کشتار سربرنیتسا: تفاوت میان نسخه‌ها
حذف مطالب منبع دار |
|||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
== متهمان == |
== متهمان == |
||
[[رادووان کاراجیچ]] رییس جمهوری اسبق [[صربسکا]] و [[راتکو ملادیچ]] فرمانده اسبق ارتش صربسکا، عاملین اصلی این جنایت شناخته‌شدند. کاراجیچ و ملادیچ به ترتیب در ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۸ در [[بلگراد]] و ۲۶ مه ۲۰۱۱ در [[لازاروو]] دستگیر شدند.<ref>[http://www2.irna.ir/fa/news/view/line-7/8607255232202550.htm ادای احترام دوازده سرباز هلندی در قبرستان «پوتوچاری» شهر سربرنیتسا]</ref><ref>{{یادکرد وب | عنوان = Serbia captures fugitive Karadzic| work = [[BBC News]]| publisher = [[BBC]]| تاریخ = ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۸| نشانی = http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7518543.stm| تاریخ بازدید = ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۸}}</ref> |
[[رادووان کاراجیچ]] رییس جمهوری اسبق [[صربسکا]] و [[راتکو ملادیچ]] فرمانده اسبق ارتش صربسکا، عاملین اصلی این جنایت شناخته‌شدند. کاراجیچ و ملادیچ به ترتیب در ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۸ در [[بلگراد]] و ۲۶ مه ۲۰۱۱ در [[لازاروو]] دستگیر شدند.<ref>[http://www2.irna.ir/fa/news/view/line-7/8607255232202550.htm ادای احترام دوازده سرباز هلندی در قبرستان «پوتوچاری» شهر سربرنیتسا]</ref><ref>{{یادکرد وب | عنوان = Serbia captures fugitive Karadzic| work = [[BBC News]]| publisher = [[BBC]]| تاریخ = ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۸| نشانی = http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7518543.stm| تاریخ بازدید = ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۸}}</ref> |
||
به نظر کارشناسان ملادیچ و کاراجیچ این کشتار را انجام ندادند و اصلاً کشتار سربرنیتسا نبود بلکه کشورهای غربی و حکومت بوسنی و هرزگوین برای اهداف تبلیغاتی، متهم کردن صربهای بی‌گناه و ایجاد بهانه برای حمله ناتو این کشتار را از خود در آوردند.<ref>beforeitsnews.com/conspiracy-theories/2013/08/fmr-cia-agent-bosnian-war-was-staged-war-criminal-radovan-karadzic-was-cia-and-srebrenica-massacre-was-us-led-false-flag-2453622.html</ref><ref>http://www.globalresearch.ca/the-srebrenica-massacre-was-a-gigantic-political-fraud/5321388</ref> |
|||
با وجود اینکه ارتش صرب به قتل‌عام ۸۰۰۰ تن بوسنیایی متهم می‌شود در واقع دلایل مستقیم این رقم وجود نداشت. و هیچ کس مطالعه مفصل این فاجعه را انجام نداده بود. این رقم نیز مورد بازرسی و امتحان قرار نگرفته بود. |
|||
باید متذکر شد که در ۶ ژوئیهٔ ۱۹۹۵ صربها برای تامین امنیت جمعیت صرب این منطقه حمله به سربرنیتسا را آغاز کردند. هدف این حمله راندن نیروهای بوسنیایی از مناطق روستایی به شهر برای جلوگیری از حمالت آنها به مناطق صربنشین. بوسنیاییها چند سال تحت پوشش نیروهای سازمان ملل که در شهر مستقر بودند این کار را می‌کردند. نیروهای بوسنیایی در منطقه سربرنیتسا ۹۱ درصد جمعیت صرب را کشتند. |
