پیش‌نویس:آرس نوا
 | مقالهٔ پیش‌نویس در حال حاضر برای بازبینی ثبت نشده‌است.
این یک پیش‌نویس واگذارشده مقاله‌ها برای ایجاد است. این مقاله در حال حاضر در انتظار بازبینی نیست. مادامی که به‌طور فعالانه در حال بهبود بخشیدن این مقاله باشید، ضرب‌الاجلی برای تکمیل آن نیست. پیش‌نویس‌هایی که در حال بهبود یافتن نباشند ممکن است پس از شش ماه حدف شوند. دقت کنید: جعبهٔ دیافت درخواست در ابتدا در پایین صفحه پدیدار خواهد شد. اگر این جعبه را می‌بینید، درخواست شما با موفقیت ارسال شده‌است.
جایی که می‌توانید کمک بگیرید
چگونگی بهبود یک پیش‌نویس
همچنین می‌توانید با کنکاش در ویکی‌پدیا:مقاله‌های برگزیده و ویکی‌پدیا:مقاله‌های خوب نمونه‌هایی از بهترین نوشتارها با موضوعی مشابه مقالهٔ مورد نظر خودتان را بیابید. شانس بیشتر برای یک بازبینی سریع برای این که شانس بازبینی سریع مقاله‌تان بیشتر شود، پیش‌نویس خود را با استفاده از دکمهٔ پایین با برچسب‌های ویکی‌پروژهٔ مرتبط برچسب بزنید. این کار به بازبینی‌کنندگان کمک می‌کند تا مطلع شوند که یک پیش‌نویس جدید با موضوع مورد علاقهٔ آن‌ها ثبت شده‌است. برای مثال، اگر مقاله‌ای دربارهٔ یک فضانورد زن نوشته‌اید، می‌توانید برچسب‌های زندگی‌نامه، فضانوردی و دانشمندان زن را بیفزایید. منابع برای ویرایشگران
آخرین بار در ۵ ماه پیش توسط AldoLiber (بحث | مشارکت‌ها) ویرایش شده‌است. (روزآمدسازی) |  |
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آرس نوا (به لاتین به معنای هنر جدید) به یک سبک موسیقی اشاره دارد که در پادشاهی فرانسه و مناطق اطراف آن در دوران اواخر قرون وسطی شکوفا پذیرفت. به ویژه، این اصطلاح به دورهی زمانی از تدارک کتاب رومن دو فاوول (در دهه ۱۳۱۰) تا درگذشت آهنگساز گیوم دو ماشو (۱۳۷۷) اشاره دارد. این اصطلاح گاهی به صورت کلی‌تر برای اشاره به تمام موسیقی چند صدایی اروپایی قرن چهاردهم استفاده می‌شود. به عنوان مثال، عبارت "آرس نوا ایتالیایی" گاهی برای نشان دادن موسیقی فرانچسکو لاندینی و همراهان او استفاده می‌شود، هرچند که موسیقی ترچنتو بهترین عبارت برای موسیقی معاصر ایتالیا در قرن چهاردهم است. "آرس" در "آرس نوا" به عنوان "تکنیک" یا "سبک" قابل تفسیر است. این اصطلاح اولین بار در دو مقاله موسیقی با عنوان "آرس نواه موسیقی" (حدود ۱۳۲۰) نوشتهی یوهانس دو موری و یک مجموعه نوشته (حدود ۱۳۲۲) نسبت داده به فیلیپ دو ویتری بکار رفت. اولین بار که موسیقی‌شناس یوهانس ولف این اصطلاح را به عنوان توصیف یک دورهی کلان (مخالف به افراد خاص) به کار برد، در سال ۱۹۰۴ بود.
- تأثیرات شیوه‌های آرس نوا در موسیقی:
استفاده از آرس نوا در موسیقی چند صدایی منجر به پیچیده‌تر شدن ساختارهای موسیقی و ایجاد تنوع بیشتر در زمینه هارمونی و ریتم گردید.
این تغییرات به نوآوری در آهنگسازی و اجرای موسیقی منجر شدند و به گسترش سبک‌های مختلف موسیقی کمک کردند.
- متنوع‌تر شدن زمینه هارمونیک و ریتمی: این تغییرات به موسیقی امکان ارائه هارمونی‌های متنوع‌تر و ریتم‌های پیچیده‌تر را می‌داد.
- آرس نوا در دوران رنسانس:
آرس نوا یک جریان نوآورانه در موسیقی رنسانس بود.
آرس نوا به عنوان یک سیستم نمادین موسیقی برای نشان دادن طول نت‌ها و انواع ریتمی در دوران رنسانس استفاده می‌شد. در این دوره، نت‌ها با اشکال مختلفی نشان داده می‌شدند که هر یک نمایانگر مدت زمانی معین بود. این اشکال نمادین به نام "نوتها" بودند.
.این جریان نواوری‌های مهمی در نحوه ی نتاجاگرایی (نمادین کردن زمان موسیقی) و تقسیم زمان موسیقی داشت
. این جریان از نمادهایی مانند مینیم، کروک، و کویلما بهره می‌برد که به تغییرات در زمان‌بندی موسیقی کمک کرد..
- تقسیم زمان
زمان موسیقی به واحدهای کوچک‌تر تقسیم شده و امکان تنوع بیشتر درریتم و زمان داشت.
شیوه‌های آرس نوا به طور فزاینده‌ای در نت‌نویسی موسیقی چندصدایی جای گرفت.
آثار نمونه:
- "میزرراکی" (Miserere): یکی از معروف‌ترین آثار موسیقی چند صدایی از گوییدو دارته که از ارس نوا بهره می‌برد.
"آوینی ماتر" (Ave Maria): یک قطعه مشهور از یوهانس اوکگه که به خوبی از زیبایی موسیقی چند صدایی در دوران رنسانس نمونه است