فرانتس گرنه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فرانتس گرُنه
زادهٔ۶ نوامبر ۱۹۵۲ ‏(۷۱ سال)
گروشه-لو-والاس، فرانسه
ملیتفرانسوی
پیشهباستان‌شناس

فرانتس گرُنه (به فرانسوی: Frantz Grenet) تولد در ۶ نوامبر ۱۹۵۲ در گروشه-لو-والاس (بخش سن-ماریتیم)، تاریخ‌نگار، باستان‌شناس و شرق‌شناس فرانسوی است.[۱] مدیر مطالعات مدرسه عملی پژوهش‌های عالی، وی از سال ۲۰۱۳ در کرسی «تاریخ و فرهنگ‌های آسیای مرکزی پیش از اسلام» استاد دانشگاه کالج فرانسه بوده‌است.[۲] فرانتس گرُنه دانشجوی سابق دانشسرای عالی فرانسه (مدرسه نرمال) است. در سال ۱۹۷۵ در رشته تاریخ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. او در دهه ۱۹۷۰، به عنوان مقیم و سپس معاون هیئت باستان‌شناسی فرانسه در افغانستان (دافا)، در کاوش‌های انجام شده در شهر هلنیستی آی‌خانم، در شمال شرق افغانستان، در استان کندوز نزدیک مرز تاجیکستان شرکت کرد.[۳]

در سال ۱۹۸۱، او از پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود در باستان‌شناسی در دانشگاه پاریس-۱ پانتئون سوربن، زیر نظر ژان ماری دنتزر دفاع کرد. این عنوان «روش‌های تدفین در آسیای مرکزی یکجانشین از تسخیر یونان تا اسلامی شدن» است و توسط Éditions du CNRS در سال ۱۹۸۴ منتشر شد.

او در سال ۱۹۸۱ به عنوان محقق در مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه CNRS استخدام شد و در سال ۱۹۹۴ در این مؤسسه موفق شد با پل برنارد (باستان‌شناس) در راس تیم «هلنیسم و تمدن‌های شرقی» فعالیت کند. گرُنه همچنین در جلد سوم کتاب مشهورِ تاریخِ کیش زردشت اثر مری بویس، با او همکاری داشته‌است.

از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۴، سپس از سال ۲۰۲۱، او مأموریت باستان‌شناسی فرانسوی-ازبکی سغد را هدایت کرد که عمدتاً در محوطه سمرقند باستانی کاوش می‌کند. او همچنین متونی را به زبان سغدی، زبان این کشور در دوران پیش از اسلام، ویرایش کرده‌است. او از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۴ استاد مدرسه عملی پژوهش‌های عالی (در بخش دینی پژوهی، کرسی «ادیان جهان ایران باستان») بود.[۴][۵] از سال ۲۰۱۳ به کالج فرانسه نقل مکان کرده‌است. وی در سال ۱۳۹۷ شهروند افتخاری شهر سمرقند شد.

فرانتس گرُنه در مورد باستان‌شناسی در مناطق درگیری، پروژه ابتکار کمربند و جاده و تاریخ دین زرتشتی مرجع قرار می‌گیرد.

پانویس[ویرایش]

  1. "Enseigner la recherche en train de se faire". Collège de France (به فرانسوی). Retrieved 2023-05-27.
  2. "Frantz Grenet: podcasts et actualités". Radio France (به فرانسوی). 2021-08-01. Retrieved 2023-05-27.
  3. "Frantz Grenet et le cavalier sans tête". lhistoire.fr (به فرانسوی). Retrieved 2023-05-27.
  4. "La Route de la Soie: ressuscitée ?". France Culture (به فرانسوی). 2018-07-21. Retrieved 2023-05-27.
  5. "Frantz Grenet". Institute for the Study of the Ancient World (به انگلیسی). 2013-08-08. Retrieved 2023-05-27.

پیوند به بیرون[ویرایش]