میر رحمان رحمانی
میر رحمان رحمانی | |
|---|---|
| رئیس دوره هفدهم مجلس نمایندگان افغانستان | |
| آغاز به کار ۸ تیر ۱۳۹۸ | |
| رئیس‌جمهور | محمد اشرف غنی |
| قائم‌مقام | امیرخان یار (معاون اول) احمدشاه رمضان (معاون دوم) |
| پس از | عبدالرؤوف ابراهیمی |
| نمایندهٔ دوره‌های شانزدهم و هفدهم پارلمان افغانستان | |
| آغاز به کار ۶ اردیبهشت ۱۳۹۸ | |
| حوزه انتخاباتی | ولایت پروان |
| دوره مسئولیت ۱۳۸۸ – ۱۳۹۷ | |
| حوزه انتخاباتی | ولایت پروان |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۳۴۱ (۵۷ ساله) ولایت پروان، ولسوالی بگرام |
| ملیت | افغانستان |
| پیشه | سیاستمدار، تاجر |
میر رحمان رحمانی (زاده ۱۳۴۱ ولسوالی بگرام پروان) سیاستمدار، تاجر و رئیس مجلس نمایندگان افغانستان است.[۱] وی در دوره‌های شانزدهم و هفدهم مجلس نمایندگان افغانستان با رای مردم پروان به این مجلس راه یافت.[۲]
زندگینامه[ویرایش]
میر رحمان رحمانی زاده ۱۳۴۱ از ولسوالی بگرام ولایت پروان می‌باشد. وی در سال ۱۳۵۸ از لیسه پروان فارغ شد و تحصیلات عالی خود را در کشور روسیه ادامه داد و از یکی از دانشگاه‌های نظامی روسیه فارغ‌التحصیل گردید. وی پس از آن به فعالیت در نهادهای نظامی و انجام امور تجاری در افغانستان پرداخت.[۲][۳]
اجمل رحمانی، رئیس «بنیاد رحمانی»، عضو هیئت مدیره اتاق تجارت و صنایع افغانستان، رئیس مجتمع شرکت‌های «رحمانی گروپ» و نماینده مردم کابل در دوره هفدهم مجلس نمایندگان فرزند او می‌باشد. همچنین میر رحمان رحمانی برادر جنرال بابه جان قوماندان امنیه پیشین ولایت کابل و قوماندان پیشین زون ۳۰۳ پامیر است. احمد ذکی زاهد تاجر و رئیس پیشین شورای ولایتی پروان نیز برادرزاده وی می‌باشد.
در جریان مشاجره لفظی که میان محافظین میر رحمان رحمانی و «فردوس» فرزند «خواجه نبی قوماندان» (برادر ضرار احمد مقبل عثمانی و خواجه صدیق احمد عثمانی) در تاریخ ۱ حمل ۱۳۹۲ صورت گرفت و به درگیری مسلحانه منجر شد، سه غیرنظامی کشته شدند.[۴]
وی همچنین از سوی «قومندان شاه جهان» و «فرید شفیق»، عضو پیشین شورای ولایتی پروان متهم به توزیع اسلحه در میان مردم و دامن زدن به ناآرامی در ولایت پروان، شده است. میر رحمان رحمانی این اتهامات را رد و آن را متوجه «قومندان شاه جهان» و «فرید شفیق» می‌داند.[۵]
نمایندگی پارلمان[ویرایش]
دوره شانزدهم[ویرایش]
رحمانی در دوره شانزدهم مجلس نمایندگان عضو کمیسیون اقتصاد ملی و عضو گروه دوستی افغانستان و عربستان بود.[۲]
دوره هفدهم[ویرایش]
میر رحمان رحمانی توانست با کسب ۱۰٫۶۹۳ رأی، از طرف مردم پروان به دوره هفدهم پارلمان افغانستان راه یابد.[۶]
ریاست مجلس هفدهم[ویرایش]
میر رحمان رحمانی در رأی‌گیری درون مجلس که در ۸ سرطان/تیر برگزار شده بود به عنوان رئیس مجلس نمایندگان افغانستان انتخاب شد. پس از آنکه سه بار رأی‌گیری میان چند نامزد برای انتخاب رئیس مجلس افغانستان به نتیجه نرسید، وی به همراه خان محمد وردک به رقابت پرداخت و توانست با کسب ۱۳۶ رأی در برابر ۹۶ رأی به پیروزی دست یابد. در جلسه مجلس در روز ۸ تیر/سرطان ۲۴۵ نماینده حضور داشتند و بر مبنا (نصف + ۱) تعداد آراء نامزد برنده باید ۱۲۳ رأی می‌بود. در اولین دوره رأی‌گیری برای انتخاب رئیس مجلس نمایندگان افغانستان وی توانسته بود ۱۲۴ رأی را کسب کند و از سوی رئیس موقت مجلس نیز به عنوان رئیس مجلس انتخاب شد اما وجود یک نقطه در یکی از برگه‌ها منجر شد که آراء حداقلی برای پیروزی که ۱۲۴ رأی بود، با اعتراض برخی نمایندگان حامی کمال ناصر اصولی به ۱۲۳ رأی کاهش پیدا کند و وی نتواند به ریاست مجلس برسد.[۷] این اعتراضات منجر به درگیری میان نمایندگان مجلس افغانستان شد.[۱]
دیگر فعالیت‌ها[ویرایش]
از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۲][۳]
- رئیس شورای اجتماعی مردم بگرام
- خدمت در نهادهای نظامی افغانستان و دریافت نشان جنرالی
- رئیس اتاق تجارت و صنایع ولایت پروان
- تجارت و فعالیت‌های اقتصادی
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «میر رحمان رحمانی رئیس مجلس نمایندگان افغانستان شد». ۲۰۱۹-۰۶-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۳۰.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ «میر رحمن رحمانی». پارلمان افغانستان. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۶ مه ۲۰۱۷.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «زندگینامه اعضای ولسی جرگه از ولایت پروان». پژواک. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ آوریل ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۶ مه ۲۰۱۷.
- ↑ "در یک درگیری مسلحانه در پروان سه فرد ملکی کشته شدند". www.bakhtarnews.com.af.
- ↑ "شبکه تلویزیونی تمدن | پروان نیز درون نا امنی‌ها غوطه ور خواهد شد". Archived from the original on 25 November 2021. Retrieved 19 May 2019.
- ↑ «انتخابات ولسی جرگه سال ۱۳۹۷». www.iec.org.af. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ مه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۳۰.
- ↑ «از آن رای نقطه‌دار تا شکستن میز ریاست؛ سرانجام میررحمان رحمانی رئیس مجلس نمایندگان شد». روزنامه اطلاعات روز. ۲۰۱۹-۰۶-۳۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۳۰.