ویکتور پاپانک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ویکتور جوزف پاپانک
مردی سفیدپوست با عینک در حالی که که پاهایش را روی هم انداخته، جلوی دیواری که با ماسک‌ها و اشیاء مختلف مزین شده، نشسته است
نام هنگام تولدویکتور جوزف پاپانک
زادهٔ۲۲ نوامبر ۱۹۲۳
وین
درگذشت۱۰ ژانویهٔ ۱۹۹۸ (۷۴ سال)
لارنس، کانزاس
ملیتاتریش
دیگر نام‌هاویکتور جوزف پاپانک
محل تحصیلکوپر یونیون؛
مؤسسه فناوری ماساچوست
پیشهاستاد، مؤلف نویسنده
شناخته‌شده برایتئوری طراحی
همسر(ها)هارلن هردمن (۱۹۸۹–۱۹۶۶، طلاق)،
وینیفرد ان. نلسون (۱۹۵۷–۱۹۵۱ میلادی، طلاق)،
آدا ام. اپشتاین (حدود ۱۹۵۰–۱۹۴۹، طلاق)،
آنا لیپشیتس (?-۱۹۴۴، طلاق)
فرزندان۲

ویکتور جوزف پاپانک (به آلمانی: Victor Josef Papaneke)؛ (زادهٔ ۲۲ نوامبر ۱۹۲۳ میلادی[۱] – درگذشت ۱۰ ژانویهٔ ۱۹۹۸ میلادی[۲]) یک طراح و مدرس آمریکایی زاده اتریش بود. کتاب او «طراحی برای دنیای واقعی» در سال ۱۹۷۱ میلادی منتشر و به بیش از ۲۴ زبان دنیا ترجمه شد.

سنین جوانی و تحصیل[ویرایش]

ویکتور جوزف پاپانک در ۲۲ نوامبر ۱۹۲۳ میلادی در وین، اتریش به دنیا آمد.[۳][۴][۵] اطلاعات متناقضی در مورد تاریخ تولد پاپانک منتشر شده است و تاریخ‌هایی بین سال‌های ۱۹۲۳ تا ۱۹۲۷ ذکر شده است. مادر او هلن اشبیتس و پدرش ریچارد پاپانک یهودی (مالک اغذیه‌فروشی) بودند. ویکتور در زمانی به دنیا آمد که اتریش ایالتی تحت رهبری سوسیال دموکرات‌ها بود.[۱][۶] او در انگلستان به مدرسه رفت.[۶] پدرش در سال ۱۹۳۵ میلادی هنگام خدمت در ارتش فرانسه درگذشت.[۷]

در سال ۱۹۳۹ میلادی پس از الحاق اتریش به آلمان نازی، پاپانک پانزده‌ساله به عنوان پناهنده به ایالات متحدهٔ آمریکا (از طریق جزیرهٔ الیس) مهاجرت کرد.[۸][۴][۶][۹] در سال ۱۹۴۰ میلادی، او دروس آلمانی در وای‌ام‌سی‌ای نیویورک را تدریس کرد.[۷]

پس از ورود به شهر نیویورک، نمایشگاه جهانی نیویورک در سال ۱۹۳۹ میلادی برگزار شد که شامل کارهای ریموند لووی بود و برخی از ایده‌های اولیهٔ پاپانک در مورد طراحی به عنوان شکلی از دموکراسی را شکل داد.[۹] در اواخر دههٔ ۱۹۴۰ میلادی، پاپانک اولین مشاوره طراحی مستقر در نیویورک خود را به نام کلینیک طراحی ایجاد کرد.[۱۰]

پاپانک در سال ۱۹۴۹ میلادی معماری را نزد فرانک لوید رایت در تلیه‌سین وست در آریزونا آموخت.[۱۱][۶][۱۲] وی مدرک لیسانس خود را در کوپر یونیون در نیویورک (۱۹۵۰) و تحصیلات تکمیلی خود را در رشتهٔ طراحی در مؤسسهٔ فن‌آوری ماساچوست (ام.ای. ۱۹۵۵ میلادی) به پایان رساند.[۱۰]

