ابیسو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابیسو (رماجی: ebisu کانجی: 恵比寿 هیراگانا : えびす) در اساطیر ژاپنی، ایزد ماهیگیران، بخت و اقبال، کارگران و همچنین سرپرست کودکان و تندرستی است. او یکی از هفت خدای بخت و اقبال (七福神) است و تنها ایزد ژاپنی اصل از میان این هفت خدا است.

هیروکو[ویرایش]

ابیسو در اساس هیروکو 蛭子 («کودک زالو»: 蛭 زالو، 子 کودک) نامیده شد. علت این تسمیه این بود که وی بی هیچ استخوان به دنیا آمد (در داستان‌هایی دیگر: بی دست و پای). علت آن خطای مادرش در اجرای رسوم عقد زناشوئی بود. هیروکو تلاش کرد و کوشید تا زنده بماند، اما چون که او نمی‌توانست بایستد، پیش از سومین زادروزش او را در قایقی (ساخته شده از نی) گذاشته و او را دریا انداختند. او کم کم به کرانه‌ای رسید (احتمالاً به ساحل ازو، هوکایدوی کهن) و یک آینو به نام ابیسو سابورو وی را گرفت و رعایت کرد.

ابیسو[ویرایش]

این کودک ضعیف بر سختی‌های بسیاری را چیره گشت . در سن سه سالگی پای اش رویید و بالاخره اسکلت و استخوان‌هایش کاما شد، و خدائی به نام 'ابیسو گشت. او هنوز کمی لنگ و از لحاظ شنوائی کمی کر است، ولی همچنان شاد و فرخنده که لقبش را («خدای خندان») را سزاوار است. تصویر او معمولاً نشان می‌دهد که وی کلاهی بلند می‌پوشد و ماهی سیم بزرگی زیر بغل می‌گیرد.

معبد ایزومو تایشا

جشن ابیسو در بیستمین روز از دهمین ماه کانازوکی (رماجی: « Kannazuki» ماه بی هیچ خدای) برپا می‌شود . به علت نقص شنوائی ابیسو، با اینکه هشت میلیون نفر در معبد عظیم ایزومو تایشا جمع می‌شوند، وی آن‌ها را نمی‌شنود !

در تصویر هائی که در مغازه‌های کوچک پیدا می‌شود، ابیسو را معمولاً با دایککوتن یکی دیگر از هفت خدایان خوشبختی نشان می‌دهد . در داستان‌های دیگر، این دو به صورت پدر و فرزند یا استاد و شاگرد نشان می‌دهد. این دو معمولاً با فوکورکوجو پیوسته و «سه خدای خوشبختی» را تشکیل می‌دهند.

پانویس[ویرایش]

  1. ^  به صورت (恵比須) ،(胡) ،(夷) و (戎) هم نوشته می‌شود.
  2. ^  رماجی آن hiruko است.
  3. ^  به داستان ایزانامی رجوع شود.
  4. ^  اصل واژه: آینو به معنی انسان مقابل کاموی به معنی موجود آسمانی.
  5. ^  نام کلاهش کازائری ابشی (رماجی: Kazaori Eboshi کانجی: 風折烏帽子) است.
  6. ^  قدیمی‌ترین معبد شینتو در ژاپن واقع در ایزومو.

منابع[ویرایش]