|||
پس از ورود به شهر صربها اتوبوسها را برای جمعیت غیر نظامی واگذار کردند. و سربازان ارتش بوسنیا و هرزگوین پیش از آن تصمیم گرفتند سربرنیتسا را ترک بکنند و به سمت شهر توزلا حرکت بکنند. به عاقیده کارشناسان بیشتر سربازان به توزلا رسیدند و بخشی از آنها در زد و خوردهای مسلحانه با صربها کشته شدند. |
|||
در مسکو کنفرانس بین‌المللی راجع به سربرنیتسا برگزار شد. بیش از ۳۰ دانشمند در این کنفرانس شرکت کردند. برای اولین بار حقوقدانان، مورخان، جمعیتشناسان و دیگر کارشناسان با تحلیل کردن داده‌های زیاد تناقضها در روایت رسمی را افشا کردند، روش جدید در تشخیص رقم قربانیان را نشان دادند، ابعاد جدید این واقعه را نیز کشف کردند. |
|||
این باعث پیدایش نگاه دیگر به وقایت سربرنیتسا شده است. |
|||
مثلا معلوم شد که در سال ۲۰۰۰ نه مقامات بوسنیا و هرزگوین بلکه نماینده عالی رتبه سازمان ملل در بوسنیا و هرزگوین وولفگانگ پتریچ ساخت یادواره و قبرستان سربرنیتسا را پیشنهاد کرد. هر سال تعداد مدفون شدگان زیادتر می‌شود زیرا جنازات بوسنیاییهای زیاد را که در سالهای دیگر و جاهای دیگر فوت کردند به آنجا می‌برند. از ۲۴۴۲ جنازه که در گورهای دسته‌جمعی در سالهای ۲۰۰۳ الی ۲۰۰۶ کشف شدند و آن اشخاص گویا در قتل‌عام ۱۹۹۵ کشته شده بودند، ۹۱۴ نفر واقعاً در انتخابات سپتامبر ۱۹۹۶ شرکت کرده بودند. طبق اسناد مناطق بوسنیا و هرزگوین همچنین معلوم شد که بخشی از آن اشخاص مدفون شده تیرباران نشدند بلکه سبب مرگشان دیگر بود و بخشی از آنها نیز در نبردهایی که پیش از ۱۹۹۵ اتفاق شده بودند کشته شدند. |
|||
تحلیل دقیق جمعیت‌شناسی جمعیت سربرنیتسا پیش از ژوئیهٔ ۱۹۹۵ و پس از آن نتایج خیلی جالبی را به دست می‌دهد. درصد مردهای در سن فعالیت که بعد از وقایع ژوئیهٔ ۱۹۹۵ زنده بودند، این درصد در تعداد مهاجران و نظامیان ارتش بوسنیا و هرزگوین ثبت شده کمی بیشتر از ژوئیهٔ ۱۹۹۵ بود. |
|||
همچنین در ژوئیهٔ ۱۹۹۵ در نیروهای مسلح سازمان ملل در سرزمین بوسنیا و هرزگوین و در بین خبرنگاران زیاد هیچ شاهدی که با چشمهای خود قتل‌عام سربرنیتسا را دید نبود. |
|||
تحت فشار اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۰ پارلمان صربستان بابت قتل‌عام سربرنیتسا عذر خواهی کرد. ولی پارلمان نبایستی این کار را کند تا آنکه همه ابعاد واقعت سربرنیتسا مورد مطالعه و بازرسی قرار گرفته باشند و جامعه از آن ابعاد آگاه باشد. |
|||
در غیر این صورت جنایتی که مردم صرب در واقع انجام نداد تصدیق روایت ناتو که صربها مقصر همه جنگهای بالکان سالهای ۱۹۹۰ و تبرئهٔ بمباران صربستان توسط ناتو در سال ۱۹۹۹ خواهد شد.<ref>http://www.srebrenica-project.com/index.php?option=com_content&view=article&id=95:the-real-story-behind-srebrenica&catid=12:2009-01-25-02-01-02</ref><ref> / http://rus.ruvr.ru/2012_07_10/80957593 "Резню" в Сребренице заказал Билл Клинтон?</ref> |
|||
== کشتار صربهای سربرنیتسا == |
|||
