پروتئین آهن غیر هم
در بیوشیمی، پروتئین‌های آهن غیرهم خانواده‌ای از آنزیم‌ها را توصیف می‌کنند که از آهن در محل فعال استفاده می‌کنند اما فاقد کوفاکتورهای هم هستند. پروتئین‌های آهن-گوگرد، از جمله آنزیم‌هایی هستند که در این تعریف گنجانده نشده‌اند.
برخی از پروتئین‌های آهن غیر هم حاوی یک آهن در محل‌های فعال خود هستند، برخی دیگر دارای جفت مرکز آهن هستند:
- بسیاری از پروتئین‌های تک آهن Alpha-ketoglutarate-dependent hydroxylases هستند. نمونه‌های مهم آن عبارتند از لیپواکسیژنازها، Isopenicillin N synthase, Protocatechuate 3,4-dioxygenase, Deacetoxycephalosporin-C synthase,[۱] و هیدروکسیلازهای آمینو اسیدهای آروماتیک.[۲]
- آنزیم‌های اصلی دو آهن عبارتند از همیترین، برخی از ریبونوکلئوتید ردوکتازها،[۳] برخی متان مونواکسیژنازها، اسید فسفاتازهای بنفش و فریتین.[۴][۵]
اکسیژنه کردن همیترین، یک پروتئین غیر هم دو آهن.
منابع[ویرایش]
- ↑ Que, Lawrence; Ho, Raymond Y. N. (1996). "Dioxygen Activation by Enzymes with Mononuclear Non-Heme Iron Active Sites". Chemical Reviews. 96 (7): 2607–2624. doi:10.1021/cr960039f. PMID 11848838.
- ↑ Abu-Omar, Mahdi M.; Loaiza, Aristobulo; Hontzeas, Nikos (2005). "Reaction Mechanisms of Mononuclear Non-Heme Iron Oxygenases". Chemical Reviews. 105 (6): 2227–2252. doi:10.1021/cr040653o. PMID 15941213.
- ↑ Stubbe, Joanne; Nocera, Daniel G.; Yee, Cyril S.; Chang, Michelle C. Y. (2003). "Radical Initiation in the Class I Ribonucleotide Reductase: Long-Range Proton-Coupled Electron Transfer?". Chemical Reviews. 103 (6): 2167–2202. doi:10.1021/cr020421u. PMID 12797828.
- ↑ Tshuva, Edit Y.; Lippard, Stephen J. (2004). "Synthetic Models for Non-Heme Carboxylate-Bridged Diiron Metalloproteins: Strategies and Tactics". Chemical Reviews. 104 (2): 987–1012. doi:10.1021/cr020622y. PMID 14871147.
- ↑ Wallar, Bradley J.; Lipscomb, John D. (1996). "Dioxygen Activation by Enzymes Containing Binuclear Non-Heme Iron Clusters". Chemical Reviews. 96 (7): 2625–2658. doi:10.1021/cr9500489. PMID 11848839.