پیشنویس:غازی خدری
مقالهٔ پیشنویس در حال حاضر برای بازبینی ثبت نشدهاست.
این یک پیشنویس واگذارشده مقالهها برای ایجاد است. این مقاله در حال حاضر در انتظار بازبینی نیست. مادامی که بهطور فعالانه در حال بهبود بخشیدن این مقاله باشید، ضربالاجلی برای تکمیل آن نیست. پیشنویسهایی که در حال بهبود یافتن نباشند ممکن است پس از شش ماه حدف شوند. دقت کنید: جعبهٔ دیافت درخواست در ابتدا در پایین صفحه پدیدار خواهد شد. اگر این جعبه را میبینید، درخواست شما با موفقیت ارسال شدهاست.
جایی که میتوانید کمک بگیرید
چگونگی بهبود یک پیشنویس
همچنین میتوانید با کنکاش در ویکیپدیا:مقالههای برگزیده و ویکیپدیا:مقالههای خوب نمونههایی از بهترین نوشتارها با موضوعی مشابه مقالهٔ مورد نظر خودتان را بیابید. شانس بیشتر برای یک بازبینی سریع برای این که شانس بازبینی سریع مقالهتان بیشتر شود، پیشنویس خود را با استفاده از دکمهٔ پایین با برچسبهای ویکیپروژهٔ مرتبط برچسب بزنید. این کار به بازبینیکنندگان کمک میکند تا مطلع شوند که یک پیشنویس جدید با موضوع مورد علاقهٔ آنها ثبت شدهاست. برای مثال، اگر مقالهای دربارهٔ یک فضانورد زن نوشتهاید، میتوانید برچسبهای زندگینامه، فضانوردی و دانشمندان زن را بیفزایید. منابع برای ویرایشگران
آخرین بار در ۴ ماه پیش توسط AldoLiber (بحث | مشارکتها) ویرایش شدهاست. (روزآمدسازی) |
فرزند حسین خدری
نامهای مستعار، پرویز شهریاری، غازی چاخونسوری.
مبارزه و چریک اهل ولایت نیمروز،
جبهه ای عمومی نیمروز را پرویز غازی چخانسوری،پرویز خدری مشهور به پرویز شهریاری، و گلمحمد رحیمی، در سال 1357، در زمان ریاست نورمحمد ترهکی، بر حکومت کمونیستی، تأسیس کردند که در آن کریم براهوی، حسین خدای افسر، جمالالدین افسر توپچی، عبدالستار گرگیج، نعیم گرگیج، حاج قاسم خدری و محمد حسین موشکاف، نیز عضویت داشتند. اعضای تشکیل دهندهی جبهه ای عمومی نیمروز، منسوب به گروههای قومی پشتون، بلوچ و فارسی بودند. پرویز خدری و گلمحمد رحیمی، بعد از چندی بر سر مسألهی پیوستن به گروه ساما (سازمان آزادیبخش مردم افغانستان)، اختلاف پیدا کردند. گلمحمد رحیمی که در منطقه بهنام کمونیست شهرت داشت، خواستار پیوستن علنی جبهه ای نیمروز، به گروه ساما بود، اما پرویزخدری با این کار مخالفت میکرد که این مخالفت سر انجام منجر به انشعاب گلمحمد رحیمی، از جبههی عمومی نیمروز شد. او نام گروه انشعابی خود را «جبههی واحد ملییون افغانستان» گذاشت. بالاخره کار به جایی رسید که دو طرف درگیر شدند و در این درگیری جبهه ای مائویستهای فراه، از گلمحمد رحیمی، حمایت کرد و پرویز خدری هم از حمایت یکی از گروههای جهادی منطقه برخور دار شد. در نتیجه رحیمی، شکست خورد و بهسوی پاکستان، فرار کرد، اما در مرز پاکستان، توسط دشمنان بلوچ خود به قتل رسید. غازی خدری در باتلاقهای ولسوالی (فرمانداری) کنگ، جبههی جدیدی را سازماندهی کرد. او بعداً در سال 1365، با وساطت قاضی عبدالحسین فراهی، به حزبالله افغانستان، به فرماندهی قاریاحمد غور دروازی، پیوست و پس از چندی از حزبالله بریده و به گروه پاسداران جهاداسلامی افغانستان، ملحق شد.غازی خدری، سرانجام در جریان درگیری با نیروهای قاضی ملامحمدشاه اچکزهی، از حرکت انقلاب اسلامی که با مائوئیستها ائتلاف نموده بود، در مورخهی 26/2/1367، با هشت نفر از همرزمانش در پایگاه میلک، مربوط منطقه ای شرافت کوه، در ولایت فراه به شهادت رسید روحش شاد یادش گرامی