  7. ↑ "That's Humanism!". British Humanist Association.
  8. ↑ "Fry, Stephen John, (born 24 Aug. 1957), writer, actor, comedian". Who's Who. 2007. doi:10.1093/ww/9780199540884.013.16544.
  9. ↑ "Alan John Fry obituary". The Times. Retrieved 30 July 2019
  10. ↑ "Stephen Fry profile". Filmreference.com. Retrieved 4 February 2009.
  11. ↑ Bunbury, Stephanie (26 June 2010). "All or nothing for Stephen Fry". The Sydney Morning Herald.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ "BBC - Family History - WDYTYA? Series Two: Celebrity Gallery". www.bbc.co.uk.
  13. ↑ Jeffries, Stuart (4 June 2009). "A bout of Fry v Laurie". The Guardian.
  14. ↑ "Stephen Fry discovers that he too is 'just another ruddy peasant'". The Herald. Glasgow. 26 January 2006.
  15. ↑ Elton, Matt (29 June 2009). "Stephen Fry". Who Do You Think You Are? Magazine. Archived from the original on 25 June 2014. Retrieved 28 December 2013.
  16. ↑ Visitation of England and Wales vol. 20, 1919, ed. Frederick Arthur Crisp, pp 41–44, 'Fry of Finchley, co. Middlesex' pedigree
  17. ↑ Fry, Stephen (2004). Moab is My Washpot. Arrow. pp. 163. ISBN 978-0-09-945704-6.
  18. ↑ Jem Roberts (2018). Soupy Twists!: The Full Official Story of the Sophisticated Silliness of Stephen Fry & Hugh Laurie. London: Unbound.
  19. ↑ "Stephen Fry May 15, 2014 tweet". Retrieved 21 August 2019.[نیازمند منبع غیر اولیه]
  20. ↑ "QI: Why Did Hitler Have A Silly Moustache?". Retrieved 21 August 2019.
  21. ↑ QI, Episode 1x8 ("Albania"), 30 October 2003
  22. ↑ Luck, Richard (17 June 2014). "Stephen Fry". Esquire Middle East (به انگلیسی). Archived from the original on 5 December 2019. Retrieved 5 December 2019.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Smith, David (5 June 2005). "I saw hate in a graveyard – Stephen Fry". The Observer. London. Retrieved 7 June 2013.
  24. ↑ Hamilton, Alan (28 January 2005). "Candles light heart of darkness". The Times. London. Retrieved 4 February 2009.[پیوند مرده]
  25. ↑ "Cawston Parish in Norfolk". Cawstonparish.info. Archived from the original on 25 July 2008. Retrieved 4 February 2009.
  26. ↑ Fry and Laurie Reunited, 2010 (Gold)
  27. ↑ Fry, Stephen (2004). Moab is My Washpot. Arrow. pp. 342. ISBN 978-0-09-945704-6.
  28. ↑ Fry, Stephen (2015). More Fool Me. Penguin Books. pp. 46. ISBN 978-1-4059-1883-1.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=استیون_فرای&oldid=40420550»