در طی سالهای ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ ناصر اوریچ فرمانده نیروهای مسلمانان سربرنیتسا سه هزار صرب را که اهالی روستاهای منطقه سربرنیتسا بودند کشت.<ref>http://www.globalresearch.ca/serb-demonization-as-propaganda-coup/13130</ref> ولی دادگاه لاهه با وجود تصدیقات این جنایات و اظهارات خود اوریچ در باره جنایاتش او را آزاد کرد.<ref>http://www.globalresearch.ca/serb-demonization-as-propaganda-coup/13130</ref> بدین ترتیب کسی که جنایات کرد (ناصر اوریچ) آزاد شد ولی کسانی که جنایت نکردند (رادوون کاراجیچ و راتکو ملادیچ) در دادگاه لاهه محاکمه می‌شوند.<ref>http://www.strategic-culture.org/news/2011/06/01/arrest-ratko-mladic-from-the-perspective-international-law.html</ref> |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۴:۰۲
| کشتار سربرنیتسا | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| |||||
| فرماندهان و رهبران | |||||
 راتکو ملادیچ رادیسلاف کرستیچمیلوراد پیلیمیش[۱] دراژین اردیمویچ |
.svg){kind=small} ناصر أوریچ ابدو پالیچ تون کاریمانز | ||||
کشتار یا نسل‌کشی سِربْرِنیتسا به قتل حدود ۸۰۰۰ نفر از ساکنین بوسنیایی شهر مسلمان‌نشین سربرنیتسا (در بوسنی و هرزگوین امروزی) توسط ارتش جمهوری صربستان گفته می‌شود. این کشتار، بعد از جنگ جهانی دوم، بزرگ‌ترین نسل‌کشی در اروپا به‌شمار می‌آید.[۲]
پیش از این کشتار، سازمان ملل متحد سربرنیتسا را منطقهٔ «حفاظت‌شدهٔ امن» اعلام کرده‌بود. ۴۰۰ سرباز مسلح هلندی صلح‌بان که برای ایجاد امنیت در این منطقه مستقر شده بودند در جریان کشتار واکنشی نشان ندادند.[۳]
منطقهٔ امن
در ۱۶ آوریل ۱۹۹۳، شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامهٔ ۸۱۹، سربرنیتسا را منطقهٔ امن اعلام کرد.[۴] قتل‌عام سربرنیتسا که از سوی سازمان ملل متحد به عنوان منطقهٔ امن اعلام شده بود انتقاداتی جدی را به این سازمان و ریاست وقت آن، کوفی عنان متوجه ساخت.[۵]
صربها اندکی پیش از پایان جنگ بوسنی سربرنیتسا را محاصره کردند و از ۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۹۵، طی کمتر از یک هفته حدود ۸۰۰۰ تن را قتل‌عام کردند.[۶]
کشف اجساد
کشف اجساد از گورهای دسته‌جمعی در اطراف سربرنیتسا ادامه دارد. تا کنون از حدود شصت گور دسته‌جمعی کشف شده، هویت ۲۵۰۰ جسد توسط آزمایش دی‌ان‌اِی معین شده‌است.[۷]
متهمان
رادووان کاراجیچ رییس جمهوری اسبق صربسکا و راتکو ملادیچ فرمانده اسبق ارتش صربسکا، عاملین اصلی این جنایت شناخته‌شدند. کاراجیچ و ملادیچ به ترتیب در ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۸ در بلگراد و ۲۶ مه ۲۰۱۱ در لازاروو دستگیر شدند.[۸][۹]
به نظر کارشناسان ملادیچ و کاراجیچ این کشتار را انجام ندادند و اصلاً کشتار سربرنیتسا نبود بلکه کشورهای غربی و حکومت بوسنی و هرزگوین برای اهداف تبلیغاتی، متهم کردن صربهای بی‌گناه و ایجاد بهانه برای حمله ناتو این کشتار را از خود در آوردند.[۱۰][۱۱]
با وجود اینکه ارتش صرب به قتل‌عام ۸۰۰۰ تن بوسنیایی متهم می‌شود در واقع دلایل مستقیم این رقم وجود نداشت. و هیچ کس مطالعه مفصل این فاجعه را انجام نداده بود. این رقم نیز مورد بازرسی و امتحان قرار نگرفته بود.
