مایکل منسفیلد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مایکل منسفیلد
QC
مایکل منسفیلد در ژانویه ۲۰۱۵
زادهٔ۱۲ اکتبر ۱۹۴۱ ‏(۸۲ سال)
محل تحصیلUniversity of Keele
پیشهBarrister، حقوقدان
سازمانHaldane Society of Socialist Lawyers
نکسوس چمبرز
شناخته‌شده براینمایندگی:
همسر(ها)Melian Bordes (div.)
Yvette Vanson (div.)
Yvette Greenway
فرزندان۶
وبگاه

مایکل منسفیلد QC (زادهٔ ۱۲ اکتبر ۱۹۴۱)، یک وکیل مدافع اهل انگلستان و رئیس نکسوس چمبرز است. اخیراً او از طرف مؤسسه پژوهشی «لیگال ۵۰۰» به عنوان «پادشاه کارهای حقوق بشری» و یک سیلک [مشاور حقوقی ملکه] پیشتاز در رابطه با آزادی‌های مدنی و حقوق بشر (از جمله اقدامات بر علیه پلیس) توصیف گردید.[۱]

او که یک جمهوری‌خواه، گیاه‌خوار و سوسیالیست است و از خود به عنوان یک «وکیل رادیکال» یاد می‌کند، در پرونده‌های برجسته و بحث‌برانگیز در دادگاه‌ها و بازجویی‌های پس از مرگ از متهمین بمب‌گذارهای ارتش جمهوری‌خواه ایرلند، شش نفر متهم در بمب‌گذاری بیرمنگام، کشتار یکشنبه خونین، فاجعه هیلزبورو، مرگ ژان چارلز دی مینیزس و دودی الفاید و پرونده مک-لیبل دخیل بوده‌است.[۲][۳][۴][۵]

اوایل زندگی[ویرایش]

منسفیلد در شمال فینچلی در شمال لندن بزرگ شده و به مدرسه ابتدائی هولموود (وودساید پارک) و سپس به مدرسه هایگیت رفت، پس از اتمام مدرسه او وارد دانشگاه کیل شده و با دریافت مدرک لیسانس بی‌ای (BA Hons) در رشته تاریخ و فلسفه از آنجا فارغ‌التحصیل گردید، هنگام حضور در دانشگاه، او منشی اتحادیه دانشجویان کیل (Keele's) نیز بود.

حرفه[ویرایش]

منسفیلد در ۱۹۶۷ میلادی به عنوان وکیل مدافع عضویت انجمن حقوقی گریز را به‌دست‌آورد، در ۱۹۸۹ میلادی مشاور حقوقی ملکه شد و در ۲۰۰۷ میلادی به عنوان عضو ارشد انجمن حقوقی گریز انتخاب گردید.

او در حال حاضر رئیس انجمن وکلاء دادگستری سوسیالیست هالدین و پروفسور حقوق در دانشگاه لندن سیتی است. منسفیلد هم‌واره در پایان محافل و رویدادهای رسمی سخنرانی می‌کند.[۶]

پرونده‌های مشهور[ویرایش]

منسفیلد علاوه بر این‌که به عنوان وکیل مدافع از افراد ارتش جمهوری‌خواه ایرلند دخیل در بمب‌گذاری‌های گیلفورد و بیرمنگام که به اشتباه مجرم شناخته شده بودند، دفاع کرد. او همچنین پرونده‌های ذیل را در دادگاه پیش برده‌است: گروه تیپ خشم‌گین؛ دولرز و ماریان پرایس؛ بریان کینان؛ معدن‌چیان اورگریو؛ محمود حسین ماتان، روت ایلیس و جیمز هانراتی (در فرجام‌خواهی‌های پس از مرگ)؛ آن‌های که در بمب‌گذاری سفارت اسرائیل در لندن دخیل بودند؛ فرانک کریچلو مالک رستوران مانگرو؛ خانواده استفان لورنس؛ مایکل باریمور در بازجویی پس از مرگ استوارت لوباک؛ باری جرج در بازجویی پس از مرگ جیل داندو؛ گانگستر کینیت ناوی؛ خانواده‌های یکشنبه خونین؛ آرتور اسکارجیل؛ آنجیلا کاننگز؛ فاطمیر لماج، یک رهبر کوزوو-آلبانیایی که در دادگاه لاهه محاکمه شد؛ محمد الفاید در بازجویی مرگ پسرش دودی الفاید و دایانا، شاهدخت ولز؛ و خانواده‌های ژان چارلز دی مینیزس و مارک دوگان.[۷][۸][۹]

