موزه هنرهای معاصر فلسطین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

موزه هنرهای معاصر فلسطین یک مؤسسه وابسته به فرهنگستان هنر است که در سال ۱۳۸۴ افتتاح شد.

این ساختمان ۶۹۲ متر مربع مساحت دارد و ویژه برگزاری نمایشگاه‌های جهان اسلام است و هم‌اکنون در ضلع شمال غربی تقاطع خیابان مظفر و بزرگمهر شهر تهران واقع شده است.

نام این موزه «موزه هنرهای معاصر فلسطین»؛ یادآور هنر مقاومت و حماسه و وطن دوستی می‌باشد.

تاریخچهٔ تأسیس موزه هنرهای معاصر فلسطین در تهران[ویرایش]

برای آن‌هایی که هنرهای تجسمی را دوست دارند، یک خیابان با خاطره‌هایی از عکس، تندیس و نقاشی است. پس از مؤسسه فرهنگی هنری صبا که با چندین نمایشگاه به یک مرکز بزرگ هنری تبدیل شده است، ساختمان موزه هنرهای معاصر فلسطین در آن سوی خیابان خودنمایی می‌کند. ساختمانی که با معماری ایرانی، زیبایی به آن خیابان بخشیده است. موزه هنرهای معاصر فلسطین در نخستین روزهای سال ۱۳۸۵ به همت فرهنگستان هنر و با مشارکت هنرمندان ایرانی و فلسطینی راه‌اندازی شد و از مرداد ماه همان سال فعالیت خود را به‌طور رسمی آغاز کرد.

معماری موزه هنرهای معاصر فلسطین[ویرایش]

طراحی و معماری این ساختمان، برعهده مهندس موسوی بود که با ایجاد تغییرات اساسی و مناسب با سازه، تبدیل به مکانی با کاربری، موزه ای دائمی شد.

در سرسراهای هشت نمایشگاه موزه، طاق و قوس‌های معماری ایران و مؤلفه‌های چشمگیر در طراحی نگارخانه‌های صبا، آیینه و خیال به چشم می‌آید و پیوندی میان این چند موزه در معماری ایران دیده می‌شود.


فعالیت های موزه هنرهای معاصر فلسطین[ویرایش]

برگزاری چهار نمایشگاه رسمی در عمر کوتاه این موزه، نشان از استقبال هنرمندان و علاقه مندان به هنرهای تجسمی از این موزه دارد. موزه هنرهای معاصر فلسطین با مشارکت موزه هنرهای معاصر تهران، آثار نقاشی هنرمندان نسل اول انقلاب و هنرمندان جبهه و جنگ را در کنار نقاشی‌های هنرمندان جوان به نمایش درآورده است. این نمایشگاه که با نام هنرهای تجسمی مقاومت برگزار می‌شود تا ۲۶ آذر ۱۴۰۱ برپا خواهد بود. هشت نگارخانه تو در تو در سه طبقه، در ساختمانی در جنوب خیابان فلسطین، موزه ای است برای نمایش پاسداشت مقاومت در جهان. این ساختمان تا چند سال پیش متروکه بود، اما امروز اگر وارد این محل شوید، چشمتان به تندیس‌هایی می‌افتد که نشان از هنر پایداری مردمی دارد که سال هاست برای دفاع از سرزمین خود با اشغالگران جنگیده‌اند.

این موزه تنها موزه در جهان است که با نام فلسطین، آثار تجسمی هنرمندان فلسطینی و دیگر کشورها را به نمایش درمی‌آورد.

در میان فعالیت‌هایی که در برنامه موزه هنرهای معاصر فلسطین دیده می‌شود عنوان «دبیرخانه دائمی دوسالانه‌های معاصر جهان اسلام» از مهم‌ترین فعالیت‌های این موزه به‌شمار می‌آید.

این دبیر خانه به دنبال برگزاری موفقیت‌آمیز دو سالانه‌های نقاشی و پوستر جهان اسلام در مؤسسه فروش هنر صبا و موزه فلسطین راه اندازی شد.


تاریخچه[ویرایش]

اندیشه راه‌اندازی موزه ای برای نمایش ایستادگی مردم فلسطین در سال ۱۳۸۱، همزمان با برگزاری نمایشگاه هنر مقاومت در پشتیبانی از انتفاضه مردم فلسطین در فرهنگستان هنر شکل گرفت. به همین منظور در کنار برگزاری نمایشگاه هنر مقاومت، ۶۵ اثر از آثار هنرمندان خریداری شد. این آثار متعلق به نقاشان فلسطینی رانده شده از سرزمین مادری و مقیم در کشورهای سوریه، لبنان و اردن بود.

در سال ۱۳۸۳ شهردار تهران علی سعیدلو، ساختمان اندیشه، واقع درخیابان بزرگمهر، در فاصله دو خیابان برادران شهید مظفر (صبا) و فلسطین، را در اختیار فرهنگستان هنر قرار داد. ساختمان اندیشه بنایی قدیمی بود که پس از بازسازی، با نام سرای اندیشه و به عنوان مرکزی فرهنگی مورد بهره‌برداری قرار می‌گرفت. فرهنگستان هنر، با طراحی و نظارت رئیس وقت،[چه کسی؟] تغییراتی اساسی در ساختمان ایجاد کرد تا بنا برای تغییر کاربری و تبدیل به موزه ای دائمی آماده شود.

ساختمان موزه در برگیرنده هشت نمایشگاه، با مساحتی در حدود ۷۰۰ متر مربع در سه طبقه راه اندازی و خبر گشایش آن اعلام شد.

۲۸ فروردین ۱۳۸۵، موزه با حضور سفیران کشورهای لبنان، اردن، فلسطین و چند کشور اسلامی دیگر به‌طور موقت گشایش یافت.

چهار ماه بعد، در ۲۳ مرداد، موزه هنرهای معاصر فلسطین با هدف راه‌اندازی عرصه گفتگو، تعامل، تبادل نظر و انتقال تجربه‌ها و دستاوردهای هنرمندان ایران، فلسطین و دیگر کشورها اسلامی با محور پیوندهای فرهنگی، اعتقادی و مشترکات فکری، همزمان با گشایش نمایشگاه هولوکاست، کار خود را به‌طور رسمی آغاز کرد.[۱]


منابع[ویرایش]

  1. "موزه هنرهای معاصر فلسطین وابسته به فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران". فرهنگستان هنر (به انگلیسی). Retrieved 2023-08-16.

عماد روشن، روزنامهٔ ایران

پیوند به بیرون[ویرایش]