آزمایش (نظریه احتمال)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در تئوری احتمال، آزمایش (به انگلیسی: Experiment) (یا تلاش آزمایشی trial) به هر رویه‌ای گفته می‌شود که می‌تواند بی‌نهایت تکرار شود و مجموعه‌ای از نتایج ممکن به‌خوبی تعریف‌شده دارد که به عنوان فضای نمونه شناخته می‌شود.[۱] یک آزمایش اگر بیش از یک نتیجه ممکن داشته باشد تصادفی است و اگر تنها یک نتیجه داشته باشد قطعی است. یک آزمایش تصادفی که دقیقاً دو نتیجه ممکن (متقابل انحصاری) دارد به عنوان آزمایش برنولی شناخته می‌شود.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. Albert, Jim (21 January 1998). "Listing All Possible Outcomes (The Sample Space)". Bowling Green State University. Archived from the original on 13 September 2019. Retrieved June 25, 2013.
  2. Papoulis, Athanasios (1984). Probability, Random Variables, and Stochastic Processes (2nd ed.). New York: McGraw-Hill. pp. 57–63.