علیرضا معیری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

علیرضا معیری

نماینده دائم ایران در دفتر سازمان ملل متحد در ژنو
دوره مسئولیت بهمن ۱۳۸۴ – ۱۳۸۸
رئیس‌جمهور	محمود احمدی‌نژاد
پس از	محمدرضا البرزی
پیش از	سید محمدرضا سجادی
مشاور امور هماهنگی رئیس‌جمهور ایران رئیس دفتر مشاوران ریاست‌جمهوری
دوره مسئولیت ۱۳۷۶ – ۵ مهر ۱۳۷۷
رئیس‌جمهور	سید محمد خاتمی
پیش از	طهماسب مظاهری
مشاور امور بین‌الملل رئیس‌جمهور ایران
دوره مسئولیت ۱۳۶۸ – ۱۳۷۶
رئیس‌جمهور	اکبر هاشمی رفسنجانی
معاون امور سیاسی نخست‌وزیر ایران
دوره مسئولیت آذر ۱۳۶۴ – مرداد ۱۳۶۸
نخست‌وزیر	میرحسین موسوی
سفیر ایران در فرانسه
دوره مسئولیت ۱۳۷۷ – ۱۳۸۱
رئیس‌جمهور	سید محمد خاتمی
پس از	حمیدرضا آصفی
پیش از	سید محمدصادق خرازی
دوره مسئولیت مرداد ۱۳۶۳ – آذر ۱۳۶۴ کاردار
نخست‌وزیر	میرحسین موسوی
پس از	علی بنی‌فاطمی
پیش از	غلامرضا حدادی

اطلاعات شخصی
زاده	۱۳۳۵ رشت، ایران
هیئت دولت	دولت چهارم

علیرضا معیری سیاستمدار، معاون نخست‌وزیر و دیپلمات سابق اهل ایران است. وی رئیس مرکز مطالعات جهانی‌شدن بود.

سوابق[ویرایش]

علیرضا معیری در دولت چهارم به جمع دولتمردان ایرانی پیوست و به عنوان معاون سیاسی نخست‌وزیر برگزیده شد. معیری مشاور بین‌الملل اکبر هاشمی رفسنجانی، معاون آموزش و پژوهش کمال خرازی، سفیر ایران در فرانسه، مشاور هماهنگی سید محمد خاتمی بوده است.^[۱]^[۲]^[۳]^[۴]^[۵]

منابع[ویرایش]

↑ ( ). «سمت ها» مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). فارس . دریافت‌شده در . تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید=،|تاریخ= را بررسی کنید (کمک)^{^{[پیوند مرده]}}
↑ «رئیس مرکز جهانی شدن». . بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژوئیه ۲۰۲۱.
↑ ( ). «مشاور بودن» مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). خاطرات رفسنجانی . دریافت‌شده در . تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید=،|تاریخ= را بررسی کنید (کمک)^{^{[پیوند مرده]}}
↑ «مسئولیت». ایسنا .
↑ «رئیس جهانی شدن» مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). رئیس جمهور .

«شرح حال مسئولان سابق». مرکز آموزش و پژوهش‌های بین‌المللی وزارت امور خارجه. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۲ اسفند ۱۳۹۷.

پیشین: سید محمدصادق خرازی	معاون امور آموزش و پژوهش وزیر امور خارجه ۱۳۸۴–۱۳۸۱	پسین: منوچهر محمدی

هیئت دولت میرحسین موسوی نخست‌وزیر ایران (۱۳۶۸–۱۳۶۰)

