نوربازکنش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پراکنش سه‌بعدینوربازکنش
در درخت یوکاریوت‌ها[۱]

نوربازکنش (به انگلیسی: Phototaxis) نوعی بازکنش یا حرکت حرکتی است که زمانی رخ می‌دهد که یک جاندار زنده به سوی یک محرک نور یا از آن دور شود.[۲] این برای جانداران نورپرورد سودمند است؛ زیرا می‌توانند خود را به بهترین شیوه برای دریافت نور برای فتوسنتز هدایت کنند. اگر حرکت در جهت افزایش شدت نور باشد، نوربازکنش مثبت و اگر در جهت مخالف باشد منفی نامیده می‌شود.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Jékely2009 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. Martin, E.A., ed. (1983), Macmillan Dictionary of Life Sciences (2nd ed.), London: Macmillan Press, p. 362, ISBN 978-0-333-34867-3
  3. Menzel, Randolf (1979), "Spectral Sensitivity and Color Vision in Invertebrates", in H. Autrum (ed.), Comparative Physiology and Evolution of Vision in Invertebrates- A: Invertebrate Photoreceptors, Handbook of Sensory Physiology, vol. VII/6A, New York: Springer-Verlag, pp. 503–580. See section D: Wavelength–Specific Behavior and Color Vision, ISBN 978-3-540-08837-0