پرش به محتوا

آنری گوژرو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آنری گوژِرو
زادهٔ۲ ژوئیهٔ ۱۸۸۱
سینت کوین، سن-سن-دنی، فرانسه
درگذشت۱۵ ژانویهٔ ۱۹۵۵ (۷۳ سال)
پاریس، فرانسه
ملیتفرانسوی

آنری گوژِرو (فرانسوی: Henri Gougerot‎؛ ‏ ۲ ژوئیهٔ ۱۸۸۱ – ۱۵ ژانویهٔ ۱۹۵۵) پزشک متخصص پوست و مو اهل فرانسه بود.

وی در سال ۱۹۰۸ دکترای پزشکی خود را از دانشگاه پاریس دریافت کرد و کمی بعد دانشیار این رشته شد. او در سال ۱۹۲۸ رئیس دپارتمان درماتولوژی و سیفلیس‌شناسی و پزشک ارشد بیمارستان سن-لویی پاریس شد. او پژوهش‌های پیشگامانه‌ای در زمینهٔ اسپوروتریکوز انجام داد. او در سال ۱۹۲۵ سه مورد جداگانه از آتروفی غدد بزاقی مرتبط با خشکی چشم، دهان و واژن را توصیف کرد.[۱] چندین سال بعد، چشم‌پزشک سوئدی هنریک شوگرن (۱۸۹۹–۱۹۸۶) گزارش مفصل و جامعی از این بیماری در یک ژورنال علمی پزشکی نوشت. امروزه این بیماری خودایمنی با نامِ سندرم شوگرن شناخته می‌شود، اما گاهی به آن «سندرم گوژِرو-شوگرن» نیز می‌گویند.[۲] وی در سال ۱۹۴۰ به عضویت آکادمی ملی پزشکی فرانسه درآمد.[۳] وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان فرماندهٔ لژیون دونور شده است.

«بیماری گوژِرو» که به افتخار او نامگذاری شده است مشتمل بر علامت سه‌گانهٔ پاپول‌های برجستهٔ قرمز رنگ، ماکول‌های پورپورا و ندول‌های جلدی است که معمولاً ران و پاها را درگیر می‌کند.[۴]

منابع[ویرایش]

  1. Dermatology Online Journal Sjögren syndrome and systemic lupus erythematosus are distinct conditions; Noah Scheinfeld MD
  2. Sjögren's syndrome (Henrik Samuel Conrad Sjögren) @ Who Named It
  3. BIUM Univ-Paris بایگانی‌شده در ۲۰۰۵-۱۰-۲۰ توسط Wayback Machine (biography)
  4. Gougerot's disease @ Who Named It