پرش به محتوا

روباه و زاغ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجاد شده توسط ترجمهٔ صفحهٔ «The Fox and the Crow (Aesop)»
برچسب‌ها: افزودن پیوند بیرونی به جای ویکی‌پیوند افزودن پیوند وب‌نوشت (وبلاگ) یا انجمن (فروم) [محتوا]
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۱۷

یک تصویر از, حکایت هندی روباه و زاغ در کتاب عربی کلیله و دمنه

روباه و زاغ یکی از افسانه‌های ازوپ با شماره ۱۲۴ در شاخص پری است. در منابع اولیه لاتین و یونانی نمونه‌هایی از این حکایت وجود دارد و حتی تصاویری بر روی گلدان‌های یونان باستان به جشم می‌حورد که گمان می‌رود این حکایت را به تصویر کشیده است.[۱] از این داستان به عنوان هشداری در برابر گوش دادن به چاپلوسی‌ها استفاده می‌شود.

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

داستان

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

لئون روسو's رنگ پنل افسانه موزه Jean de La Fontaine.

در این حکایت یک کلاغ یا زاغ، تکه‌ای از پنیر را پیدا کرده و برسر شاخساری به خوردن آن مشغول است. یک روباه به هوس تصاحب پنیر، به چاپلوسی زاغ پرداخته و می‌گوید تو که اینقدر زیبا و شگفت‌انگیز هستی تصور می‌کنم که صدایت نیز همین قدر شیرین و زیباست. هنگامی که زاغ قار‌قار سرمی‌دهد پنیر می‌افتد و روباه آن را می‌رباید.

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

قدیمی‌ترین نسخه‌های بازمانده از این حکایت در هر دو منابع یونانی و لاتین دیده می‌شود که به سده اول پس از میلاد برمی‌گردند. شواهدی وجود دارد که این داستان را پیش از هوراس، شاعر سرشناس رومی که کمی پیش ازمیلاد مسیح می‌زیست، به خوبی می‌شناختند. او  دو بار در آثارش به این حکایت اشاره کرده: یکبار در رساله‌ای به یک مفت خور بی دست و پا به نام اسکیوا می‌پردازد و نصیحت می‌کند اگر زاغ سکوت می‌کرد و غدایش را می‌خورد سرانجام بهتری داشت و بسیار کمتر مورد نزاع و حسادت قرار می‌گرفت.[۲] و در جایی دیگر در یک طنز، در بیتی به 

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

 مسخره بودن و گول خوردن خمیازه کلاغ اشاره می‌کند.
[۳]

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

این شعر به طور کلی به عنوان هشداری در برابر گوش دادن به چاپلوسی و درس گرفتن فضیلت فراموش شدهٔ دوری از جاه‌طلبی مورد توجه است.[۴] در نسخه یونانی بابریوس روباه، داستان را با یک شوخی با کلاغ ساده‌لوح به پایان می‌برد. «تو لال نبودی، به نظر می‌رسد صدا هم داری؛ تو همه چیز داری جناب کلاغ، به جز مغز.»[۵] در حکایت‌های دو لا فونتن (فصل اول حکایت دوم) روباه یک نتیجه‌ اخلاقی برای پاداشی عالی ارائه می‌دهد. 

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>


[۶]

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

حکایت روباه و زاغ در روایت نویسنده آلمانی گوتهولد افرایم لسینگ جالب و پر آب و تاب است. در حکایت او یک باغبان گوشت مسمومی را برای کشتن موش مهاجم رها کرده. کلاغ آن را برمی‌دارد اما چاپلوسی‌های روباه موجب می‌شود که آن را رها کند و رویاه بجای کلاغ با درد و رنج بمیرد. تاکید اخلاقی او بر این نتیجه است که «چاپلوسی‌های ناپسند ممکن است موجب شود پاداش شما سمِ دیگری باشد!».[۷]

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

یک نسخه شرقی از داستان پاداشِ چاپلوسی، در موتون مقدس بوداییان با نام  جامبهو-خاداکا-جاکاتا به چشم می‌خورد.[۸] در این حکایت یک شغال به ستایش صدای کلاغ می‌پردازد تا از میوه‌های درخت رز-سیب یا سیزیگیوم بخورد. پاسخ کلاغ در به نمایش گذاشتن زییایی صدایش به همانند بقیه محاسن خود، موجب لرزش و فرو افتادن میوه‌ها برای شغال می‌شود.