حرفه[ویرایش]

پاپانک طرح‌های محصولی را برای سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) و سازمان جهانی بهداشت (دابلیواچ‌اُ) ایجاد کرد. ولوو سوئد قراردادی برای طراحی به منظور ایجاد یک تاکسی برای معلولان را با او منعقد کرد.[۱۳]

او با یک تیم طراحی همکار کرد که نمونهٔ اولیهٔ یک تلویزیون آموزشی را طراحی کنند که می‌توانست در کشورهای در حال توسعهٔ آفریقا، مورد استفاده قرار گیرد و در ژاپن با قیمت ۹ دلار برای هر مجموعه (هزینه به دلار در سال ۱۹۷۰ میلادی) تولید شود.[چه زمانی؟]

محصولات طراحی شدهٔ او همچنین شامل یک رادیو ترانزیستوری قابل توجه بود که از قوطی‌های فلزی معمولی غذا ساخته شده‌بود و با شمع سوزان تغذیه می‌شد، که در واقع به گونه‌ای طراحی شده‌بود که در کشورهای در حال توسعه با هزینه‌ای ارزان تولید شود. مهارت‌های طراحی او همچنین او را وارد پروژه‌هایی مانند: روشی مبتکرانه برای پراکندگی بذر و کود برای احیای جنگل در زمین‌های صعب العبور، و همچنین کار با یک تیم طراحی بر روی یک وسیلهٔ حمل و نقل با نیروی انسانی که قادر به انتقال بار نیم تنی است، و در تیمی دیگر برای طراحی بسیار سریع یک وسیلهٔ نقلیهٔ سه چرخهٔ تایر-پهن همه‌جارو، کرد.

پاپانک جوایز متعددی از جمله بورسیهٔ طراح برجسته از موقوفه ملی هنرها را در سال ۱۹۸۸ میلادی دریافت کرد.[۱۱] سال بعد در سال ۱۹۸۹ میلادی، او جایزهٔ بین‌المللی بنیاد ایکه‌آ را دریافت کرد.[۱۱]

ایدئولوژی و علوم پرورشی[ویرایش]

ایده‌های پاپانک دربارهٔ شمایل‌شکنی طراحی، روزنامه‌نگاری، و رویکرد جهانی منحصر به فرد او به ابتکارات علوم پرورشی، یک تغییر اساسی درجنبش‌های طراحی موجود در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی بود.[۱۴] درک او از طراحی یک شیء یا سیستم به‌طور خاص به عنوان یک ابزار با کارکرد سیاسی بود.[۱۴] پاپانک با توجه به تمام جنبه‌های طراحی و تأثیر طراحی بر افراد و محیط زیست، احساس می‌کرد که بسیاری از چیزهایی که تولید می‌شود ناخوشایند، اغلب بیهوده و حتی ناامن است.[۹] کتاب او «طراحی برای دنیای واقعی» (۱۹۷۱ میلادی)، بسیاری از این ایده‌ها را تشریح کرد.[۹]

آموزش[ویرایش]

پاپانک در بیشتر دوران کاری خود دوره‌های طراحی را تدریس می‌کرد.[۱۱] او دانشیار و رئیس بخش طراحی محصول در دانشکدهٔ طراحی در کالج ایالتی کارولینای شمالی (۱۹۶۲ میلادی) بود.[۱۵][۱۶] علاوه بر این، پاپانک در کالج هنر انتاریو، مدرسهٔ طراحی رود آیلند، دانشگاه پردو، مؤسسهٔ هنرهای کالیفرنیا (جایی که رئیس آن بود)، انستیتوی هنر کانزاس‌سیتی (از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱ میلادی)، دانشگاه کانزاس (جی.ال. استاد ثابت معماری و طراحی، ۱۹۹۸–۱۹۸۲ میلادی)،[۱۱] و مکان‌های دیگر در آمریکای شمالی، اروپا و جاهای دیگر.

مرگ و میراث[ویرایش]

او در ۱۰ ژانویهٔ ۱۹۹۸ میلادی در لارنس، کانزاس،[۱۷] در سن ۷۴ سالگی بر اثر سکته ناشی از فشار درگذشت.

جایزهٔ طراحی اجتماعی ویکتور جی. پاپانک به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک بین بنیاد پاپانک، دانشگاه هنرهای کاربردی وین، موزهٔ هنرها و طراحی و مجمع فرهنگی اتریش ایجاد شد تا به «پروژه‌هایی که دیدگاه پاپانک دربارهٔ مسئولیت زیست‌محیطی و/یا اجتماعی را تأیید می‌کنند»، جایزه بدهد.[۱۰]

در سال ۲۰۱۵ میلادی، مدرسهٔ طراحی پارسونز، سمپوزیوم و نمایشگاهی را با عنوان «چگونه چیزها کار نمی‌کنند: فضای رؤیایی ویکتور پاپانک» برگزار کرد.[۱۸]

در سال‌های ۲۰۱۹–۲۰۱۸ میلادی، موزهٔ طراحی ویترا یک نمایشگاه انفرادی پس از مرگ با نام «ویکتور پاپانک: سیاست طراحی» برگزار کرد.[۱۹][۱]

زندگی شخصی[ویرایش]

پاپانک در طول عمر خود چهار بار ازدواج کرد که حاصل آن دو دختر است.[۱۰] آخرین همسر او هارلان هردمن (ازدواج از ۱۹۶۶ تا ۱۹۸۹ میلادی، طلاق) بود، آن‌ها با هم صاحب یک دختر شدند.[۱۰][۲۰] وینیفرد ان. نلسون هیگینبوتهام (ازدواج از ۱۹۵۱–۱۹۵۷ میلادی، طلاق)، آن‌ها با هم یک دختر داشتند.[۲۱][۹] او اغلب از وینیفرد به عنوان همسر اول خود نام می‌برد، حتی اگر فکر می‌کرد که او نیست، و نام خانوادگی «هیگینبوتهام» مربوط به اولین ازدواج وینیفرد بود.[۹] دو همسر اول او از اقوام روسی-یهودی اهل بروکلین بودند،[۹] آدا ام. اپشتاین (ازدواج از ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۰ میلادی، طلاق) و آنا لیپشیتس (از ۱۹۴۴ تا؟ میلادی، طلاق).[۲۲][۲۳]

در ژوئن ۱۹۴۵ میلادی، پاپانک تابعیت ایالات متحدهٔ آمریکا را از سوی وزیر این کشور دریافت کرد.[۲۴]

کتابشناسی[ویرایش]

کتاب‌های تألیف پاپانک[ویرایش]

کتاب دربارهٔ پاپانک[ویرایش]

