طیبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایل طیبی یا طَیِبی، یكی از ایلات‌ لُر در جنوب‌ غربی ایران‌ است.

از ایلات لیراوی کوه و این جماعت چندین محل از بلاد شاپور و ناحیه رون را تصرف کرده بنام ناحیه طیبی شهرت داده اند. و این ناحیه طیبی میانه شمال و مشرق بهبهان است. در ازای آن از سه گنبدان تا قلعه رئیسی هشت فرسخ پهنای آن ، از قریه ترو تا المان شش فرسخ و قشلاق زمستانه ایل طیبی در محال بلاد شاپور است و ییلاق آنها از محال رون است.[۱]

طیبی
مناطق با جمعیت چشمگیر
 ایران: ساکن در استان کهگیلویه و بویراحمد،خوزستان،فارس
زبان‌ها
لری
دین
شیعه

زیستگاه[ویرایش]

زیستگاه‌ این‌ اکثریت در استان های کهگیلویه و بویراحمد و شهر های دهدشت،سوق،لندهخوزستان است. ولی بخش کمی از آن ها در استان های اصفهان، فارس و بوشهر زندگی می کنند.[۲] [۳]

طوایف[ویرایش]

تاویسی بزرگ،تامحمدی بزرگ,غندی،رودتخلی،تاماولی، تاش طیبی ، ،اولاد تاج طیب، تاحسین شاهی، تارضائی،تامحمودی،تاعین علی، تاماولی، تامرادی، چارگاهی، خواجه دزکی، سل شهر وسماعیلی، عالی طیب، قنبری، گرائی، گیوه چرمی ناصرطبیب [۴] [۵]

جمعیت[ویرایش]

بر اساس تخمین حسن حسینی فسائی نوینده کتاب فارسنامه ناصری در سال ۱۳۰۰قمری ایل طیبی بالغ بر ۲۰۰۰ خانواده و بین ۱۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰نفر جمعیت داشت.این ایل هم اکنون مشخص نیست دارای چه جمعیتی است ولی بر حسب محاسبه‌ی جواد صفی‌نژاد و نادر افشارنادری در کتاب جمعیت و شناسنامه ایلات کهگیلویه بر اساس اولاد - طایفه - تیره دارای ۱۲۰۰۰ خانوار و جمعیتی بالغ بر ۶۰۰۰۰ نفر در استان های مختلف بوده‌است [۶] [۷]

منابع[ویرایش]

  1. حسینی فسائی، حسن (۱۳۶۷). فارسنامه ناصری. امیرکبیر. ص. ۱۴۹۱. شابک ۹۶۴-۰۰-۰۴۴۲-۱.
  2. حسینی فسائی، حسن (۱۳۶۷). فارسنامه ناصری. امیرکبیر. ص. ۱۴۹۱. شابک ۹۶۴-۰۰-۰۴۴۲-۱.
  3. جهانبازی، نمکی. گذری بر ایلات کهگیلویه و بویراحمد. انتشارات فاطمیه. شابک ۹۷۸۹۶۴۵۸۰۶۵۴۳.
  4. فتحی، حسن. تبار و طبیعت ایل طیبی سردسیر. رزبار. شابک ۹۷۸۶۰۰۹۷۹۰۰۷۴.
  5. حسینی فسائی، حسن (۱۳۶۷). فارسنامه ناصری. امیرکبیر. ص. ۱۴۹۱. شابک ۹۶۴-۰۰-۰۴۴۲-۱.
  6. «ایلات باوی | دانشنامه جهان اسلام». www.cgie.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۲-۰۱.
  7. صفی نژاد، جواد. جمعیت و شناسنامه ایلات کهگیلویه بر اساس اولاد - طایفه - تیره. سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. شابک ۹۷۸۹۶۴۴۴۶۴۵۸۴.