واق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک ژرمن شپرد می‌واقد

یک واق یا پارس کردن (به انگلیسی: Bark) صدایی است که بیشتر توسط سگ‌ها تولید می‌شود. دیگر جانوران که این نوفه را می‌سازند، دربرگیرنده گرگ‌ها[۱]، کایوت‌ها، فُک‌ها و کوئول‌ها اند. ووف هم در زبان انگلیسی برای این صدا، به‌ویژه برای سگ‌های بزرگ است. «واق‌واق کردن» یا «پارس کردن» نیز یک فعل است که صدای تیزِ جانورانی مشخص را نشان می‌دهد.

در سگ‌ها[ویرایش]

شناسایی واق سگ از واق گرگ بهتر است. واق گرگ تنها ۲٫۴٪ از همهٔ آوازیدن وی را نمایندگی می‌کند[۲] و به عنوان رخدادی کمیاب است.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. L. David Mech; Luigi Boitani (1 October 2010). Wolves: Behavior, Ecology, and Conservation. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-51698-1.
  2. Schassburger, R.M. (1987). "Wolf vocalization: An integrated model of structure, motivation, and ontogeny". In H. Frank (ed.). Man and Wolf. Dordrecht, the Netherlands: Dr. W. Junk.
  3. {{cite thesis|last=Coscia|first=E.M.|year=1995|title=Ontogeny of timber wolf vocalizations: Acoustic properties and behavioral contexts|type=PhD Dissertation|publisher=Dalhousie University|location=Halifax, Nova Scotia, Canada|hdl=10000000334526j }