گیرنده تیغه‌ای-بینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گیرنده‌های تیغه‌ای-بینی نوع ۱
شناسه‌ها
نمادVmron_rcpt_1
پی‌فمPF03402
اینترپروIPR004072

گیرنده‌های تیغه‌ای-بینی (انگلیسی: Vomeronasal receptors) گروهی از گیرنده‌های بویایی هستند که احتمالاً گیرنده‌های فرومون باشند. فرومون‌ها در شاخه جانوران انتقال پیام‌های جنسی نقش دارند.

در پستانداران، این سیگنال‌های شیمیایی توسط اندام تیغه‌ای-بینی که یک حسگر شیمیایی در قاعدهٔ تیغه بینی است، حس می‌شود.[۱]

اندام تیغه‌ای-بینی در بسیاری از دوزیستان، خزندگان و پستانداران غیر نخستی‌سان وجود دارد اما در پرندگان، میمون‌های راست‌بینیان بالغ و انسان‌واران دیده نمی‌شود.[۲]

اینکه آیا اندام تیغه‌ای-بینی در انسان فعال است یا خیر، محل بحث و پژوهش است. اندام تیغه‌ای-بینی به‌طور یقین در جنین انسان موجود است، اما در بزرگسالان آتروفی شده یا دیده نمی‌شود.

در انسان[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Pantages E, Dulac C (Dec 2000). "A novel family of candidate pheromone receptors in mammals". Neuron. 28 (3): 835–45. doi:10.1016/S0896-6273(00)00157-4. PMID 11163270.
  2. Keverne EB (Oct 1999). "The vomeronasal organ". Science. 286 (5440): 716–20. doi:10.1126/science.286.5440.716. PMID 10531049.