شیخ مصطفی تخته‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شیخ مصطفی تختوی یا شیخ مصطفی تخته‌ای (به کردی: شێخ مستەفا تەختەیی) (۱۵۳۱–۱۶۳۷) شاعر کرد قرن پانزدهم و شانزدهم میلادی است. آثار وی به همراه پدرش، شیخ شمس‌الدین، از کهن‌ترین نمونه‌های ادبیات کردی در مکتب شعری مکتوب گورانی است.[۱][۲] محتوای شعر او دربارهٔ عشق، طبیعت، دین و عرفان است. آثار وی بر سایر شاعران مهم مانند مولوی تأثیر گذاشته‌است.[نیازمند منبع]

زندگی[ویرایش]

شیخ مصطفی تخته‌ای فرزند شیخ شمس الدین اول است که او نیز از شاعران کرد بوده‌است. وی زادگاه خود تخته را، واقع بین مریوان و سنندج، ترک کرد تا برای تحصیل به حجاز برود.[۳][۴] بعداً به زادگاه خویش بازگشت و در آنجا به تدریس و ارشاد شاگردان پرداخت و همان‌جا درگذشت. برخی دیگر از شاعران مشهور مانند شیخ احمد و نسیم تخته‌ای از نسل او هستند.[۵]

منابع[ویرایش]

  1. Chaman Ara, Behrooz; Amiri, Cyrus (2018-08-08). "Gurani: practical language or Kurdish literary idiom?". British Journal of Middle Eastern Studies (به انگلیسی). 45 (4): 627–643. doi:10.1080/13530194.2018.1430536. ISSN 1353-0194.
  2. «GURĀNI – Encyclopaedia Iranica». iranicaonline.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۰.
  3. «رونمایی از دیوان شیخ مصطفی تخته ای». www.iribnews.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۰.
  4. ارشاد، وزارت فرهنگ و. «دیوان اشعار شیخ مصطفی تخته رونمایی شد». وزارت فرهنگ و ارشاد. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۰.[پیوند مرده]
  5. "Qelenderxane: Mustafa Takhtayi". www.kurdistan24.net. Retrieved 2020-09-18.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)