پرش به محتوا

ارگ نوشیجان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ارگ نوشیجان
نامارگ نوشیجان
کشورایران
استاناستان همدان
شهرستانشهرستان ملایر
اطلاعات اثر
کاربریارگ
دیرینگیدوره هخامنشی
دورهٔ ساخت اثردوره هخامنشی، دوره ساسانیان
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت۷۶۳
تاریخ ثبت ملی۳ بهمن ۱۳۴۶

ارگ نوشیجان مربوط به دوره مادها - دوره هخامنشی - دوره ساسانیان است و در شهرستان ملایر، روستای شوشاب واقع شده و این اثر در تاریخ ۳ بهمن ۱۳۴۶ با شمارهٔ ثبت ۷۶۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[۱]

ارگ نوشیجان که در ۱۶ کیلومتری شهر ملایر قرار گرفته‌است، بر بلندای تپه‌ای ساخته شده که از دور، توجه هر بیننده‌ای را به سمت خود جذب می‌کند. در ارگ نوشیجان در سال‌های گذشته، حریم مجموعه و ایجاد کمپینگ و تجهیزات گردشگری ساخته شده‌است. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این ارگ، دست‌نخوردگی و عدم بازسازی آن بوده، که سبب دست نخوردن این اثر تاریخی بزرگ در دوره مادها شده‌است.[نیازمند منبع]

ارگ نوشیجان یکی از آثار تاریخی ارزشمند باستانی است که با ارتفاع ۴۰ متری روی یک تپه قرار گرفته‌است. نوشیجان در لغت احتمالاً به معنی جایگاه نوش یا جایگاه انوش بوده‌است. نوش یا انوش ظاهراً نام خانمی است که بر این منطقه حکمرانی می‌کرده‌است. تپه نوشیجان در سال ۱۳۴۳ خورشیدی مورد شناسایی قرار گرفت و در سال‌های ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ طی ۶ فصل باستان‌شناسی توسط مؤسسهٔ ایران‌شناسی بریتانیا به سرپرستی دیوید استروناخ عملیات کاوش و مرمت در تپه انجام گرفت. دستاورد فعالیت‌های این هیئت، شناسایی سه دوره معماری باستانی متعلق به دوران مادها، هخامنشیان و اشکانیان است.[نیازمند منبع]


جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.