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

تصویری در یک گلدان نقاشی شدهٔ مکشوف در حفاری‌های لوتال در تمدن دره سند دیده می‌شود که به نظر می‌آید مربوط به این این داستان باشد. این سَند می‌تواند حاکی از آن باشد که این افسانه حداقل هزار سال زودتر از هر منبع دیگرِ شناخته شده، در آن ناحیه وجود داشته است.[۹] در این صحنه پرنده‌ای به تصویر کشیده شده که بر روی یک درخت نشسته و یک ماهی را نگه داشته است در حالی که یک روباه در زیر درخت به این دو می‌نگرد.[۱۰]

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

نسخه‌های موسیقایی

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

از آنجا که سرآغاز این حکایت در دنیای امروز به لا فونتن می‌رسد کودکان فرانسوی نسل‌هاست که این شعر را معمولا  از حفظ یاد می‌گیرند. از این روست که شاهد تنظیم‌های مختلف بر اساس شعر او توسط آهنگسازان بسیاری هستیم . برخی از آنها عبارتند از:

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

در هنرهای دیگر

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

این افسانه بیش از سه بار در حاشیه فرشینه بایو به تصویر کشیده شده است که بر این باورند که از آن به عنوان نوعی تصیحت و تفسیر سیاسی استفاده می‌شده است. در تصویر این فرشینه پرنده‌ٔ زشتی بر روی یک درخت نشسته که در زیر آن حیوانی مشغول دروغ‌گویی است. آنها با دهان باز به یک دیگر نگاه می‌کنند و شیئی در هوا بین آنها است. دلیل اشاره خاص به این حکایت کاملا روشن است. غرور باعث از دست دادن همه چیز می‌شود.[۱۹][۲۰]

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

این افسانه در معماری کلیساها نیز دیده می‌شود. مهمترین آن‌ها در یک ستون در کلیسای رمانسک سن مارتین ده تور در اسپانیا دیده می‌شود. در سده‌های بعد این افسانه در چینی‌های خانگی[۲۱] کاشی‌ها[۲۲] گلدان‌ها[۲۳] و در تصاویر سری مدال‌های لا فونتن در فرانسه توسط ژان ورنون مورد استفاده قرار گرفت.[۲۴] استفاده کمتر رایجی را می‌توان در مجسمه متحرکی دید که در لابیرنت ورسای برای لویی چهاردهم در سده هفدهم میلادی ساخته شد.[۲۵][۲۶] در بنای تاریخی لا فونتن، تصویر روباه و کلاغ در میان بسیاری دیگر از جانوران توسط آشیل دومیلاتخ در سال 1891 طراحی شده بود[۲۷] که در جنگ جهانی دوم از بین رفت و به جای آن توسط چارلز کورییا بنای تاریخی موجود در سال 1983 ساخته شد.[۲۸]

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

پرونده:Drubzha Monument Moscow.jpg
بنای یادمان دروژبا (دوستی) در مسکو

با توجه به شرایط جایگزینی، تعجب آور نیست که طراحی این اثر جدید، بسیار سنتی و در واقع یادآور مجسمهٔ قرن هجدهمی لا فونتن اثر پیر جولین در موزه لوور باشد.

اما این حکایت در سرزمین‌های شوروی سابق در انطباق با داستان "روباه و زاغ" ایوان کریلوف مبتکرانه و مدرن است.[۲۹] نمونه‌ای از اشاره به داستان ایوان کریلوف، که آن را از لا فونتن اقتباس کرده، در کنار بنای یادمان آندره دروین در مسکو در میان چندین اثر دیگر قرار گرفته است. یکی دیگر از آثار مرتبط با این حکایت مجسمه‌ای خیابانی است که بسته‌بندی پنیر فرآوری شده‌ای را با نام تجاری دروژبا (دوستی) در خیابانی در مسکو نشان می‌دهد. که تقلید طنزامیز کارتونی است به نام خشت کلاغ (Пластилиновая ворона) که بر اساس این افسانه در سال 1981 ساخته شده بود.[نیازمند منبع]

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

در آلمان این حکایت به دلیل ترجمه اقتباسی دقیق مارتین لوتر بسیار محبوب بود. مجسمه‌هایی بر اساس این داستان در چندین باغ وحش وجود دارد که دوتای آن‌ها اثر استفان هوروتا است. در باغ وحش روستوک روباه به درخت می‌نگرد و پرنده در حال نشستن است.[۳۰][۳۱] همچنین بر روی دیوار مجاور ورودی باغ وحش کوچک وایسواسر پلاکی سرامیکی از این افسانه ساخته شده که مربوط به قبل از سال 1990 است.

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

در ایالات متحده، تصویر این حکایت زمانی به عنوان یکی از شش پانل برنز دروازه کلیسای ویلیام در زمین یادبود آزبورن در پارک مرکزی منهتن در سال 1952 بود.[۳۲] مجسمه‌ای اثر پل منشیپ از این حکایت در حال حاضر در موزه هنر آمریکایی اسمیتسونیان نگهداری می‌شود. در سال 1972آندره دلول نیز مجسمه‌ای از این داستان را از سنگ در اتامپ  ساخت.[۳۳]

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

تصاویر زیادی به صورت چاپ یا نقاشی از این داستان معروف در تمام قرن‌ها ارائه شده است.[۳۴] [۳۵] [۳۶]