باید متذکر شد که در ۶ ژوئیهٔ ۱۹۹۵ صربها برای تامین امنیت جمعیت صرب این منطقه حمله به سربرنیتسا را آغاز کردند. هدف این حمله راندن نیروهای بوسنیایی از مناطق روستایی به شهر برای جلوگیری از حمالت آنها به مناطق صربنشین. بوسنیاییها چند سال تحت پوشش نیروهای سازمان ملل که در شهر مستقر بودند این کار را می‌کردند. نیروهای بوسنیایی در منطقه سربرنیتسا ۹۱ درصد جمعیت صرب را کشتند.
پس از ورود به شهر صربها اتوبوسها را برای جمعیت غیر نظامی واگذار کردند. و سربازان ارتش بوسنیا و هرزگوین پیش از آن تصمیم گرفتند سربرنیتسا را ترک بکنند و به سمت شهر توزلا حرکت بکنند. به عاقیده کارشناسان بیشتر سربازان به توزلا رسیدند و بخشی از آنها در زد و خوردهای مسلحانه با صربها کشته شدند.
در مسکو کنفرانس بین‌المللی راجع به سربرنیتسا برگزار شد. بیش از ۳۰ دانشمند در این کنفرانس شرکت کردند. برای اولین بار حقوقدانان، مورخان، جمعیتشناسان و دیگر کارشناسان با تحلیل کردن داده‌های زیاد تناقضها در روایت رسمی را افشا کردند، روش جدید در تشخیص رقم قربانیان را نشان دادند، ابعاد جدید این واقعه را نیز کشف کردند. این باعث پیدایش نگاه دیگر به وقایت سربرنیتسا شده است.
مثلا معلوم شد که در سال ۲۰۰۰ نه مقامات بوسنیا و هرزگوین بلکه نماینده عالی رتبه سازمان ملل در بوسنیا و هرزگوین وولفگانگ پتریچ ساخت یادواره و قبرستان سربرنیتسا را پیشنهاد کرد. هر سال تعداد مدفون شدگان زیادتر می‌شود زیرا جنازات بوسنیاییهای زیاد را که در سالهای دیگر و جاهای دیگر فوت کردند به آنجا می‌برند. از ۲۴۴۲ جنازه که در گورهای دسته‌جمعی در سالهای ۲۰۰۳ الی ۲۰۰۶ کشف شدند و آن اشخاص گویا در قتل‌عام ۱۹۹۵ کشته شده بودند، ۹۱۴ نفر واقعاً در انتخابات سپتامبر ۱۹۹۶ شرکت کرده بودند. طبق اسناد مناطق بوسنیا و هرزگوین همچنین معلوم شد که بخشی از آن اشخاص مدفون شده تیرباران نشدند بلکه سبب مرگشان دیگر بود و بخشی از آنها نیز در نبردهایی که پیش از ۱۹۹۵ اتفاق شده بودند کشته شدند.
تحلیل دقیق جمعیت‌شناسی جمعیت سربرنیتسا پیش از ژوئیهٔ ۱۹۹۵ و پس از آن نتایج خیلی جالبی را به دست می‌دهد. درصد مردهای در سن فعالیت که بعد از وقایع ژوئیهٔ ۱۹۹۵ زنده بودند، این درصد در تعداد مهاجران و نظامیان ارتش بوسنیا و هرزگوین ثبت شده کمی بیشتر از ژوئیهٔ ۱۹۹۵ بود.
همچنین در ژوئیهٔ ۱۹۹۵ در نیروهای مسلح سازمان ملل در سرزمین بوسنیا و هرزگوین و در بین خبرنگاران زیاد هیچ شاهدی که با چشمهای خود قتل‌عام سربرنیتسا را دید نبود. تحت فشار اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۰ پارلمان صربستان بابت قتل‌عام سربرنیتسا عذر خواهی کرد. ولی پارلمان نبایستی این کار را کند تا آنکه همه ابعاد واقعت سربرنیتسا مورد مطالعه و بازرسی قرار گرفته باشند و جامعه از آن ابعاد آگاه باشد.
