فرگشت دوفازی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرگشت دوفازی یا تکامل فازی دوگانه Dual-phase evolution فرآیندی است که خودسازماندهی را در سامانه سازگار پیچیده هدایت می‌کند.[۱] در پاسخ به تغییر فاز در شبکه اتصالات تشکیل‌شده توسط اجزای سامانه ایجاد می‌شود. فرگشت دوفازی در طیف گسترده‌ای از سیستم‌های فیزیکی، بیولوژیکی و اجتماعی رخ می‌دهد. کاربردهای آن در فناوری شامل روش‌هایی برای ساخت مواد جدید و الگوریتم‌هایی برای حل مسائل پیچیده در محاسبات است.

منابع[ویرایش]

  1. Green, D.G.; Liu, J. & Abbass, H. (2014). Dual Phase Evolution: from Theory to Practice. Berlin: Springer. ISBN 978-1441984227.