نانونحو
نانونحو (به انگلیسی: nanosyntax) دیدگاهی در نحو است که در آن درخت‌های تجزیه نحوی قابلیت کاهش به واحدهایی کوچکتر از یک تکواژ را دارند. هر واحد می‌تواند در قالب یک عنصر غیرقابل‌تجزیه باشد، و نیازی نیست که یک "زیردرخت" را تشکیل دهد.[۱] به علت کاهش به کوچکترین پایانه ممکن، پایانه‌ها کوچکتر از تکواژ هستند. بنابراین، تکواژها و واژه‌ها نمی‌توانند به صورت یک پایانه منفرد مورد‌بندی شوند، و در عوض از چندین پایانه ترکیب یافته‌اند. به عنوان نتیجه، نانونحو به صورت راه‌حل پدیده‌هایی که توسط دیگر نظریه‌های نحو به صورت ناکافی توضیح داده می‌شوند، استفاده می‌شوند.[۲]
چند پژوهش جدید[چه زمانی؟] در زبان‌شناسی نظری پیشنهاد کرده است که "اتم‌های" نحو از واژه‌ها یا تکواژها بسیار کوچکتر هستند. پیامدش این است که مسئولیت نحو فقط به ترتیب واژه‌های «پیش‌ساخته» محدود نیست. در عوض، در چارچوب نانونحو،[۳] واژه‌ها موجودیت‌های مشتقی هستند که در نحو کار گذاشته می‌شوند، نه عناصر اساسی که توسط فرهنگ لغت ارائه می‌شوند.
پانویس[ویرایش]
- ↑ "Pavel's mythbuster nanoseminar". Nanosyntax. Archived from the original on May 10, 2013.
- ↑ Taraldsen, Knut Tarald (11 December 2019). "An introduction to Nanosyntax". Linguistics Vanguard. 5 (1). doi:10.1515/lingvan-2018-0045. hdl:10037/17963. S2CID 209378983.
- ↑ Starke, Michal (2014). "Towards elegant parameters: Language variation reduces to the size of lexically-stored trees". Linguistic Variation in the Minimalist Framework. pp. 140–152. doi:10.1093/acprof:oso/9780198702894.003.0007. ISBN 9780198702894.
منابع[ویرایش]
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nanosyntax». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ آوریل ۲۰۲۴.