سینمای نیجر

سینمای نیجر به بدنهٔ سینمایی این کشور اشاره دارد. سینما در این کشور که تا سال ۱۹۶۰ مستعمرهٔ فرانسه بود، پیشینهٔ خوبی دارد.^[۱]^[۲]

پیشینه[ویرایش]

در دهه ۱۹۴۰ ژان روش، مردم‌شناس و فیلم‌ساز فرانسوی، یک اثر مستند دربارهٔ مردم این کشور ساخت. پس از آن ژان روش به کمک دیگر عوامل فرانسوی جوانان مستعد نیجر را آموزش داد که نتیجهٔ آن ظهور و بروز بدنهٔ سینمایی بومی در نیجر مانند عمرو گاندا با فیلم روحیهٔ چندهمسری (۱۹۷۰) و مصطفی الاسان با ۲ فیلم پول ویلا و ماشین زنان (۱۹۷۲) و تولا نبوغ آب‌ها (۱۹۷۴) بود.^[۳]

سینمای نیجر در دههٔ ۸۰ افت محسوسی داشت اما در ادامه با فیلم‌سازانی مانند ماریام هیما و راهماتو کیتا دوباره پرفروغ ظاهر شد. راهماتو کی‌تا با فیلم حلقهٔ عروسی (۲۰۱۶) به عنوان اولین نمایندهٔ سینمای نیجر در نود و یکمین دورهٔ جوایز اسکار شرکت داشت.^[۴]^[۵]

آمار و ارقام[ویرایش]

سینمای نیجر برخلاف کشور همسایه‌اش، نیجریه، هرگر نتوانسته در بازار سینمای کشورهای فرانسوی‌زبان نفوذ داشته باشد. همین مهم باعث شده تعداد فیلم‌های تولیدشده در این کشور بسیار کم باشد. تعداد سالن سینما نیز در نیجر تنها ۴ عدد است.^[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ "Cinema of Niger". Wikipedia (به انگلیسی). 2020-07-22.
↑ «UIS Statistics». data.uis.unesco.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۷.
↑ «Jean Rouch: A Tribute». www.der.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۷.
↑ "List of submissions to the 91st Academy Awards for Best Foreign Language Film". Wikipedia (به انگلیسی). 2020-09-20.
↑ «Oscars: 87 Countries Submit Films in Foreign-Language Category | Hollywood Reporter». www.hollywoodreporter.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۷.
↑ Three men dramatised their real life roles in the film, and went on to become three of Nigerien cinema's first actors. See: Jean Rouch, Notes on migrations into the Gold Coast. (First report of the mission carried out in the Gold Coast from March to December, 1954), translated into English by P.E.O. and J.B. Heigham. Accra, (1954) OCLC 11092127 and Jean Rouch, Steven Feld. Ciné-ethnography, University of Minnesota Press, (2003) ISBN 0-8166-4104-8 pp. 352–353.

این یک مقالهٔ خرد سینما است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] "Cinema of Niger". Wikipedia (به انگلیسی). 2020-07-22.

[2] «UIS Statistics». data.uis.unesco.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۷.

[3] «Jean Rouch: A Tribute». www.der.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۷.

[4] "List of submissions to the 91st Academy Awards for Best Foreign Language Film". Wikipedia (به انگلیسی). 2020-09-20.

[5] «Oscars: 87 Countries Submit Films in Foreign-Language Category | Hollywood Reporter». www.hollywoodreporter.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۷.

[6] Three men dramatised their real life roles in the film, and went on to become three of Nigerien cinema's first actors. See: Jean Rouch, Notes on migrations into the Gold Coast. (First report of the mission carried out in the Gold Coast from March to December, 1954), translated into English by P.E.O. and J.B. Heigham. Accra, (1954) OCLC 11092127 and Jean Rouch, Steven Feld. Ciné-ethnography, University of Minnesota Press, (2003) ISBN 0-8166-4104-8 pp. 352–353.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]