نظام نرخ ارز
| مبادله و ارز خارجی |
|---|
| نرخ ارز |
| بازارها |
| دارایی‌ها |
| توافق‌های تاریخی |
| جستارهای وابسته |
نظام نرخ ارز (به انگلیسی: Exchange rate regime) روشی است که مرجع پولی یک کشور یا وحدت پولی، مدیریت پول رایج در مورد سایر ارزها و بازار تبادل ارزهای خارجی را انجام می‌دهد. نظام نرخ ارز رابطه‌ای نزدیک با سیاست پولی دارد و این دو به طور کلی به بسیاری از عوامل مشابه مانند مقیاس اقتصادی و شفافیت، نرخ تورم، کشش بازار کار، توسعه بازار مالی و تجارت آزاد وابسته هستند.
به عبارت دیگر، نظام ارزی به سازوکارها و ترتیباتی که بر پایه آنها ارزهای خارجی در اقتصاد کشور ایفای نقش می‌کنند گفته می‌شود. نحوه تعیین نرخ ارز یکی از مهمترین خروجی‌های هر نظام ارزی است.[۱]
دو نوع نظام اصلی وجود دارد:
- نظام نرخ ارز شناور (یا انعطاف‌پذیر) که در آن ارزش ارز در پاسخ به وقایع بازار ارز خارجی مجاز به نوسان است.
- نظام نرخ ارز ثابت یا واحد که در این روش یک نرخ رسمی ثابت، برای یکای پول در مقابل ارزها اعلام و مورد حمایت قرار می‌گیرد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «نرخ ارز شناور (Floating Exchange Rate) چیست؟». اقتصادآنلاین. ۲۶ اسفند ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲ مهر ۱۴۰۲.[پیوند مرده]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Exchange rate regime». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳.