برونهیلد: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی «بندانگشتی|تصویر برونهیلد (۱۸۹۷) '''برونهیلد'...» ایجاد کرد |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۱۴، ساعت ۱۱:۴۱
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/50/Brunhild_%28Postkarte%29%2C_G._Bussiere%2C_1897.jpg/220px-Brunhild_%28Postkarte%29%2C_G._Bussiere%2C_1897.jpg)
برونهیلد (به انگلیسی: Brünhild, Brunhilda, Brynhild) یک باکره سپر زیبا و قدرتمند و یکی از والکیریها در اساطیر ژرمنها که قهرمان حماسههایی همچون ادای شاعرانه، شخصیت اصلی ولسونگاساگا و به ویژه سرود نیبلونگها است که در آن نقش یک شاهدخت ایسلندی را دارد.
اساطیر اسکاندیناوی
در افسانههای ایسلندی او یکی از والکیریها و جنگجویی بود که به سرکردهٔ ایزدان اساطیر اسکاندیناوی اودین خدمت مینمود. به او دستور داده بودند تا برای مبارزهٔ بین دو پادشاه به نامهای جالمگونار و آگنار[۱] تصمیمگیری کند. او که میدانست اودین پادشاه پیر یعنی جالمگونار، را ترجیح میدهد، با این حال نبرد را به نفع آگنار تصمیم گرفت. به دلیل نافرمانی از دستورها، اودین برونهیلد را به قلعهای در دوردستها برده و با فروبردن در خوابی ابدی در میان دیواری که با حلقههای آتش احاطه شده بود مجازات کرد. برونهیلد تا زمانی که قهرمانی شجاع از راه رسد و او را نجات دهد باید به همان حال باقی میماند. زیگفرید دلاور، از شعلههای آتش گذشت و با دیدن برونهیلد خفته، شیفتهٔ او گشت و با یک بوسه او را از خواب ابدی بیدار کرد. پس از این ماجرا آنها با یکدیگر نامزد شدند و زیگفرید به او حلقهای جادویی به نام اندوارانات داد. برونهیلد غافل از نفرین حلقه آن را با کمال میل قبول کرد. او در نهایت زمانی که دریافت زیگفرید به او خیانت کرده و عاشق زنی دیگر به نام «گودران» شدهاست خودکشی کرد. اما برونهیلد باز هم نمیدانست که تمام این کارها توسط جادو و افسون زنی پلید به نام گریمهیلد (مادر گودران) صورت گرفته است.[۲]
در نسخههای دیگر داستان، پس از ازدواج زیگفرید با گودران، گریمهیلد تصمیم گرفت برونهیلد را به ازدواج با پسرش «گونار» درآورد. گونار که برونهیلد را برای خود میخواست، از زیگفرید درخواست کمک کرد. زیگفرید خود را به جای گونار جا زد و به تعقیب برونهیلد پرداخت. سپس برونهیلد متوجه شد فریب خورده است و نقشه قتل او را ترتیب داد. زمانی که از مرگ او مطلع شد، از غم و اندوه بسیار خود را با پرتاب در توده آتش مراسم تشییع جنازهٔ زیگفرید، کشت تا پس از مرگ به او بپیوندد.[۳]