استنلی کاب
| استنلی کاب | |
|---|---|
 استنلی کاب | |
| زادهٔ | ۱۰ دسامبر ۱۸۸۷ بروکلاین، ماساچوست، ایالات متحده آمریکا |
| درگذشت | ۲۵ فوریهٔ ۱۹۶۸ (۸۰ سال) کمبریج، ماساچوست، ایالات متحده آمریکا |
| ملیت |  آمریکایی |
| تحصیلات | دانشکده پزشکی جانز هاپکینز مدرسه پزشکی هاروارد (رشتهٔ پزشکی) هاوارد |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۲۵–۱۹۵۴ |
| شناخته‌شده برای | روانپزشکی بیولوژیک |
| حرفه پزشکی | |
| حرفه | متخصص اعصاب |
| مؤسسات | بیمارستان عمومی ماساچوست بیمارستان شهر بوستون مدرسه پزشکی هاروارد |
| پژوهش | نوروآناتومی آسیب‌شناسی عصبی اختلالات تشنجی اختلالات سوماتیک |
| جوایز برجسته | مدال کوبر |
استنلی کاب (انگلیسی: Stanley Cobb؛ ۱۰ دسامبر ۱۸۸۷ – ۲۵ فوریهٔ ۱۹۶۸) روانپزشک، عصب‌پژوه، متخصص اعصاب و جانورشناس اهل ایالات متحده آمریکا بود.
او را می‌توان پدر «روانپزشکی بیولوژیک» در ایالات متحده آمریکا به‌حساب آورد.[۱]
استنلی از خردسالی مبتلا به لکنت زبان بود که دوران کودکی و همچنین یادگیری‌اش را تحت تأثیر قرار داده بود. همین موضوع باعث شد تا به‌دنبال رشتهٔ عصب‌شناسی برود تا ریشه‌های این عارضه را دریابد.
استنلی در سال ۱۹۱۱ در دانشکدهٔ هاروارد لیسانس زیست‌شناسی گرفت. سپس در سال ۱۹۱۴ به مدرسه پزشکی هاروارد رفت تا در رشته پزشکی تحصیل کند و بعد، دورهٔ تخصص خود را در دانشکده پزشکی جانز هاپکینز گذراند.
در سال ۱۹۲۲ از او خواستند تا کشف کند چرا گرسنه‌ماندن باعث کمتر شدن حملات صرع می‌شود. استنلی، ویلیام گوردون لنوکس را به‌عنوان دستیارش استخدام و به مدرسه پزشکی هاروارد آورد تا بر روی رژیم غذایی کتوژنیک که به‌نظر می‌رسید در درمان صرع مؤثر باشد، تحقیق کنند.[۲] وی در سال ۱۹۲۵، استادتمام رشتهٔ نوروپاتولوژی در هاروارد شد.
استنلی در سال ۱۹۳۰ رئیس بخش اعصاب بیمارستانِ تازه‌تأسیس بوستون شد. سپس در سال ۱۹۳۴ میلادی به بیمارستان عمومی ماساچوست رفت و دپارتمان روانپزشکی آن را پایه‌گذاری کرد.
وقتی کارل گوستاو یونگ در سال ۱۹۳۶ میلادی برای دریافت دکترای افتخاری خود به هاروارد دعوت شد، او نزد استنلی ماند. یونگ کفش‌هایش را بیرون در گذاشته بود تا واکس زده شود و کسی که کفش‌های او را واکس زده بود، استنلی بود.[۳]
پس از بازنشستگی، استنلی به عصب‌شناسی پرندگان علاقه‌مند شد. او از مخالفان استفاده از سم ددت بود.
وی در سن ۸۰ سالگی در کمبریج، ماساچوست درگذشت.[۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ Shorter, Edward (March 1998). A History of Psychiatry : From the Era of the Asylum to the Age of Prozac. Wiley. p. 263. ISBN 0-471-24531-3.
- ↑ S. D. Shorvon; David R. Fish; Emilio Perucca; W. Edwin Dodson, eds. (March 2004). The Treatment of Epilepsy. Blackwell. p. xx–xxii. ISBN 0-632-06046-8.
- ↑ Kaufmann, Walter Arnold (June 1992). Freud, Adler, and Jung (Discovering the Mind, Volume 3). Transaction Publishers. p. 427. ISBN 0-88738-395-5.
- ↑ "Obituary 3 - No Title". Chicago Tribune. 1968-02-27. p. A8.
Dr. Stanley Cobb, 80, pioneer investigator of mental illness and diseases of the nervous system, professor emeritus at Harvard university; in Cambridge, Mass.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Stanley Cobb». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۸.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد زندگی‌نامه یک پزشک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- استادان دانشکده پزشکی هاروارد
- اهالی بروکلین، ماساچوست
- جانورشناسان سده ۲۰ (میلادی)
- دانشآموختگان دانشکده پزشکی هاروارد
- درگذشتگان ۱۹۶۸ (میلادی)
- روانپزشکان اهل ایالات متحده آمریکا
- زادگان ۱۸۸۷ (میلادی)
- عصبشناسان اهل ایالات متحده آمریکا
- نویسندگان مرد اهل ایالات متحده آمریکا
- نویسندگان مرد غیر داستانی اهل ایالات متحده آمریکا
- جانورشناسان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- پزشکان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا