آمان (تصنیف)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
«آمان»
ترانه عارف قزوینی
ژانرموسیقی سنتی ایرانی
آهنگساز(ها)عارف قزوینی
ترانه‌سرا(ها)عارف قزوینی
این اثر تاکنون باصدای محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و علیرضا افتخاری بازخوانی شده است.

«آمان» یا «ای امان» که به «امان امان» هم مشهور است، تصنیفی در یک بند از عارف قزوینی است که در دستگاه شور ساخته شد.[۱] خوانندگان بزرگی همچون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و علیرضا افتخاری تاکنون این تصنیف را بازخوانی کرده‌اند. شجریان در اجرایش ابیاتی اضافه و کم کرده و نیمی از تصنیف را در کسر میزانِ ۲/۴ و نیم دیگر را در ۶/۸ خوانده است.

حکایت تصنیف[ویرایش]

به‌نوشتهٔ عارف در دیوانش، این تصنیف سال ۱۳۲۶ ه. ق پس از مرگ شیدا در «ورود فاتحین ملت به طهران» ساخته شده است. موسی خان معروفی هم بعداً تنظیمی از این اثر صورت داد که کمابیش مبنای اجراهای بعدی قرار گرفت.

منابع[ویرایش]

  • متن شعر از سایت گنجور [۱]