کاره: تفاوت میان نسخه‌ها
M.chavoshi96 (بحث | مشارکت‌ها) خنثی‌سازی ویرایش 15858874 توسط World Cup 2010 (بحث) این کاره با کاری ژاپنی متفاوت است. |
M.chavoshi96 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
واژه‌ی کاره عملا به هر نوع [[اشتغال]] منعطفی اتلاق می‌شود که در مقابل کارهای مشخص و چارچوب‌مند از ساعت 8 صبح تا 5 بعدازظهر قرار دارد. ضمن این که یک چنین مدل اشتغالی، برای اقشاری نظیر [[دانشجو]]یان و افراد خانه‌دار بسیار سودمند و کارآمد می‌نماید، بسیاری از افراد ظهور اقتصاد کارهای را به جهت رهایی کارکنان از محدودیت‌های فرهنگ کاری فعلی می‌ستایند. |
واژه‌ی کاره عملا به هر نوع [[اشتغال]] منعطفی اتلاق می‌شود که در مقابل کارهای مشخص و چارچوب‌مند از ساعت 8 صبح تا 5 بعدازظهر قرار دارد. ضمن این که یک چنین مدل اشتغالی، برای اقشاری نظیر [[دانشجو]]یان و افراد خانه‌دار بسیار سودمند و کارآمد می‌نماید، بسیاری از افراد ظهور اقتصاد کارهای را به جهت رهایی کارکنان از محدودیت‌های فرهنگ کاری فعلی می‌ستایند. |
||
==نیروهای کارهای چه کسانی هستند؟== |
|||
نیروهای کارهای در بخش‌های مختلف اقتصاد، در کلیه‌ی صنایع و می‌توان گفت در کلیه‌ی موقعیت‌های شغلی می‌توانند حضور داشته باشند. این افراد این موارد را شامل می‌شوند: |
|||
* پیمانکاران مستقل، |
|||
* کارکنان پروژه‌ای و موقت، و |
|||
* نیروهای کار شرکتی. |
|||
برخی از این افراد در مشاغلی نظیر [[کشاورزی]]، [[ساخت‌وساز]]، [[تولید]]، [[خرده‌فروشی]] و خدمات مشغول می‌شوند و برخی دیگر در موقعیت‌هایی نظیر [[تحلیل‌گر]]ی مالی، [[وکالت]]، [[حسابداری]]، و [[پزشکی]] فعالیت می‌کنند. جالب است که در حال حاضر اساتید مدعو پاره‌وقت نیز بخش عمده‌ای از مدرسین دانشگاه‌ها را تشکیل می‌دهند. |
|||
در حالی که ممکن است اغلب مردم زمانی که به آزادکاران و کارکنان قراردادی فکر می‌کنند، کارگران روزمزد ساختمانی یا نیروهای خدماتی را در ذهنشان تجسم کنند، برخی شغل‌ها نظیر تدریس در آموزش عالی، رشد سریعی در تغییر رویه به سمت قراردادی شدن دارند. |
|||
اساتید پاره‌وقت و مدعو در حال حاضر بخش قابل توجهی از مدرسین [[دانشگاه|دانشگاه‌ها]] را در سرتاسر کشور تشکیل می‌دهند. دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی معمولا به این دلیل از اساتید مدعو استفاده می‌کنند که بتوانند به شکلی کامل‌تر و شامل‌تر نیازهای آموزشی خود را پوشش دهند. ضمن این که هزینه‌های اساتید مدعو نیز کمتر است. |
|||
آنها [[هنرمندان]] و [[طراح|طراحان]] را شامل می‌شوند؛ هم‌چنین، [[نویسندگان]]، [[ویراستار|ویراستاران]] و [[مترجم|مترجمان]]، سازندگان کلیپ‌های ویدئویی و انیمیشینی، حرفه‌ای‌های حوزه‌ی موسیقی، [[برنامه‌نویس|برنامه‌نویسان]]، متخصصان مدیریت، ارائه‌دهندگان خدمات دفتری و مشاورین را. آنها دوستان ما، و فرزندان ما هستند، و تا ده سال دیگر، همه را شامل می‌شوند. |
|||
==نمونه‌های غیرایرانی== |
|||
حرکت اقتصاد کارهای یا به عبارتی Gig Economy، سال‌هاست که در دنیا آغاز شده است و آزادکاران بسیاری در دنیا در این سایت‌ها خدمات خود را ارائه می‌دهند و افراد بسیاری هم از خدمات ارائه شده در این سایت‌ها استفاده می‌کنند. |
|||
از نمونه‌های موفق و شناخته شده‌ی این حوزه می‌توان به [http://www.upwork.com upwork.com] و [http://www.freelancer.com freelancer.com] اشاره کرد. |
|||
==نمونه‌های ایرانی== |
|||
در ایران مفهوم آزادکاری با وجود اینکه از سال‌های دور وجود داشته است، اما بنابه دلایل فرهنگی جایگاه اجنماعی خود را هنوز پیدا نکرده است. توسعه‌ی چنین رویکردی در جوامعی نظیر ایران، نیازمند فرهنگسازی و اعتماد سازی است. |
|||
چیزی که در این شرایط مورد نیاز است، یک بستر امن [[برخط]] (online) است؛ مرکزی برای تبادل آسان خدمات. بستری که به طور خاص برای این طراحی شده که آزادکاران و فروشندگان را از یک سو و خریداران خدمات را از سوی دیگر به هم ارتباط دهد. یک چنین بستر و پلتفرمی باید به عنوان موتور محرک رشد و توسعه‌ی کسب‌وکارهای نوپا به کمک اقتصاد کارهای بیاید. |
|||
خوشبختانه حرکتی در این جهت در کشور آغاز شده و وب‌سایت‌های موفقی نظیر «[http://www.anjammidam.com/ انجام میدم]» و [http://www.parscoders.com پارس کدرز] طراحی و راه‌اندازی شده اند، که می‌توان گفت به شکلی درخور، به نیازمندی‌های موجود در این حوزه پاسخ گفته اند. |
|||
نسخهٔ ۲۰ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۱۷
کاره معادلی است که برای واژه‌ی انگلیسی gig انتخاب شده است. کاره به کارها و خدماتی با اندازه‌های کوچک و متوسط گفته می‌شود که برگرفته از استعدادها، مهارت‌ها و توانمندی‌های فردی اشخاص بوده و می‌تواند توسط سایرین مورد استفاده قرار گرفته و خلق ارزش کند.
