سوگ مغان
نویسنده(ها) | محمدعلی علومی |
---|---|
کشور | ایران |
تعداد جلد | یک جلد |
موضوع(ها) | داستانهای فارسی- قرن۱۴ |
انتشار | نشر آموت |
گونه رسانه | چاپی |
شمار صفحات | ۲۴۵ صفحه |
شابک | شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۹۴۱-۱۶-۶ |
۳/۶۲فا ۸ |
سوگ مغان رمانی از محمدعلی علومی، نویسندهٔ ایرانی است که توسط نشر آموت به چاپ رسید. این کتاب جزو نامزدهای دریافت جایزه جلال آل احمد و جایزه کتاب فصل بودهاست.
معرفی[ویرایش]
راوی «سوگ مغان» که به نظر میآید دچار ناراحتی شدید روانی شدهاست، به توصیهٔ روانکاو به زادگاهش بم میرود تا شاید در آنجا به آرامش برسد. همزمان با سفر، تعدادی از نشانههای رمزی ترسناک شروع میشوند. درویشی بیابانگرد و مارگیر که در کوزه قدیمی خود دست بریدهای را حمل میکند و … راوی داستان در سفر خودبه مکانی ما قبل تاریخ میرسد و در آنجا با موجودی اهریمنی آشنا میشود. در بم راوی سوگ مغان با دوستان خود از ستمهای مکرر کسانی مثل اسکندر و آغا محمد خان و اربابان محلی صحبت میکند و هر بار در فاجعههای بزرگ، راوی، مغان را میبیند که با آدابی خاص و اندوهی فراوان سوگوار هستند.
نقدها و دیدگاهها[ویرایش]
بلقیس سلیمانی، نویسنده و منتقد ادبی دربارهٔ این اثر بر این باور است که جد این کتاب و کتابهایی از این دست، رمان بوف کور صادق هدایت است، نویسنده ای هست که از جهان اطرافش مینالد و میخواهد آنچه برسرش گذشته را برای سایه اش تعریف کند. روای سوگ مغان نیز مانند قهرمان بوف کور از پنجره خانه اش این پیرمرد را نگاه میکند.
دکتر امیر علی نجومیان، عقیده اش بر این است که این رمان پر از نمایش زشتیها و افسردگیها و جنون و وحشت است اما ناگهان در آخرین فصل از زیباییها میگوید و تلاش میکند از تلخیها کم کند، بگوید که زندگی زیباییهایی هم دارد. این در پایان خواننده را دچار شوک میکند، زیرا خواننده ای که تا اینجا با جوهره وحشت رو به رو شدهاست، به فضای تازه ای میرسد.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- سوگ مغان، محمد علی علومی، نشر آموت، چاپ دوم، تابستان ۱۳۹۲. شابک: ۶-۱۶-۵۹۴۱-۶۰۰-۹۷۸