هیئت وزیران
وزیر آموزش و پرورش	سید علی‌اکبر پرورش (۱۳۶۳–۱۳۶۰) محمدتقی مؤید* (۱۳۶۳) میرحسین موسوی* (۱۳۶۳) سید کاظم اکرمی (۱۳۶۷–۱۳۶۳) سید نعمت‌الله ابطحی* (۱۳۶۷) محمدعلی نجفی (۱۳۶۸–۱۳۶۷)
وزیر ارشاد اسلامی^۱	عبدالمجید معادیخواه (۱۳۶۱–۱۳۶۰) میرحسین موسوی* (۱۳۶۱) سید محمد خاتمی (۱۳۶۸–۱۳۶۱)
وزیر اطلاعات^۲	محمد محمدی ری‌شهری (۱۳۶۸–۱۳۶۳)
وزیر امور اقتصادی و دارایی	حسین نمازی (۱۳۶۴–۱۳۶۰) محمدناصر شرافت* (۱۳۶۴) محمدجواد ایروانی (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
وزیر امور خارجه	علی‌اکبر ولایتی (۱۳۶۸–۱۳۶۰)
وزیر بازرگانی	حبیب‌الله عسگراولادی (۱۳۶۲–۱۳۶۰) سید مجید هدایت‌زاده* (۱۳۶۲) حسن عابدی جعفری (۱۳۶۷–۱۳۶۲) عبدالحسین وهاجی* (۱۳۶۸–۱۳۶۷) مجتبی خسروتاج* (۱۳۶۸)
وزیر برنامه و بودجه^۳	مسعود روغنی زنجانی (۱۳۶۸–۱۳۶۳)
وزیر بهداری^۴	هادی منافی (۱۳۶۳–۱۳۶۰) سید علیرضا مرندی (۱۳۶۸–۱۳۶۳)
وزیر جهاد سازندگی^۵	بیژن نامدار زنگنه (۱۳۶۷–۱۳۶۲) غلامرضا فروزش (۱۳۶۸–۱۳۶۷)
وزیر پست و تلگراف و تلفن	سید مرتضی نبوی (۱۳۶۴–۱۳۶۰) سید محمد غرضی (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
وزیر دادگستری	سید محمد اصغری (۱۳۶۳–۱۳۶۰) حسن حبیبی (۱۳۶۸–۱۳۶۳)
وزیر دفاع ملی^۶	محمد سلیمی (۱۳۶۳–۱۳۶۰) محمدرضا رحیمی* (۱۳۶۳) میرحسین موسوی* (۱۳۶۴–۱۳۶۳) محمدحسین جلالی (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
وزیر راه و ترابری	محمدهادی نژادحسینیان (۱۳۶۳–۱۳۶۰) سید ابوالحسن خاموشی* (۱۳۶۴–۱۳۶۳) محمد سعیدی‌کیا (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
وزیر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی^۶	محسن رفیق‌دوست (۱۳۶۷–۱۳۶۱) محمود پاکروان* (۱۳۶۷) علی شمخانی (۱۳۶۸–۱۳۶۷)
وزیر صنایع^۷	سید مصطفی هاشمی‌طبا (۱۳۶۳–۱۳۶۰) محمدعلی ذاکر* (۱۳۶۳) غلامرضا شافعی (۱۳۶۸–۱۳۶۳)
وزیر صنایع سنگین^۷	بهزاد نبوی (۱۳۶۸–۱۳۶۱)
وزیر فرهنگ و آموزش عالی	محمدعلی نجفی (۱۳۶۳–۱۳۶۰) محمدرضا عارف* (۱۳۶۳) ایرج فاضل (۱۳۶۴–۱۳۶۳) محمد فرهادی (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
وزیر کار و امور اجتماعی	احمد توکلی (۱۳۶۲–۱۳۶۰) مهدی معین‌فر* (۱۳۶۲) ابوالقاسم سرحدی‌زاده (۱۳۶۸–۱۳۶۲)
وزیر کشاورزی و عمران روستایی^۸	محمد سلامتی (۱۳۶۲–۱۳۶۰) میرحسین موسوی* (۱۳۶۲) عباسعلی زالی (۱۳۶۷–۱۳۶۲) عیسی کلانتری (۱۳۶۸–۱۳۶۷)
وزیر کشور	سید کمال‌الدین نیک‌روش (۱۳۶۰) علی‌اکبر ناطق نوری (۱۳۶۴–۱۳۶۰) سید علی‌اکبر محتشمی‌پور (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
وزیر مسکن و شهرسازی	محمدشهاب گنابادی (۱۳۶۲–۱۳۶۰) میرحسین موسوی* (۱۳۶۳–۱۳۶۲) سراج‌الدین کازرونی (۱۳۶۸–۱۳۶۳)
وزیر معادن و فلزات	سید حسین موسویانی (۱۳۶۲–۱۳۶۰) میرحسین موسوی* (۱۳۶۲) حسین نیلی (۱۳۶۴–۱۳۶۲) نجمی هاشمی فشارکی* (۱۳۶۴) سید محمدرضا آیت‌اللهی (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
وزیر نفت	سید محمد غرضی (۱۳۶۴–۱۳۶۰) غلام‌رضا آقازاده (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
وزیر نیرو	حسن غفوری‌فرد (۱۳۶۴–۱۳۶۰) محمدتقی بانکی (۱۳۶۶–۱۳۶۴) سید ابوالحسن خاموشی* (۱۳۶۷–۱۳۶۶) بیژن نامدار زنگنه (۱۳۶۸–۱۳۶۷)
وزیر مشاور در امور اجرایی^۹	بهزاد نبوی (۱۳۶۱–۱۳۶۰) غلام‌رضا آقازاده (۱۳۶۳–۱۳۶۱)
وزیر مشاور و رئیس سازمان برنامه و بودجه^۳	محمدتقی بانکی (۱۳۶۳–۱۳۶۰)
وزیر مشاور و رئیس سازمان بهزیستی کشور^۴	محمود روحانی (۱۳۶۱–۱۳۶۰) ابوالفضل اجاره‌دار* (۱۳۶۱) جواد اژه‌ای (۱۳۶۳–۱۳۶۱)