در غیر این صورت جنایتی که مردم صرب در واقع انجام نداد تصدیق روایت ناتو که صربها مقصر همه جنگهای بالکان سالهای ۱۹۹۰ و تبرئهٔ بمباران صربستان توسط ناتو در سال ۱۹۹۹ خواهد شد.[۱۲][۱۳]
کشتار صربهای سربرنیتسا
در طی سالهای ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ ناصر اوریچ فرمانده نیروهای مسلمانان سربرنیتسا سه هزار صرب را که اهالی روستاهای منطقه سربرنیتسا بودند کشت.[۱۴] ولی دادگاه لاهه با وجود تصدیقات این جنایات و اظهارات خود اوریچ در باره جنایاتش او را آزاد کرد.[۱۵] بدین ترتیب کسی که جنایات کرد (ناصر اوریچ) آزاد شد ولی کسانی که جنایت نکردند (رادوون کاراجیچ و راتکو ملادیچ) در دادگاه لاهه محاکمه می‌شوند.[۱۶]
منابع
- ↑ Massacre Near Srebrenica was Staged by French and Muslim Agents
- ↑ ادای احترام دوازده سرباز هلندی در گورستان «پوتوچاری» شهر سربرنیتسا
- ↑ ^ ICTY Trial Chamber Judgement "Prosecutor vs Krstic", Findings of Fact, paragraphs 18 and 26 [9]
- ↑ all parties and others concerned treat Srebrenica and its surroundings as a safe area which should be free from any armed attack or any other hostile act, قطعنامهٔ ۸۱۹، سال ۱۹۹۳
- ↑ پشت پرده تغییر دبیرکل - همشهری آنلاین
- ↑ همنشین بهار: از سربرنیتسا تا بغداد در یوتیوب
- ↑ خارج ساختن بقایای ۱۲۰ جسد از گور جمعی در سربرنیتسا
- ↑ ادای احترام دوازده سرباز هلندی در قبرستان «پوتوچاری» شهر سربرنیتسا
- ↑ «Serbia captures fugitive Karadzic». BBC News. BBC. ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۸.
- ↑ beforeitsnews.com/conspiracy-theories/2013/08/fmr-cia-agent-bosnian-war-was-staged-war-criminal-radovan-karadzic-was-cia-and-srebrenica-massacre-was-us-led-false-flag-2453622.html
- ↑ http://www.globalresearch.ca/the-srebrenica-massacre-was-a-gigantic-political-fraud/5321388
- ↑ http://www.srebrenica-project.com/index.php?option=com_content&view=article&id=95:the-real-story-behind-srebrenica&catid=12:2009-01-25-02-01-02
- ↑ / http://rus.ruvr.ru/2012_07_10/80957593 "Резню" в Сребренице заказал Билл Клинтон?
- ↑ http://www.globalresearch.ca/serb-demonization-as-propaganda-coup/13130
- ↑ http://www.globalresearch.ca/serb-demonization-as-propaganda-coup/13130
- ↑ http://www.strategic-culture.org/news/2011/06/01/arrest-ratko-mladic-from-the-perspective-international-law.html
پیوند به بیرون
- بوسنی و هرزگوین در ۱۹۹۵ (میلادی)
- بوسنی و هرزگوین
- پاکسازی قومی
- پاکسازی قومی در اروپا
- تاریخ بالکان
- تاریخ بوسنی
- تاریخ جمهوری صرب بوسنی
- تاریخ نظامی هلند
- تجاوز جنسی در جنگ
- جرمهای ۱۹۹۵ (میلادی)
- جنایت علیه بشریت
- سربرنیتسا
- ضداسلام
- کشتار جمعی در ۱۹۹۵ (میلادی)
- کشتارها
- کشتارها در بوسنی و هرزگوین
- کودکان کشتهشده
- گورهای دسته‌جمعی
- نسل‌کشی بوسنی
- آزار مسلمانان