در مارس ۲۰۱۹، او طبق درخواست خانواده بازی‌کن فوتبال امیلیانو سالار در پرونده مرگ وی دخیل شد تا از منافع آن‌ها در مناقشه مرگ وی دفاع کند. منسفیلد معمولاً به عنوان «سوسیالیست شامپاین» یاد می‌گردد، هرچند او گفته‌است که ۹۵ درصد کارهایش بر مبنای همکاری حقوقی انجام می‌شود.[۱۰][۱۱]

بمب‌گذاری لوکه‌بی[ویرایش]

منسفیلد که علیه اتکای بیش از حد بر علم قانونی برای مجرم شناختن هشدار می‌داد، در یک قسمت برنامه تلویزیونی فرانت لاین اسکاتلند تحت عنوان «سکوت در مورد لاکه‌بی» که از تلویزیون بی‌بی‌سی اسکاتلند در ۱۴ اکتبر ۱۹۹۷ پخش گردید، گفت که تنها می‌خواهد روی یک نکته تأکید نماید:

علم قانونی تغییرناپذیر نیست. آن‌ها روی میزهای سنگی نوشته نشده‌اند و بزرگ‌ترین اشتباهی که یک فرد –مردم عام، تخصص یا هر کسی دیگری–می‌تواند انجام دهد، باورکردن به این است که علم قانونی به نحوی فراتر از عیب‌جویی است: این‌طور نیست! بیشتر بزرگ‌ترین نارسایی‌های عدالت در انگلستان از پرونده‌هایی سرچشمه می‌گیرد که در آن علم قانونی نادرست ثابت شده‌است. و لحظه‌ای که یک دانشمند علم قانونی یا هر کسی دیگری می‌گوید: «من مطمئن هستم که این دو مورد باهم جور در می‌آیند»، من نگران می‌شوم.

زندگی شخصی[ویرایش]

منسفیلد سه بار ازدواج کرده‌است. او با میلیان بوردیس ۱۹ ساله ازدواج کرده بود و حاصل ازدواج آن‌ها پنج فرزند بود (جاناتن، آنا، لوئیس، لئو و کییران)، پس از آن با هنرمند/فیلم‌ساز ۳۰ ساله به‌نام یویتی وانسون ازدواج کرده و باهم یک فرزند (فرید) داشتند، این زوج در ۲۰۱۴ از هم جدا شدند. او از ۲۰۱۵ به بعد با همسر فعلی خود، یویتی گریین‌وی است. دختر وی، آنا در می ۲۰۱۵ خودکشی کرد.[۱۲][۱۳][۱۴]

دیدگاه‌های سیاسی[ویرایش]

در نوامبر ۲۰۱۹، منسفیلد همراه با برخی شخصیت‌های مشهور دیگر، نامه‌ای به حمایت از رهبر حزب کارگر جرمی کوربین امضاء نموده و او را به عنوان «فانوسی از امید در مشقت علیه ملی‌گرایی راست-تندرو، بی‌گانه هراسی و نژادپرستی در حال ظهور در بسیاری از نقاط دنیای دموکراتیک» توصیف نمود، او همچنین از کوربین در انتخابات سراسری ۲۰۱۹ انگلستان پشتیبانی کرد.[۱۵]

در دسامبر ۲۰۱۹، او همراه با ۴۲ شخصیت پیشتاز فرهنگی، نامه‌ای را امضاء نموده و از حزب کارگر به رهبری جرمی کوربین در انتخابات سراسری ۲۰۱۹ پشتیبانی نمود. در این نامه بیان شده بود که «مانفیست انتخاباتی کارگر تحت رهبری کوربین، یک طرح تغییردهنده را پیشنهاد می‌کند که به نیازهای مردم و سیاره نسبت به سود شخصی که به نفع افراد محدود است، اولویت می‌دهد».[۱۶][۱۷]

کارهای خیریه[ویرایش]

