آتش خودی
به گلوله ای که براثر آن نیروهای خودی یا نیروهای هم‌پیمان به‌صورت اتفاقی یا اشتباهی کشته یا زخمی شوند اصطلاحاً آتش خودی[۱] یا آتش دوستانه (انگلیسی: Friendly fire) گفته می‌شود. آتش خودی نوعی از تلفات جانبی است که در آن آسیب، ناخواسته و در پی شلیک‌ها و حملات به نیروهای خودی وارد می‌شود.
تلفات بر اثر آتش خودی ممکن است به خاطر شناسایی اشتباه هدف به عنوان دشمن، یا بر اثر بی‌دقتی یا اشکالات فنی رخ بدهد.
تلفات حین تمرین نظامی نیروهای خودی، برای نمونه در جریان تمرینی موسوم به خشم شب، جزئی از تلفات آتش خودی به‌شمار نمی‌آید.
اثرات آتش خودی تنها مادی نیست بلکه تأثیر منفی زیادی بر روحیه سربازان دارد. در صورت بروز چنین وضعیت یا ادامه آن، نیروهای نظامی ممکن است شایستگی فرمانده خود را زیر سوال ببرند.[۲]
به طور معمول، شناسایی علل آتش خودی و جلوگیری از تکرار حادثه از طریق آموزش، تاکتیک‌های مختلف و بهبود فناوری در زمره تلاش‌هایی است که فرماندهان نظامی پس از بروز چنین رویدادهایی در پیش می‌گیرند.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان دفتر دوازدهم فرهنگ واژه‌های مصوّب.
- ↑ Office of Technology Assessment. Who goes there : friend or foe?. Diane Publishing. Retrieved 4 January 2011.[کدام صفحه؟]
- ↑ Kirke, Charles M. (ed., 2012) Fratricide in Battle: (Un)Friendly Fire Continuum Books بایگانی‌شده در [تاریخ ناموجود] توسط Archive-It
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Friendly fire». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
