ابراهیم بن محمد ناجی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابراهیم بن محمد ناجی
زادهٔ۱۴۰۷م/ ۸۱۰ق
؟
درگذشت۱۴۹۵م/ ۹۰۰ق
دمشق
پیشهمحدث، فقیه، واعظ، نویسنده
عنوانبرهان‌الدین

ابراهیم بن محمّد ناجی لقب‌گرفته به برهان‌الدین، کُنیه‌گرفته به ابواسحاق (۱۴۰۷–۱۴۹۵) (نسب: ابراهیم بن محمد بن محمود بن بدر، حلبی قبیبانی شافعی) واعظ، محدث، فقیه شافعی و نویسنده شامی در سدهٔ نهم هجری/پانزدهم میلادی بود. دربارهٔ شهرتش به ناجی گفته‌اند که از برای مذهب‌گردانی‌اش از حنبلی به شافعی بوده است. [۱]

آثار[ویرایش]

  • کنز الراغبین العفاة فی الرمز الی المولد المحمدی و الوفاة
  • تعلیق علی الترغیب و الترهیب للمنذری
  • جواب الناجی عن الناسخ و المنسوخ، هل یکمن جمعه
  • عجالة الإملاء

منابع[ویرایش]

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الناجی». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۵. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)