MEFV

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
MEFV
ساختارهای موجود
PDBجستجوی هم‌ساخت‌شناسی: PDBe RCSB
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگرMEFV, FMF, MEF, TRIM20, Mediterranean fever, pyrin innate immunity regulator, MEFV innate immuity regulator, pyrin, PAAND
شناسه‌های بیرونیOMIM: 608107 MGI: 1859396 HomoloGene: 32441 GeneCards: MEFV
هم‌ساخت‌شناسی
گونه‌هاانسانموش
Entrez
آنسامبل
یونی‌پروت
RefSeq (mRNA)

NM_000243 NM_001198536، NM_000243

NM_001161791، NM_019453، XM_006522361، XM_030249188، XM_030249189 NM_001161790، NM_001161791، NM_019453، XM_006522361، XM_030249188، XM_030249189

RefSeq (پروتئین)

NP_001185465، XP_016878725 NP_000234، NP_001185465، XP_016878725

NP_001155263، NP_062326، XP_006522424، XP_030105048، XP_030105049 NP_001155262، NP_001155263، NP_062326، XP_006522424، XP_030105048، XP_030105049

موقعیت (UCSC)ن/مChr : 3.53 – 3.54 Mb
جستجوی PubMed[۲][۳]
ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسانمشاهده/ویرایش موش

MEFV (انگلیسی: MEFV) نام یک ژن در انسان است که موجب ساخت پروتئینی به نام «پایرین» (Pyrin) می‌شود.

پایرین که با نام «مارنوسترین» هم شناخته می ود، پروتئینی است که توسط گلبول‌های سفید (نوتروفیل، ائوزینوفیل، مونوسیت) تولید می‌شود و در ایجاد التهاب و مبارزه با عفونت‌ها نقش دارد. در درون سلول‌های مذکور، پروتئین پایرین در درونِ سایتوسکلتون هم دیده می‌شود که در شکل‌دهی و چارچوب ساختمانی یاخته دخیل هستند. شکل پایرین به‌گونه‌ای است که امکان تعامل با ملکول‌های دخیل در ایمنی و مبارزه با عفونت را فراهم می‌کند.

گرچه عملکرد دقیق پایرین هنوز مشخص نیست، اما احتمالاً در کنترل روند التهاب نقش دارد.

این ژن بر روی بازوی کوتاه‌مدت کروموزوم ۱۶ در جایگاه «۱۳٫۳» قرار دارد و از جفت‌باز شمارهٔ ۳٬۲۹۲٬۰۲۷ تا ۳٬۳۰۶٬۶۲۶ را در بر می‌گیرد.[۴]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000022534 - Ensembl, May 2017
  2. "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  3. "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. "MEFV - Mediterranean fever". US National Library of Medicine, National Institutes of Health, Department of Health & Human Services. 2011-04-07. Retrieved 2011-04-14.

پیوند به بیرون[ویرایش]