مرغابی تنداب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مرغابی تنداب
ماده (چپ) و نر مرغابی تنداب کلمبیایی
وضعیت حفاظت
رده‌بندی علمی edit
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: غازسانان
تیره: مرغابیان
سرده: Merganetta
Gould, 1842
گونه: M. armata
نام دوبخشی
Merganetta armata
Gould, 1842
Subspecies

M. a. colombiana (Des Murs, 1845)
Colombian torrent duck
M. a. leucogenis (Tschudi, 1843)
Peruvian torrent duck
M. a. armata (Gould, 1842)
Chilean torrent duck
M. a. berlepschi (Hartert, 1909) (disputed)
M. a. garleppi (Berlepsch, 1894) (disputed)
M. a. turneri (Sclater & Salvin, 1869) (disputed)

مرغابی تندآب (نام علمی: Merganetta armata) عضوی از خانواده مرغابی، غاز و قو است. این تنها عضو از سردهٔ Merganetta است. پس از اینکه مجموعه " اردک‌های شاخه‌نشین " که در گذشته به آن اختصاص داده شده بود، منحل شد، زیرا مشخص شد که پیراتبار است، در زیرخانواده عروس‌مرغابیان قرار می‌گیرد.[۲]

این گونه با طول ۴۳–۴۶-سانتیمتر (۱۷–۱۸-اینچ) یک زادآور ساکن در رشته‌کوه‌های آند آمریکای جنوبی است که در غارهای کوچک کنار آب و دیگر نقاط پناهگاه لانه‌سازی می‌کند. مانند مرغابی آبی، مناطقی را در رودخانه‌های کوهستانی با جریان تند، معمولاً بالای ۱٬۵۰۰ متر (۴٬۹۰۰ فوت) نگه می‌دارد. . این شناگر و غواصی نیرومند حتی در آب‌های سفید است، اما تمایلی به پرواز بیش از مسافت‌های کوتاه ندارد. در هنگام یافتن چندان محتاط نیست.

مرغابی تندآب نر دارای طرح سر و گردن سیاه و سفید و منقار قرمز هستند. در پرواز آنها بالهای تیره با یک آیینه بالی سبز نشان می‌دهند. ماده‌های همه زیرگونه‌ها تا اتدازه‌ای کوچک‌تر از نرها هستند. آنها دارای زیرتنه و گلوی نارنجی، با سر و روتنه خاکستری و نوک زردتر هستند. نوجوانان در روتنه خاکستری کم‌رنگ و در پایین مایل به سفید هستند.

صدای نر یک سوت تند است، در حالی که صدای ماده یک سوت گلویی‌تر است.

منابع[ویرایش]

  1. BirdLife International (2016). "Merganetta armata". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2016: e.T22680118A92844656. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22680118A92844656.en. Retrieved 12 November 2021.
  2. Livezey, Bradley C. (1986). "A phylogenetic analysis of recent anseriform genera using morphological characters" (PDF). Auk. 103 (4): 737–754. doi:10.1093/auk/103.4.737.