واژه‌ی کاره عملا به هر نوع اشتغال منعطفی اتلاق می‌شود که در مقابل کارهای مشخص و چارچوب‌مند از ساعت 8 صبح تا 5 بعدازظهر قرار دارد. ضمن این که یک چنین مدل اشتغالی، برای اقشاری نظیر دانشجویان و افراد خانه‌دار بسیار سودمند و کارآمد می‌نماید، بسیاری از افراد ظهور اقتصاد کارهای را به جهت رهایی کارکنان از محدودیت‌های فرهنگ کاری فعلی می‌ستایند.
نیروهای کارهای چه کسانی هستند؟
نیروهای کارهای در بخش‌های مختلف اقتصاد، در کلیه‌ی صنایع و می‌توان گفت در کلیه‌ی موقعیت‌های شغلی می‌توانند حضور داشته باشند. این افراد این موارد را شامل می‌شوند:
- پیمانکاران مستقل،
- کارکنان پروژه‌ای و موقت، و
- نیروهای کار شرکتی.
برخی از این افراد در مشاغلی نظیر کشاورزی، ساخت‌وساز، تولید، خرده‌فروشی و خدمات مشغول می‌شوند و برخی دیگر در موقعیت‌هایی نظیر تحلیل‌گری مالی، وکالت، حسابداری، و پزشکی فعالیت می‌کنند. جالب است که در حال حاضر اساتید مدعو پاره‌وقت نیز بخش عمده‌ای از مدرسین دانشگاه‌ها را تشکیل می‌دهند.
در حالی که ممکن است اغلب مردم زمانی که به آزادکاران و کارکنان قراردادی فکر می‌کنند، کارگران روزمزد ساختمانی یا نیروهای خدماتی را در ذهنشان تجسم کنند، برخی شغل‌ها نظیر تدریس در آموزش عالی، رشد سریعی در تغییر رویه به سمت قراردادی شدن دارند.
اساتید پاره‌وقت و مدعو در حال حاضر بخش قابل توجهی از مدرسین دانشگاه‌ها را در سرتاسر کشور تشکیل می‌دهند. دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی معمولا به این دلیل از اساتید مدعو استفاده می‌کنند که بتوانند به شکلی کامل‌تر و شامل‌تر نیازهای آموزشی خود را پوشش دهند. ضمن این که هزینه‌های اساتید مدعو نیز کمتر است.
آنها هنرمندان و طراحان را شامل می‌شوند؛ هم‌چنین، نویسندگان، ویراستاران و مترجمان، سازندگان کلیپ‌های ویدئویی و انیمیشینی، حرفه‌ای‌های حوزه‌ی موسیقی، برنامه‌نویسان، متخصصان مدیریت، ارائه‌دهندگان خدمات دفتری و مشاورین را. آنها دوستان ما، و فرزندان ما هستند، و تا ده سال دیگر، همه را شامل می‌شوند.
نمونه‌های غیرایرانی
حرکت اقتصاد کارهای یا به عبارتی Gig Economy، سال‌هاست که در دنیا آغاز شده است و آزادکاران بسیاری در دنیا در این سایت‌ها خدمات خود را ارائه می‌دهند و افراد بسیاری هم از خدمات ارائه شده در این سایت‌ها استفاده می‌کنند.
از نمونه‌های موفق و شناخته شده‌ی این حوزه می‌توان به upwork.com و freelancer.com اشاره کرد.
نمونه‌های ایرانی
در ایران مفهوم آزادکاری با وجود اینکه از سال‌های دور وجود داشته است، اما بنابه دلایل فرهنگی جایگاه اجنماعی خود را هنوز پیدا نکرده است. توسعه‌ی چنین رویکردی در جوامعی نظیر ایران، نیازمند فرهنگسازی و اعتماد سازی است.
چیزی که در این شرایط مورد نیاز است، یک بستر امن برخط (online) است؛ مرکزی برای تبادل آسان خدمات. بستری که به طور خاص برای این طراحی شده که آزادکاران و فروشندگان را از یک سو و خریداران خدمات را از سوی دیگر به هم ارتباط دهد. یک چنین بستر و پلتفرمی باید به عنوان موتور محرک رشد و توسعه‌ی کسب‌وکارهای نوپا به کمک اقتصاد کارهای بیاید.
خوشبختانه حرکتی در این جهت در کشور آغاز شده و وب‌سایت‌های موفقی نظیر «انجام میدم» و پارس کدرز طراحی و راه‌اندازی شده اند، که می‌توان گفت به شکلی درخور، به نیازمندی‌های موجود در این حوزه پاسخ گفته اند.