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

تمبر

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

پرونده:1342 Tales 80.jpg
1960 مهر مجارستان

این افسانه در طرح تمبرهای یادبود بسیاری از کشور‌ها آمده. از جمله برخی نمونه‌های مشهور عبارتند از:

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

منابع

<grammarly-btn>

</grammarly-btn>

  1. History of the Graeco-Latin Fable, Francisco Rodríguez Adrados, Leiden 1999, vol 3, p.161, available at Google Books
  2. Book 1.17, lines 50-1
  3. The Satires of Horace in Latin and English, Rev Philip Francis, London 1746; Satires II.5, line 56. Books.google.co.uk. 1753. Retrieved 2011-12-09.
  4. The Fables of Odo of Cherington, John C. Jacobs, Syracuse University Press 1985, pp.149-50; there is a limited preview in Google Books
  5. The translation here and for Phaedrus are supplied in John Vernon Law's lecture on the fable
  6. Fifty Fables of La Fontaine. Retrieved 4 October 2014.
  7. von Mucke, Dorothea (1991). Virtue and the Veil of Illusion: Generic Innovation and the Pedagogical Project in Eighteenth-Century Literature. Stanford University. pp. 26–30. ISBN 9780804718653.
  8. "The Jataka, Vol. II: Book III. Tika-Nipāta: No. 294. Jambu-Khādaka-Jātaka". Retrieved 4 October 2014.
  9. Ghosh, Amalananda (1989). Encyclopaedia of Indian Archaeology. Vol. 1. New Delhi. p. 83. ISBN 9004092641.
  10. R. K. Pruthi, "Indus Civilization: Part 9."
  11. The score appears in John Metz, The Fables of La Fontaine: A Critical Edition of the Eighteenth-Century, Pendragon Press 1986, p. 44
  12. "Offenbach Fables de la Fontaine Fox and the Crow". YouTube. Retrieved 4 October 2014.
  13. Rirratto (2010-09-01). "Available on YouTube, starting at 2.28". Youtube.com. Retrieved 2011-12-09.
  14. "Marina Comparato: "Le Corbeau et le Renard" (Charles Lecocq)". YouTube. Retrieved 4 October 2014.
  15. stlancas2008 (2011-04-02). "Performed on YouTube". Youtube.com. Retrieved 2011-12-09.
  16. A performance on YouTube
  17. Performance on YouTube
  18. {{cite AV media}}: Empty citation (help)
  19. "See "The Fox and the Crow" section". Vlib.us. 1944-06-06. Retrieved 2011-12-09.
  20. "The Crow And The Fox, Illustration After The Fable By Jean De La Fontaine". 1st-art-gallery.com. 2011-10-26. Retrieved 2011-12-09.
  21. "An example from a Chelsea tea service, catalogue no.22 from the Manners Collection" (PDF). Retrieved 2011-12-09.
  22. "A Liverpool tile from the Fitzwilliam Museum". Fitzmuseum.cam.ac.uk. Retrieved 2011-12-09.
  23. "A Daum art-nouveau example". Macklowejewelry.com. Retrieved 2011-12-09.
  24. http://prostores2.megawebservers.com/hedleybetts_com/Detail.bok?no=1941
  25. "Description online". Sacred-texts.com. Retrieved 2011-12-09.
  26. "Bibliothèque nationale de France scan of Perrault's description of the Labyrinth". Gallica.bnf.fr. Retrieved 2011-12-09.
  27. "An old postcard of the former statue". Retrieved 2011-12-09.
  28. "Statue, Avenue du Ranelagh & Avenue Prodhon". Flickr. Retrieved 4 October 2014.
  29. "Krilòff's fables;". Retrieved 4 October 2014.
  30. "Fuchs und Rabe". Retrieved 4 October 2014.
  31. "Fuchs und Rabe by DanQcaT on deviantART". Retrieved 4 October 2014.
  32. "View online". Retrieved 2011-12-09.
  33. "André Deluol: Le Corbeau et le Renard (sculpture, 1972)". Retrieved 4 October 2014.
  34. "See for example the selection of book illustrations here". Retrieved 4 October 2014.
  35. "View online" (JPG). Retrieved 2011-12-09.
  36. "Fuchs und Rabe sold by Venator & Hanstein, Köln, on Saturday, March 27, 2010".
  37. Fr Greg Carlson. "Creighton University". Retrieved 4 October 2014.
  38. "View online". Retrieved 2011-12-09.
  39. Fr Greg Carlson. "Creighton University". Retrieved 4 October 2014.
  40. Fr Greg Carlson. "Creighton University". Retrieved 4 October 2014.
  41. Fr Greg Carlson. "Creighton University". Retrieved 4 October 2014.
  42. Fr Greg Carlson. "Creighton University". Retrieved 4 October 2014.
  43. Fr Greg Carlson. "Creighton University". Retrieved 4 October 2014.
  44. Fr Greg Carlson. "Creighton University". Retrieved 4 October 2014.