معاونان نخست‌وزیر
معاون اجرایی^۹	غلام‌رضا آقازاده (۱۳۶۴–۱۳۶۳) حمید میرزاده (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
معاون امر بازسازی نیروی انسانی	عبدالله جاسبی (۱۳۶۲–۱۳۶۱) سید منصور رضوی (؟ –۱۳۶۲)
معاون امور اداری و مالی	غلام‌رضا آقازاده (؟ –۱۳۶۰)
معاون امور حقوقی و مجلس	سید احمد اشرف اسلامی (۱۳۶۴–۱۳۶۰) سید عطاءالله مهاجرانی (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
معاون امور نهادهای انقلاب اسلامی	سید اسماعیل داودی شمسی (؟ –۱۳۶۰)
معاون دفاعی	سید حسن فیروزآبادی (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
معاون سیاسی	علیرضا معیری (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
معاون عمرانی	محمد هندی (۱۳۶۴–۱۳۶۲)
معاون فرهنگی و اجتماعی	جواد اژه‌ای (۱۳۶۵–۱۳۶۳)
دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی کشور	عبدالله جاسبی (۱۳۶۲–۱۳۶۰) سید منصور رضوی (۱۳۶۸–۱۳۶۲)
رئیس بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی	محمود کریمی نوری (۱۳۶۱–۱۳۶۰) سید مهدی طباطبایی‌پور (۱۳۶۳–۱۳۶۱) طهماسب مظاهری (۱۳۶۸–۱۳۶۳) محمد باقریان (۱۳۶۸)
رئیس دفتر اطلاعات و تحقیقات^۲	خسرو تهرانی (۱۳۶۳–۱۳۶۰)
رئیس دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی^۱۰	منوچهر محمدی (۱۳۶۲–۱۳۶۰) گودرز افتخار جهرمی (۱۳۶۸–۱۳۶۲)
رئیس سازمان انرژی اتمی ایران^۱۱	رضا امراللهی (۱۳۶۸–۱۳۶۳)
رئیس سازمان اوقاف^۱	محمدرضا اعتمادیان (۱۳۶۳–۱۳۶۰)
رئیس سازمان تربیت بدنی	مصطفی داوودی (۱۳۶۲–۱۳۶۰) سید اسماعیل داودی شمسی (۱۳۶۴–۱۳۶۲) احمد درگاهی (۱۳۶۸–۱۳۶۴)
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست	رضاحسین میرزاطاهری (۱۳۶۳–۱۳۶۰) هادی منافی (۱۳۶۸–۱۳۶۳)

* سرپرست

^۱ سال ۱۳۶۳ سازمان اوقاف از معاونت نخست‌وزیری به یکی از معاونت‌های وزارت ارشاد اسلامی تبدیل شد و سال ۱۳۶۶ نام وزارت‌خانه به فرهنگ و ارشاد اسلامی تبدیل شد.
^۲ وزارت اطلاعات در سال ۱۳۶۳ جایگزین دفتر اطلاعات و تحقیقات شد.
^۳ سال ۱۳۶۳ سازمان برنامه و بودجه از وزارت مشاور به وزارت تبدیل شد.
^۴ سال ۱۳۶۳ وزارت مشاور بهزیستی در درون وزارت بهداری ادغام شده و سال ۱۳۶۴ نام وزارت بهداری به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تبدیل شد.
^۵ وزارت جهاد سازندگی در سال ۱۳۶۲ بنیان‌گذاری شد.
^۶ وزارت سپاه در سال ۱۳۶۱ بنیان‌گذاری شده و سال ۱۳۶۸ در درون وزارت دفاع ادغام شد. نام وزارت دفاع تا سال ۱۳۶۳، وزارت دفاع ملی بود.
^۷ وزارت صنایع سنگین در سال ۱۳۶۱ از وزارت صنایع و معادن جدا شد.
^۸ سال ۱۳۶۲ وظایف عمران روستایی به وزارت جهاد سازندگی منتقل شده و از نام وزارت کشورزی حذف شد.
^۹ سال ۱۳۶۳ وزیر مشاور امور اجرایی به معاونت اجرایی نخست‌وزیر تبدیل شد.
^۱۰ دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی در سال ۱۳۶۰ بنیان‌گذاری شد.

^۱۱ سال ۱۳۶۳ سازمان انرژی اتمی دوباره به سطح معاونت نخست‌وزیری ارتقا یافت.

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D9%87%D9%86%D8%AF%DB%8C