منسفیلد یکی از اهداکنندگان به سازمان رفاه حیوانات به‌نام ویوا! (Viva!) (صدای بین‌المللی گیاه‌خواران حیوانات) بوده و پرورش حیوانات برای اهداف غذایی را به عنوان «نسل‌کشی» قلم‌داد می‌کند. او همچنین یکی از اهداکنندگان به مرکز مشاوره و وکالت هاستنگز است، این مرکز یک نهاد خیریه است که برای ساکنین هاستنگز در ساسکس شرقی و مناطق پیرامون آن خدمات رفاهی و وکالت رایگاه فراهم می‌کند. او یکی از بنیان‌گذاران و عضو هیئت امنای نهاد خیریه به‌نام سکوت خودکشی (SOS) است.[۱۸][۱۹]

او همچنین یک فعال زیست‌محیطی و حقوق حیوانات است و اخیراً اظهار داشته‌است که گوشت در آینده ممنوع خواهد شد و نیز باید قانونی برای جرم‌انگاری زیست‌بوم کشی یا تخریب محیط‌زیست در نتیجه دامداری شدید، وجود داشته باشد.[۲۰]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Nexus Chambers". nexuschambers.com. Archived from the original on 8 March 2020. Retrieved 18 January 2022.
  2. ↑ Edemariam, Aida (19 July 2013). "'There is now a republican movement': anti-royal campaigners get organised". The Guardian. Retrieved 18 June 2020. One of the things I thought staggering," says Michael Mansfield, QC, another republican, who acted for Mohamed al-Fayed in the inquest into the deaths of Dodi al-Fayed and Diana, Princess of Wales, "was the increase of the Queen's sovereign grant. She's getting £5m more than she got last year. That was the day after Osborne outlined cuts of £11.5bn. Now, I know she's got expenses – I dare say the refurbishment of Kensington Palace is necessary but why does the public have to foot the £600,000 bill, rather than the Queen?
  3. ↑ Dyer, Clare (8 April 2008). "The great defender?". The Guardian. Retrieved 18 June 2020. No mere mouthpiece, Mansfield is a socialist who throws himself passionately into his clients' causes.
  4. ↑ Mansfield, Michael, Memoirs of a Radical Lawyer. London: Bloomsbury, 2009.
  5. ↑ Dyke, Thom (24 September 2009). "Memoirs of a Radical Lawyer". New Statesman. Retrieved 25 June 2011.
  6. ↑ "Oxford University – An audience with Michael Mansfield QC". Archived from the original on 3 August 2012. Retrieved 23 April 2012.
  7. ↑ "Road rage killer's appeal rejected". BBC News. 10 October 2001.
  8. ↑ "Noye hires Dando QC; HE GETS 'THE BEST' IN ROAD-RAGE APPEAL". thefreelibrary.com.
  9. ↑ "Tooks Chambers". tooks.co.uk. Archived from the original on 7 August 2008.
  10. ↑ Abbandonato, Paul (27 March 2019). "The Cardiff City Emiliano Sala contract dispute explained, the loopholes lawyers are exploring and the likely next steps". Wales Online.
  11. ↑ "Law". The Times.
  12. ↑ Pelling, Rowan (8 August 2015). "Michael Mansfield QC's most difficult case, his daughter's suicide". The Daily Telegraph. London. Retrieved 14 December 2015.
  13. ↑ "Michael Mansfield". Desert Island Discs. BBC Radio 4. 22 October 2010.
  14. ↑ "Mansfield on daughter's suicide: 'Why didn't you tell me it was that bad?", BBC News, 4 February 2016.
  15. ↑ Neale, Matthew (16 November 2019). "Exclusive: New letter supporting Jeremy Corbyn signed by Roger Waters, Robert Del Naja and more". NME. Retrieved 27 November 2019.
  16. ↑ "Vote for hope and a decent future". The Guardian. 3 December 2019. Retrieved 4 December 2019.
  17. ↑ Proctor, Kate (3 December 2019). "Coogan and Klein lead cultural figures backing Corbyn and Labour". The Guardian. Retrieved 4 December 2019.
  18. ↑ "Viva! – Vegetarians International Voice for Animals – Star Supporters". viva.org.uk. Archived from the original on 18 April 2008.
  19. ↑ https://sossilenceofsuicide.org
  20. ↑ Saner, Emine (23 September 2019). "Should meat be banned to save the planet?". The Guardian.

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]

  • Who's Who, 2006
  • Michael Mansfield, Memoirs of a Radical Lawyer. London, Bloomsbury. 2009. ISBN 978-0-7475-7654-9

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مایکل_منسفیلد&oldid=36986120»