  • «ویکتور پاپانک: راه یک پیامبر طراحی»، گوان، ال (۲۰۱۵ میلادی)؛ رسانهٔ مریماک، کمبریج، ماساچوست، شابک: ۹۷۸-۱-۹۳۹۱۶۶-۷۲-۲.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Victor Papanek: The Politics of Design @ the Vitra Design Museum". smow.de. 2018-09-28. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی).
  2. ↑ "Viktor Papanek". en.isabart.org. Retrieved 2020-07-03. (به انگلیسی).
  3. ↑ "Victor Papanek - Announcements". www.e-flux.com. September 24, 2018. Retrieved 2018-12-06. (به انگلیسی).
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Dunham, Katie (2018-10-03). "Victor Papanek: The Politics of Design Opens at Vitra Design Museum". 24700 News from California Institute of the Arts. CalArts. Retrieved 2018-12-06. (به انگلیسی).
  5. ↑ "Victor J. Papanek im Vitra Design Museum Weil am Rhein". www.architekturzeitung.com (in German). Archived from the original on December 6, 2018. Retrieved December 6, 2018. (به انگلیسی). Archived from the original on 6 December 2018. Retrieved 31 May 2022.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ Rawsthorn, Alice (2011-05-15). "Victor Papanek: An Early Champion of Good Sense". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331Retrieved 2018-12-06.{{cite web}}: نگهداری CS1: پست اسکریپت (link)
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Much Travelled Swiss Boy Scout Stops By For A Visit to Montclair". Newspapers.com. The Montclair Times. 8 March 1940. p. 4. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی).
  8. ↑ "Victor Papanek in the New York, U.S. , Arriving Passenger and Crew Lists (including Castle Garden and Ellis Island), 1820-1957". Ancestry.com. U.S. Customs Service, Record Group 36. National Archives at Washington, D.C. 4 April 1939. (به انگلیسی).
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ ۹٫۴ ۹٫۵ ۹٫۶ Clarke, Alison J. (2021). "Victor Papanek: Designer for the Real World". MIT Press. pp. 66, 69–70, 292. (به انگلیسی).
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ ۱۰٫۴ "Beyond the Tin Can Radio". DisegnoDaily. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی). Archived from the original on 9 August 2020. Retrieved 31 May 2022.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ ۱۱٫۴ Laufer, David Calvin (2012-12-14). "Dialogues with Creative Legends and Aha Moments in a Designer's Career". New Riders. pp. 20–21. (به انگلیسی).
  12. ↑ "Victor Papanek". Industrial Designers Society of America - IDSA. 2010-01-16. Retrieved 2018-12-06. (به انگلیسی).
  13. ↑ "Fresh Air in the Design World". Newspapers.com. The Kansas City Star. 22 August 1976. p. 122. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی).
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ "Victor Papanek: Design, Ecology, and Global Activism". Nature–Culture–Sustainability Studies, Rhode Island School of Design. October 2018. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی).
  15. ↑ "Product Design Department Head Victor Papanek and seven students who designed fully assembled Mini-Camp - 0003526". NCSU Libraries' Rare and Unique Digital Collections, D. H. Hill Library, North Carolina State College. 1964. Retrieved 2018-12-06. (به انگلیسی).
  16. ↑ "Dean Appointed For N.C. State". Newspapers.com. The News and Observer. 15 May 1962. p. 1, 3. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی).
  17. ↑ "Deaths and funerals". Newspapers.com. The Kansas City Star. 15 January 1998. p. 39. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی).
  18. ↑ "Permanent Garbage: Victor Papanek and Beautiful Visions of Failed Systems". The Architect’s Newspaper. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی).
  19. ↑ "Victor Papanek: The Politics of Design - Weil am Rhein". World-Architects. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی).
  20. ↑ "Marriage Licenses". Newspapers.com. The Daily Times. 18 August 1966. p. 29. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی).
  21. ↑ "License to Wed, Papanek–Higginbotham". Newspapers.com. The Californian. 15 June 1951. p. 15. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی).
  22. ↑ "Ada Epstein Engaged to New Yorker". Newspapers.com. Star-Gazette. 12 July 1948. p. 4. Retrieved 2021-03-09. (به انگلیسی).
  23. ↑ "Victor J Papanek in the New York, New York, U.S. , Marriage License Indexes, 1907-2018". Ancestry.com. Index to Marriages, New York City Clerk's Office, New York, New York. 30 June 1944. Retrieved 2021-03-09. Anna Lipschitz (به انگلیسی).
  24. ↑ "Victor Joseph Papanek in the New York, U.S. , Index to Petitions for Naturalization filed in New York City, 1792-1989". Ancestry.com. National Archives at New York City. (به انگلیسی).

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ویکتور_پاپانک&oldid=39262493»